Δικηγόροι: Η κρίση τους ...ενώνει

"Μόνο οι ζωγράφοι και οι δικηγόροι μπορούν να κάνουν το άσπρο ...μαύρο", λέει το ρητό. Σε ένα δεύτερο κοινό τους γνώρισμα, τόσο οι ζωγράφοι, όσοι και οι δικηγόροι, όσο κι όλοι οι επαγγελματίες της εποχής μας πλήττονται από την οικονομική κρίση.

Πώς όμως μπορεί να στηθεί ένα δικηγορικό γραφείο σε καιρό κρίσης; Τι απαιτείται για να λειτουργήσει; Τι συμφέρει περισσότερο έναν δικηγόρο, να έχει μόνος του γραφείο ή να συστεγαστεί με άλλους; Ή μήπως να ιδρύσει μια δικηγορική εταιρία; Αυτά και άλλα ερωτήματα απαντήθηκαν την Κυριακή 30 Απριλίου στη Λέσχη Κομοτηναίων, σε μια εκδήλωση απευθυνόμενη προς φοιτητές Νομικής, με ομιλητές διακεκριμένους νομικούς.

Συγκεκριμένα, οι Γιάννης Ζαμπούκης, δικηγόρος και πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Αλεξανδρούπολης, και Εδουάρδος Σιγάλας, δικηγόρος Αλεξανδρούπολης, κατέθεσαν τους προβληματισμούς τους προς τους φοιτητές. Και οι δυο τους αποχώρησαν από την Κομοτηνή περίπου πριν από είκοσι χρόνια, ως απόφοιτοι της Νομικής, τώρα όμως επέστρεψαν ως ομιλητές στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Ανεξάρτητη Νομική Κομοτηνής. 

Γ. ΖΑΜΠΟΥΚΗΣ: "ΔΙΑΡΚΩΣ ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΕΝΗ Η ΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ"
"Προσωπική μου θέση είναι πως τα πέντε πρώτα χρόνια είναι καλύτερο να πορευτεί μόνος του ένας δικηγόρος, για να δει προς τα που κλείνει. Στη συνέχεια, μπορεί να ψάξει συνεργάτες, δημιουργώντας μια δικηγορική εταιρία,  ή μια άτυπη δικηγορική εταιρία με τη μορφή της συστέγασης", είναι η άποψη του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αλεξανδρούπολης Γιάννη Ζαμπούκη, αναφορικά με το πως είναι καλύτερο να ξεκινήσει ένας δικηγόρος. Προϋπόθεση κάθε αρχής; Η αγάπη για το αντικείμενο! "Κάθε επάγγελμα πρέπει να το αγαπάς, αλλιώς είναι καταναγκαστικό έργο. Και ειδικά στο επάγγελμα του μάχιμου δικηγόρου, ξεχνάς την ...ανθρώπινη φύση, γιατί πρέπει να είσαι αφιερωμένος κάθε ώρα της ημέρας και της εβδομάδας στου πελάτες σου", προσθέτει για την ιδιαίτερη "φύση" του επαγγέλματος.

Ο ομιλητής ανέδειξε και τους κυριότερους λόγους που ένας δικηγόρους αποτυγχάνει. Μεταξύ πολλών, επεσήμανε τα παρακάτω: "Οι δικηγόροι πρέπει να έχουν υπομονή. Μια ασφαλής ένδειξη είναι να κλείσουν πέντε χρόνια στο επάγγελμα. Τότε μπορούν να αποφασίσουν αν μπορούν να αντέξουν ή όχι το επάγγελμα. Ένας ακόμη λόγος αποτυχίας είναι το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο μερικών δικηγόρων, γιατί παίρνουν το πτυχίο, ξεκινούν να ασκούν το επάγγελμα, όμως σταματούν να διαβάζουν.

Η νομική είναι μια επιστήμη που εξελίσσεται πολύ γρήγορα, γιατί υπάρχει πολυνομοθεσία στην Ελλάδα. Επιπλέον, παίζει μεγάλο ρόλο που κάνει άσκηση κάθε δικηγόρος, γιατί μαθαίνει δίπλα στα ...καλά και τα κακά κάθε δικηγόρου. Ακόμη, οι δικηγόροι πρέπει οπωσδήποτε να εξειδικεύονται, γιατί πλέον δεν υπάρχει γενική δικηγορία. Τέλος, ο δικηγόρος πρέπει να έχει και επιπλέον προσόντα, να μιλάει ξένες γλώσσες, να έχει τίτλο στη διαμεσολάβηση και γενικά να εφοδιάζεται και να επιμορφώνεσαι καθημερινά".

