Μικροκομοτηναίικα 09-01-2025

Πριν ακόμα ολοκληρωθεί η έρευνα από την αρμόδια Εισαγγελία Πρωτοδικών Ροδόπης με τη διενέργεια προκαταρτικής εξέτασης, σχετικά με την φασιστική επίθεση σε βάρος ανηλίκου που καταγράφηκε σε βίντεο και διευκρινιστεί αν το περιστατικό αυτό συνέβη στην Κομοτηνή, βιάστηκε να το εκμεταλλευτεί το μειονοτικό κόμμα.
Ενώ όπως φάνηκε από το ρεπορτάζ της εφημερίδας μας ουδείς γνωρίζει ακόμα αν έγινε στην πόλη μας, ή αλλού, σε ποιο χρονικό διάστημα, ενώ ο λογαριασμός που το ανέδειξε στο διαδίκτυο δεν υπάρχει πλέον με αυτή την ονομασία.
Φυσικά σαφώς είναι καταδικαστέα τέτοια γεγονότα και ο κάθε ανεγκέφαλος ρατσιστής θα πρέπει να λογοδοτεί στη δικαιοσύνη για τις πράξεις του. Συνεπώς γιατί βιάστηκαν να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα πριν αποφανθεί η έρευνα και η δικαιοσύνη; Γνωρίζουν πρόσωπα, πράγματα και γεγονότα; Ας τα καταγγείλουν τότε.
Αλλά μάλλον αλλού ήθελαν να εστιάσουν και να βγάλουν τα γνωστά αυθαίρετα συμπεράσματα τους γενικεύοντας τις καταστάσεις. Για να δώσουν το μήνυμα ότι διώκονται συλλήβδην παιδιά της μειονότητας με αυτόν τον τρόπο και υπάρχουν επικίνδυνες ρατσιστικές πρακτικές στην περιοχή, εναντίον της «τουρκικής μειονότητας» και όλων των μειονοτήτων που ζουν στην Ελλάδα.
Ανακοινώνοντας ότι θα διεξάγουν κάθε είδους νομικούς και πολιτικούς αγώνες τόσο στην εθνική όσο και στη διεθνή κοινότητα εναντίον τέτοιων μισαλλόδοξων ενεργειών. Επιλεκτική ευαισθησία άλλη μια φορά και εστιάζουν μόνο σε αυτό το περιστατικό, που ακόμα δεν έχει διευκρινιστεί επίσημα.
Αλλά αγνόησαν πλήρως ή και δικαιολόγησαν τα επεισόδια εναντίον του νόμιμου μουφτή Κομοτηνής πρόσφατα στο τζαμί του Κενταύρου στην Ξάνθη, με ρητορικές και ύβρεις μίσους, προπηλακισμού και θρησκευτικής ανελευθερίας που προσπάθησαν να επιβάλλουν οι εκλεκτοί τους. Πλήρης υποκρισία.

Το μεγάλο πρόβλημα στη χώρα μας είναι ότι τα πάντα στην κρατική μηχανή, που θα έπρεπε να είναι ανεξάρτητη και ανεπηρέαστη, κινούνται με γνώμονα την εκάστοτε κυβέρνηση, με τροχοπέδη τις απανωτές εκλογικές διαδικασίες και άλλοθι για τις καθυστερήσεις τις πολλές γιορτές, αφού δεν καταφέραμε επί χρόνια βέβαια να εφαρμόσουμε το πιο απλό, που έχουν υιοθετήσει ως μοντέλο, οι περισσότερες πολιτισμένες χώρες.
Να κινείται δηλαδή ο κρατικός μηχανισμός ανεξάρτητα, αυτόνομα και ανεπηρέαστα από όλα αυτά, όσο το δυνατόν γίνεται, ακόμα και σε περιόδους εκλογών. Που το τελευταίο ενάμιση χρόνο είχαμε βέβαια δύο εθνικές, ευρωεκλογές, δύο απανωτές αυτοδιοικητικές εκλογές και τώρα την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Και κάθε φορά τα μολύβια κατεβαίνουν, τα πληκτρολόγια σιγούν και δήθεν όλοι σχεδιάζουν, αλλά και τίποτα δεν υλοποιούν. Ούτε παίρνουν σοβαρές αποφάσεις, τουλάχιστον αναφορικά με την ανάπτυξη και τις επενδύσεις στη χώρα μας.
Κι οι σημαντικότεροι διαχρονικά σχεδιασμοί στρατηγικού δήθεν χαρακτήρα σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, υποβαθμίζονται πολλές φορές σε εκθέσεις ιδεών, που περιμένουν πάντοτε ένα νέο χρηματοδοτικό εργαλείο, που φυσικά δεν έρχεται για να κινηθεί η μηχανή της ανάπτυξης.
Κι όμως γίνονται μεγάλα έργα που δεν μπορεί να το παραβλέψει κανείς, ακόμα και στην περιοχή μας, με νέα εργοστάσια, το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης κλπ. Αλλά αν προσέξει κανείς και ποιοι είναι οι ανάδοχοι αυτών των έργων, θα διαπιστώσει ότι οι εταιρίες που τα αναλαμβάνουν μετριούνται απλώς στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Και τοπικά και πανελλαδικά όλο οι ίδιοι δηλαδή παίρνουν τα σημαντικά έργα και τα μεγάλα project, μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης. Οι μικρότεροι όμιλοι πάντα μένουν εκτός.

