Μικροκομοτηναίικα 06-09-2024

Στη Θράκη ανεχόμαστε πολλά ακόμα από τουρκοπανηγύρια με τουρκοφορεμένους αγάδες και όχι με την παραδοσιακή στολή που γιόρταζαν οι Πομάκοι στα ορεινά, οθωμανικές κρήνες και την προπαγάνδα περί «τουρκικής» μειονότητας που μεθοδευμένα κτίζεται από τους ακραίους, κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάννης.
Όπως και τις συχνές επισκέψεις Τούρκων αξιωματούχων ακόμα και προσώπων που έχουν κριθεί ανεπιθύμητοι και τους έχει απαγορευτεί η είσοδος στη χώρα μας, αλλά και τη διαστρέβλωση της ιστορίας που γίνεται συστηματικά. Καλό όμως είναι να θυμηθούμε όλοι και να προβληματιστούμε για την σημερινή επέτειο μνήμης των Σεπτεμβριανών.
Που ξεχύθηκαν 100.000 Τούρκοι πολίτες και κινήθηκαν ως όχλος με οργανωμένες όμως ομάδες στους δρόμους εναντίον της ακμάζουσας ελληνικής ομογένειας στην Κωνσταντινούπολη. Και σπίτια, περιουσίες, εκκλησίες και νεκροταφεία καταστράφηκαν και λεηλατήθηκαν.
Το μίσος τους βέβαια ήταν τόσο μεγάλο που ξυλοκόπησαν ανελέητα ανθρώπους, βίασαν γυναίκες και μικρά παιδιά, βασάνισαν πολλούς και κάποιοι κατέληξαν στο θάνατο. Και τα ιστορικά αυτά στοιχεία του 1955 από το άγριο τουρκικό πογκρόμ έχουν καταγραφεί και δεν αμφισβητούνται ούτε από Τούρκους ιστορικούς και αποτυπώθηκαν και σε τουρκική ταινία.
Δεν αμφισβητήθηκαν ούτε όμως και από την κυβέρνηση Μεντερές, που τότε προσπάθησε αρχικά να ενοχοποιήσει και τους κομμουνιστές, ότι ευθύνονται για τα έκτροπα. Η αρχή του τέλους είχε ξεκινήσει.
Και μεθοδευμένα πλέον οι μετέπειτα τουρκικές κυβερνήσεις με εξοντωτικά μέτρα και παράλογες αποφάσεις, υφαρπαγή περιουσιών, κεφαλικό φόρο, μεθόδους εκφοβισμού, κατάφεραν να εξαφανίσουν κυριολεκτικά την ελληνική μειονότητα και από τους 120.000 έμειναν τελικά σήμερα 2.000 άτομα.
Η αφορμή δόθηκε δήθεν από μία βομβιστική επίθεση στην υποτιθέμενη πατρική κατοικία του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, που τελικά αποδείχτηκε κι αυτό ότι ήταν μία προβοκατόρικη ενέργεια ενός συμπολίτη μας, που αργότερα βέβαια για τη δράση του αυτή όλως τυχαίως βραβεύτηκε από την τουρκική κυβέρνηση.

Όλα ήταν προμελετημένα και προσχεδιασμένα όμως και εν γνώσει της τουρκικής κυβέρνησης, του στρατού και της αστυνομίας, που απλώς παρακολουθούσαν τον όχλο να καταστρέφει και να βιαιοπραγεί χωρίς να επεμβαίνουν.
Με εντολές άνωθεν και ανενόχλητα είχαν οργανωθεί ομάδες όλο το καλοκαίρι, παρέσυραν και άλλους με την προπαγάνδα τους, μεταφέρθηκαν διάφορα κακοποιά στοιχεία από άλλες περιοχές και αποθηκεύτηκαν αξίνες, λοστάρια και ρόπαλα για να είναι καθόλα έτοιμοι.
Ήθελαν να συμπέσουν τα γεγονότα με τη λήξη της τριμερούς διάσκεψης του Λονδίνου για το κυπριακό, προηγήθηκαν εμπρηστικές δηλώσεις και κλίμα προπαγάνδας κατά των Ρωμιών της Πόλης, έγιναν διαδηλώσεις και οι μεγάλες εφημερίδες φανάτιζαν τα πλήθη.
Με ψεύδη δημιούργησαν ένα αρνητικό κλίμα καχυποψίας και φόβου, με ανυπόστατε πληροφορίες ότι δήθεν οι Έλληνες στην Κύπρο θέλουν να εξαφανίσουν τους τουρκοκυπρίους και με αναφορές συγχρόνως στην δήθεν καταπιεσμένη μειονότητα της Θράκης.
Προπαγανδιστικό σκηνικό προετοιμασίας κλίματος αναταραχής- όπως και τώρα που κάποιοι θέλουν να παρουσιάσουν ότι συμβαίνουν- δηλητηρίασαν τους Τούρκους πολίτες στρέφοντας τους εναντίον των Ελλήνων, καταφέρνοντας να τους εξοργίσουν να τους φανατίσουν.
Και στοχοποίησαν το γεγονός ότι στην Πόλη υπάρχει μία ευημερούσα και ακμάζουσα ελληνική κοινότητα που διαθέτει μάλιστα και πολλά προνόμια. Μόνο που η οικονομική κατάσταση της ελληνικής μειονότητας οφείλονταν στις εμπορικές τους δραστηριότητες και όχι σε καμιά προνομιακή μεταχείριση.
Ωμή προπαγάνδα όμως, αφού κεντρικός στόχος της κυβέρνησης Μεντερές ήταν να εκδιωχτούν ούτως ή άλλως οι Έλληνες από την Κωνσταντινούπολη.