Στην ερώτηση για το αν υπάρχει καλός και κακός δικηγόρος, ο ίδιος απαντά ότι "δεν υπάρχει καλός δικηγόρος, απλώς υπάρχει μια φόρμουλα ότι καλός δικηγόρος είναι αυτός που πάει προετοιμασμένος και ευσυνείδητα στη δουλειά του".

ΕΔ. ΣΙΓΑΛΑΣ: "ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ"
"Όπως πηγαίνει η δικηγορία, θεωρώ πως η συνεργασία ...επιβάλλεται. Από εκεί κι έπειτα, υπάρχουν κι άλλες μορφές συνεργασίας, εκτός από τις δικηγορικές εταιρίες που προχωρούν και καλλιεργούνται ολοένα και περισσότερο στη χώρα μας, όπως οι συστεγαζόμενοι δικηγόροι, που αποφασίζουν να νοικιάζουν κοινό γραφείο και να μοιράζονται τα έξοδα. Εκεί, ο καθένας ασχολείται με τις δικές του υποθέσεις, όμως υπάρχει και δυνατότητα συνεργασίας.

Φυσικά, υπάρχουν ακόμη δικηγόροι με το δικό τους γραφείο, που λειτουργούν αυτόνομα, φαινόμενο που συναντάμε κυρίως στις επαρχίες", εξήγησε ο δικηγόρος Εδουάρδος Σιγάλας, για τον τρόπο με τον οποίο πλέον ασκούν οι δικηγόροι το επάγγελμα.

Και ο κ. Σιγάλας μιλάει και για τις εναλλακτικές λύσεις που προσφέρει ένα πτυχίο νομικής. "Η προσωπική μου εκτίμηση είναι πως πρέπει να ξεκινήσεις με κάτι που να σε γεμίζει, προκειμένου να ασχοληθείς με αυτό το επάγγελμα-λειτούργημα. Συμβουλή μου είναι πως αν φέρνεις με ειλικρίνεια στο επάγγελμα, αυτό θα σου αποδώσει. Σαφώς, οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες δυσκολεύουν όλα τα επαγγέλματα.

Αν ο νομικός δεν γοητεύεται τόσο από το επάγγελμα του δικηγόρου, τότε υπάρχουν πολλές εναλλακτικές, όπως το επάγγελμα του συμβολαιογράφου, των δικαστικών επιμελητών, των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών. Το να είσαι δικηγόρος είναι απαιτητικό επάγγελμα, προσφέρει συγκινήσεις αλλά έχει κι απογοητεύσεις. Δεν επαρκεί να είσαι πολύ καλά καταρτισμένος. Γι' αυτό οι φοιτητές πρέπει να γνωρίζουν το επάγγελμα μέσω της άσκησης".

Τέλος, ο ομιλητής αναδεικνύει πως οι φοιτητές, όταν ολοκληρώνουν τις σπουδές τους πρέπει να πάρουν πολλές παραστάσεις, στο χρονικό διάστημα της άσκησης, και μετέπειτα να εξειδικεύονται σε έναν κλάδο. "Καλό είναι στους 18 μήνες που διαρκεί η άσκηση να την αξιοποιήσεις στο μέγιστο. 
Υπάρχει η δυνατότητα στον ασκούμενο να μοιράζει την άσκησή του σε δυο μέρη, δηλαδή σε δυο δικηγορικά γραφεία-εταιρίες.

Με αυτό τον τρόπο ο ασκούμενος μπορεί να καταλάβει πιο αντικείμενο τον γοητεύει περισσότερο. Με δεδομένη την κατάσταση και την πορεία του επαγγέλματος, η εξειδίκευση σχεδόν επιβάλλεται. Ειδικά, αν οι φοιτητές έχουν την οικονομική δυνατότητα, είναι θετικό να μαθαίνουν και νομικά συστήματα του εξωτερικού, με αντίστοιχους μεταπτυχιακούς τίτλους", καταλήγει.