22/03/2011

Αν και η επιχείρηση εναντίον της Λιβύης έχει τον ευρηματικό τίτλο «Αυγή της Οδύσσειας», οι επιτιθέμενες δυνάμεις πιστεύουν ότι όλα θα τελειώσουν γρήγορα και δε θα θυμίζουν τα 20 χρόνια περιπέτειας του Οδυσσέα, με απρόβλεπτες συνέπειες.

-Το παιχνίδι, βέβαια, είναι στημένο και το τέλος του δικτάτορα και τρελού Καντάφι, που μέχρι το προηγούμενο καλοκαίρι τον επισκέφτηκαν στο πολυτελέστατο τσαντίρι του ο πρωθυπουργός αλλά και ο κυβερνητικός μας εκπρόσωπος, θα θυμίζει λίγο την τύχη του Μιλόσεβιτς.

-Ακόμη και οι ζώνες επιρροής και εκμετάλλευσης μιας κατακερματισμένης Λιβύης, ήδη έχουν μοιραστεί και οι Αμερικάνοι, Γάλλοι και Άγγλοι, παλεύουν για τα συμφέροντά τους και τη νομή του πετρελαίου.

-Εμείς ως Ελλάδα εμπλεκόμαστε ακόμη μια φορά, χωρίς να διαπραγματευτούμε τίποτα, απλώς ως ορντινάντσες των ισχυρών, με διγνωμίες και παλινωδίες μέχρι και την τελευταία στιγμή.

-Βάζοντας ταφόπλακα στις καλές σχέσεις που διατηρούσαμε εδώ και μισό αιώνα με τις Αραβικές χώρες και με ενδεχόμενο κίνδυνο να υποστούμε άμεσα τις συνέπειες τρομοκρατικών χτυπημάτων του Καντάφι, αν όλα δεν τελειώσουν πολύ γρήγορα.

Σε αντίθεση βέβαια με την Τουρκία που μένει αμέτοχη αρχικά και κατόπιν μαζί με τη Γερμανία της Μέρκελ μπλοκάρει με βέτο τις Νατοϊκές δυνάμεις και εκεί που επί χρόνια  διατηρούσε εχθρότητα με τους Άραβες τώρα προσπαθεί να κερδίσει την εύνοια και τη φιλία τους.

-Και τα Τουρκικά παζάρια πάντα στο τέλος πιάνουν.

-Δε θα συμμεριστούμε φυσικά τα δήθεν ανθρώπινα ιδεώδη και αξίες περί ελευθερίας και τον δήθεν ξαφνικό  πόνο που έπιασε τους συμμάχους για τον Λιβυκό λαό, γιατί όλα αυτά είναι σενάρια για τα παραμύθια της Χαλιμάς.

-Αλλά θα επισημάνουμε για ακόμη μια φορά τη δική μας κατάσταση και ότι η Ελλάδα ζώνεται ήδη από έναν κλοιό με αστάθειες, πολέμους, διεκδικήσεις και εχθρικούς γείτονες.

-Και σε αυτό το παιχνίδι εμπλοκής, το μόνο λόγο που ουσιαστικά μπορούμε να σκεφτούμε για να δικαιολογήσουμε το γιατί παίρνουμε μέρος, είναι ο δρόμος που στρώνεται για την έξοδο του Γιώργου Παπανδρέου στην προεδρία του ΟΗΕ, που έδωσε ήδη τις εξετάσεις του με το μνημόνιο και την ανάμειξη Αμερικανών στην Ευρωζώνη, τώρα δίνει και το μεταπτυχιακό του στην εμπλοκή με τη Λιβύη που προφανώς το περνάει με άριστα.

-Με μια Ελλάδα που βαδίζει ολοταχώς στον εργατικό Μεσαίωνα και αφήνοντας ανοιχτές πληγές στην εξωτερική πολιτική και τα εθνικά ζητήματα.

Τη δική του μάχη δίνει και ο δημοτικός σύμβουλος Χρήστος Μέτιος.

-Για να ακριβολογούμε, λίγοι κατάλαβαν στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο την αιτία της αντιπαράθεσης με τον δήμαρχο, αλλά όλοι διέγνωσαν ξεκάθαρα πλέον ότι ο κ.Μέτιος σε όλα τα δημοτικά συμβούλια λειτουργεί πλέον ως αυτόνομη μονάδα και επιλέγει πάντοτε να κάνει τις παρεμβάσεις του την ώρα που πρέπει να τοποθετηθεί ο επικεφαλής της παράταξης, Δημήτρης Κοτσάκης.

-Οι ενέργειες του αυτές δυσαρέστησαν έντονα τους συμβούλους της παράταξης του, που αναρωτιούνται πού το πάει τελικά ο Χρήστος Μέτιος.

-Η δυσαρέσκεια των συντρόφων του στον μοναχικό δρόμο που επιλέγει χωρίς να συνεννοηθεί με την παράταξη του, ξεκίνησε στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο και μεγάλωσε με τις εμφανίσεις του στο πλευρό της Ντόρας Μπακογιάννη στην πρόσφατη επίσκεψη της.

-Αν ήθελε να τη συναντήσει σε φιλικό επίπεδο, δε χρειαζόταν επίσημες συναντήσεις όπως τις επιδίωξε, λένε οι σύντροφοι του, αφού για τους περισσότερους πλέον έγινε ξεκάθαρο ότι ο Χρήστος Μέτιος την επόμενη φορά δε θα είναι μαζί τους.