Όπως ακριβώς συμβαίνει και με την αγορά, που εκεί επικρατούν τα μονοπώλια, ή το ολιγοπωλιακό μοντέλο και διαφεντεύουν οι εναρμονισμένες πρακτικές. Και για αυτό η ακρίβεια παραμένει στη χώρα μας, την πληρώνουμε ακριβά και περιμένουμε την εξυγίανση που δεν έρχεται.
Ενώ στους δήμους και στην περιφέρεια με το σταγονόμετρο παρέχονται κάποια χρήματα, τα έργα είναι κατευθυνόμενα τα περισσότερα από τα κεντρικά και υπάρχουν καθυστερήσεις ακόμα και για τη δημοπρατημένα έργα, που υποτίθεται έχουν συγκεκριμένες πιστώσεις.
Όσο για τις νέες μελέτες ψάχνουν να βρουν πάλι χρηματοδοτικά εργαλεία, αλλά στο τέλος μάλλον θα καταλήξουν τα περισσότερα στη σιγουριά του ΕΣΠΑ. Δηλαδή ποιος νουνός και ποιος κουμπάρος, από τη μικρή αυτή πίτα.
Αφού η μεγάλη πίτα του Ταμείου Ανάκαμψης μοιράζεται σε λίγους ομίλους, σε μεγάλα έργα και με συγκεκριμένες κρατικές πρωτοβουλίες που κατά καιρούς δίνονται υπό μορφή επιδομάτων, όπως και τα 7 νέα προγράμματα που ξεκίνησαν από χθες για ενεργειακή αναβάθμιση.
Ώστε και οι μικροί όσοι προλάβουν βέβαια με τις μικρές αυτές χρηματοδοτήσεις να πάρουν και αυτοί κάτι, ιδιώτες, επιχειρηματίες, φορείς, δηλαδή τα ψίχουλα από το διπλανό τραπέζι.
Μια στρεβλή εικόνα περί ανάπτυξης που συνήθως αφορά λίγους και ωφελείται ένα μικρό ποσοστό μεγάλων εταιριών και ανθρώπων, αλλά δεν διοχετεύεται στις τοπικές κοινωνίες. Και τα ταμεία για αυτούς είναι μείον μονίμως.

Ζούμε μάλλον σε ενδιαφέροντες καιρούς και θα δούμε μεγάλες ανατροπές και αλλαγές. Ήδη ακόμα και τα μεγάλα και οικονομικά εύρωστα μέχρι πρότινος κράτη, ΗΠΑ, Γερμανία και Βρετανία, αντιμετωπίζουν αδιέξοδα στην οικονομική τους πολιτική, την ακριβή ενέργεια και τα χρέη τους είναι πολύ μεγάλα.
Με αποτέλεσμα να μεταναστεύουν μεγάλες βιομηχανικές τους μονάδες ακόμα σε χώρες του εξωτερικού και να αλλάζουν τα δεδομένα και στο εργασιακό περιβάλλον. Και φυσικά αναμένονται και πολλές γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές ανακατατάξεις, όπως και αλλαγές στη διπλωματία, με την ανάληψη των καθηκόντων του Ντόναλντ Τραμπ.
Δεν είναι τυχαία η ανάμειξη του υπερυπουργού που ετοιμάζει και επιχειρηματία Έλον Μασκ στα εσωτερικά ξένων χωρών, όπως είναι η Γερμανία και η Βρετανία, ζητώντας να αναλάβουν την εξουσία ακροδεξιές κυβερνήσεις.
Ούτε είναι τυχαίες οι δηλώσεις του προέδρου Τραμπ, που δεν εξειδικεύτηκαν βέβαια για να φανεί και με ποιον τρόπο θα τις υλοποιήσει, με την προσάρτηση του Καναδά και δεν αποκλείει μάλιστα και το ενδεχόμενο στρατιωτικής δράσης για τον έλεγχο της διώρυγας του Παναμά, ακόμα και την Γροιλανδία.
Και προφανώς δεν είναι τυχαίες οι δηλώσεις του θαυμασμού και αποδοχής ως σπουδαίων ηγετών, για το Βλαντίμιρ Πούτιν του υποτιθέμενου εχθρού των ΗΠΑ και του Ταγήπ Ερντογάν, αν και τον θεωρούν το κακό παιδί του ΝΑΤΟ. Ενώ τώρα τον επαινούν για τα νεοθωμανικά του σχέδια στη Μέση Ανατολή.
Όλα αυτά αν δεν είναι μηνύματα γεωστρατηγικών αλλαγών και αλλαγή πλεύσης στην διπλωματική πολιτική των ΗΠΑ, τουλάχιστον θα έχουν ως στόχο την οικονομία και την οικονομική πολιτική που θέλει να εφαρμόσει, με τους δασμούς που έχει εξαγγείλει ότι θα επιβάλλει σε Κίνα και ΕΕ.
Και φυσικά όλα αυτά σαφώς θα έχουν άμεσες επιπτώσεις και στη δική μας χώρα, που ήδη θα πρέπει να προετοιμάζεται. Θα ζήσουμε εποχές μεγάλων αλλαγών σε πολλά επίπεδα, όπως δείχνουν μέχρις στιγμής τα πράγματα τουλάχιστον.