Τίποτα λοιπόν δεν έγινε τυχαία από τη «μητέρα πατρίδα» που επαινούν οι ακραίοι της περιοχής μας ακόμα και την αναφέρουν και ως παράδειγμα δημοκρατίας, που δήθεν σέβεται τα δικαιώματα από την υπάρχουσα ελληνική μειονότητα των 2.000 όμως κατοίκων σήμερα και όχι των 12.000 Ελλήνων του 1955.
Και το κεντρικό σύνθημα του εξεγερμένου όχλου ήταν ότι η Κύπρος είναι τουρκική. Και η λογική αυτή μεταφέρεται εδώ και χρόνια από τις τουρκικές κυβερνήσεις, συνοδεύτηκε με την εισβολή στα κατεχόμενα και φθάσαμε στο σήμερα που η κυβέρνηση Ερντογάν ζητά ανερυθρίαστα και ανιστόρητα να αναγνωριστούν ως ανεξάρτητο κράτος.
Η κάθε προπαγάνδα όμως που αποσκοπεί διαχρονικά να πετύχει κάτι χρησιμοποιεί κυρίως ψεύδη, διανθίζει τα προβλήματα με υπερβολές, δημιουργεί κλίμα διώξεων και διαχωρισμού, σπέρνει διχόνοια, για να επιτευχθεί ο σκοπός.
Ένα παρόμοιο κλίμα συναντάμε και στη γνωστή προπαγανδιστική ατζέντα των μειονοτικών προβλημάτων που εγείρουν κάποιοι στην περιοχή μας. Ανύπαρκτων ουσιαστικά, αλλά δημιουργούν ένα κλίμα διχόνοιας, λογικές παράλληλων κόσμων, δήθεν ανθρωπίνων δικαιωμάτων που στερούνται, θρησκευτικής ανελευθερίας, εκπαιδευτικής αυτοτέλειας, κατηγορώντας μονίμως τη χώρα μας.
Επενδύουν στο διχασμό και στην πόλωση, προσπαθούν να χτίσουν τείχη μεταξύ πλειονότητας και μειονότητας και διαμαρτύρονται μονίμως. Μπορεί να αναλογιστεί όμως κανείς για ποιο λόγο το πράττουν και ποιοι τους καθοδηγούν; Και ποια είναι η συμβολή της προξενικής αυλής και κυρίως ποιος είναι ο στόχος τους, όταν παραποιούν την πραγματικότητα με υπερβολές και ψεύδη;

Αναρωτιέται βέβαια και ο πιο αδαής αλήθεια, ποια είναι αυτά τα ειδικά προβλήματα που δεν μπορούν να λυθούν στη δημοκρατική Ελλάδα, εκπαιδευτικά, δικαιωμάτων και θρησκευτικών ελευθεριών και που αλήθεια σήμερα δεν διασφαλίζεται η ισότιμη μεταχείριση και ίσες ευκαιρίας για όλους μας;
Μιλούν για οργανωμένο σχέδιο κλεισίματος των μειονοτικών σχολείων, όταν τίθενται σε αναστολή λειτουργία και ξεχνούν βέβαια να αναφέρουν ότι αντίστοιχα με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις αναστέλλουν τη λειτουργία τους και τα δημόσια σχολεία.
Αναφέρονται σε θρησκευτική ανελευθερία όταν όλοι οι πιστοί μπορούν απρόσκοπτα να προσεύχονται και τα τεμένη είναι περισσότερα βέβαια από τις εκκλησίες. Ζητούν να αναγνωριστούν οι ψευτομουφτήδες που λειτουργούν ως πολιτικοθρησκευτικά πρόσωπα, είναι τα αγαπημένα παιδιά της κυβέρνησης Ερντογάν αλλά και συνδαιτυμόνες του Τούρκου προξένου.
Και δεν περιμένουμε φυσικά λόγω της ημέρας, που φυσικά αγνοούν πλήρως, να καταδικάσουν το τουρκικό πογκρόμ του 55, γιατί είναι επιλεκτικοί πάντοτε στις κοινωνικές τους ευαισθησίες.
Αλλά θα πρέπει να κατανοήσουν όλοι οι ακραίοι, ότι κάθε προσπάθεια διχασμού, διαχωρισμού, δημιουργίας νοσηρού κλίματος, και ψευδούς προπαγάνδας που επιδιώκουν μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων, δεν χτίζει κάτι θετικό για τον τόπο, αλλά είναι επιζήμια για όλους μας στη Θράκη.