-Κάτι που προφανώς δεν επιθυμεί ο ίδιος, αφού ακόμη και αν ηγηθεί ενός σχήματος που πρόσκεινται στην Ντόρα Μπακογιάννη οι ελπίδες εκπροσώπησης θα ήταν μικρές.

-Μάλλον θα προτιμούσε να βρίσκεται επικεφαλής της παράταξης του και αυτό δείχνουν οι προθέσεις του, γι’ αυτό δεν παίρνει σαφή θέση, αλλά το νεοδημοκρατικό σύστημα δε συγχωρεί τέτοιες στάσεις που δεν ξεκαθαρίζουν και απομονώνει από πριν όσους δεν παίζουν με τους δικούς τους όρους.

-Πάντως την περίπτωση να ηγηθεί ενός ευρύτερου συνδυασμού ο Χρήστος Μέτιος, ορισμένοι τη θεωρούν ιδανική, αφού μπορεί να συνδυάσει και να συνενώσει τα δύο στρατόπεδα, που αλλιώς στις επόμενες εκλογές θα κατέβουν αυτόνομα, αλλά και μέσω του Ιλχάν Αχμέτ να κερδίσουν και ένα μεγάλο μέρος της μειονότητας.

-Πολλοί θυμήθηκαν ακόμα πικρόχολα ότι έχτιζε το πολιτικό του προφίλ από τις νομαρχιακές εκλογές του 1996 επί Σάββα Παπαλεξίου, αφού έφτιαξε και το δικό του εκλογικό γραφείο στη θέση που βρίσκεται τώρα η Ziraat Bankasi.

-Αλλά του καταλογίζουν και αναποφασιστικότητα όταν δεν ανταποκρίθηκε στην πρόταση του κόμματος, αλλά και του Ευριπίδη Στυλιανίδη, να ηγηθεί ως υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης του σχήματος στη Ροδόπη.

-Το γυαλί έχει ραγίσει, απλώς είναι θέμα χρόνου το πότε θα σπάσει.

Όταν θεοποιούνται πρόσωπα και καταστάσεις και δημιουργείται ένας μύθος και η παραμικρή προσπάθεια κριτικής ενδεχομένως μπορεί να καταλογιστεί από ορισμένους ως ιεροσυλία.

 -Ειλικρινά όμως εξεπλάγην, όταν σε πρόσφατη συνέντευξη του στον ΧΡΟΝΟ ο πρόεδρος της ΜΚΟ «Διάζωμα» Σταύρος Μπένος μας ανέφερε ότι ο κουμπαράς των εισφορών για τη διάσωση αρχαίων θεάτρων έχει φτάσει στα 30 εκ. ευρώ.

-Από την άλλη όμως, ενώ μας διαβεβαίωσε ότι ο νυν περιφερειάρχης και τέως νομάρχης, Άρης Γιαννακίδης, πρόσφερε 100.000 ευρώ για την ανάδειξη του θεάτρου της Μαρώνειας, ταυτόχρονα, ως απαράβατο όρο έθετε ότι η ΜΚΟ «Διάζωμα» δεν πρόκειται να πάρει λεφτά από το κράτος.

-Μάλλον τα χρήματα της περιφέρειας δεν ανήκουν στο κράτος και τα έδωσε ο κ.Γιαννακίδης από την τσέπη του να υποθέσουμε;

-Μαθαίνουμε επίσης ότι ο Σταύρος Μπένος που άφησε πίσω του την πολιτική, όπως αναφέρει και σε συνέντευξή του,  επανέρχεται ως άτυπος σύμβουλος του πρωθυπουργού, αφού συμμετέχει σε συνεδριάσεις, αλλά συγχρόνως αναλαμβάνει και τις διαβουλεύσεις με τους δημάρχους για την επένδυση του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό.

-Δεν είναι κακά βέβαια όλα αυτά, στο βαθμό που ισχύουν, ούτε αναιρούν το πολιτικό του έργο και την προσπάθεια που κάνει, ακόμη και στην περιοχή μας, για τη διάσωση και τη λειτουργία του θεάτρου της Μαρώνειας, αλλά μήπως έπρεπε πολλά να λέγονται ξεκάθαρα και να μην ντύνονται με άλλα ενδύματα;

-Ακόμα και η περίπτωση να παρακάμπτεται η δημοτική αρχή από την οργάνωση και το σχεδιασμό έστω και των δύο παραστάσεων και να δένεται η προσπάθεια στο άρμα του φεστιβάλ των Φιλλίπων, χωρίς να υπάρχει αυτονομία, προφανώς θα δημιουργήσει τριβές και προβλήματα μεταξύ τους.

-Φίλοι είμαστε όλοι, αλλά φιλτάτη και η αλήθεια.

Καλός βέβαια ο πολιτισμός του καλοκαιριού, αλλά φίλοι αναγνώστες μας ενημερώνουν ότι τα φώτα στον Πλατανίτη από την ταβέρνα Υδρία μέχρι το ξενοδοχείο Μάρων, είναι όλα σβηστά προφανώς γιατί κάηκαν οι λάμπες.

-Πρίν αρχίσουν τα φεστιβάλ και ανάψουν τα φώτα του υψηλού πολιτισμού, αλλάξτε και καμιά λάμπα, δεν κοστίζει και τόσο.