Μικροκομοτηναίικα 09-12-2022

Μετά από δύο χρόνια απουσίας,  λόγω και  της πανδημίας,  επιστρέφει η Διεθνής Έκθεση Alexpo στην Αλεξανδρούπολη, που όπως αναφέρει το διοικητικό συμβούλιο του Επιμελητηρίου Έβρου θα γίνει 12 με 16 Μαΐου,  θα είναι ανανεωμένη,  πλήρως αναβαθμισμένη και θα φιλοξενηθεί στη χερσαία ζώνη του Λιμένα.

Και θα έχει πολλές παράλληλες δράσεις που θα αναδείξουν το επιχειρηματικό προφίλ της περιοχής, τα τουριστικά πλεονεκτήματα,  την πολιτιστική κληρονομιά και τον γαστρονομικό πλούτο.  Και ο μήνας αυτός επιλέχθηκε για να δώσει και το μήνυμα οικονομίας λόγω της ενεργειακής κρίσης, αφού δεν χρειάζεται  ψύξη,  ούτε θέρμανση του χώρου.

Και ενδεχομένως θα δούμε και παρόμοια έκθεση να γίνεται και στην Καβάλα. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι εκθέσεις αυτές πραγματοποιούνται μέσω των επιμελητηρίων. Τι συμβαίνει όμως στη Ροδόπη; Υπάρχουν σκέψεις και σχέδια από τα οικεία επιμελητήρια,  την περιφέρεια,  ή τη Helexpo;

Που είναι και ο διοργανωτής της μεγάλης Διεθνούς Έκθεσης που πραγματοποιούνταν στην πόλη μας τα τελευταία χρόνια, έστω  με τα γνωστά προβλήματα;  Αλλά παρόλα αυτά είχαν κατορθώσει και βρήκαν τη χρυσή τομή σε συνεργασία με τα επιμελητήρια.

Πληροφορούμαστε όμως ότι δεν υπάρχει καμία τέτοια σκέψη προς το παρόν τουλάχιστον. Εξάλλου ο  φορέας που είχε σχηματιστεί για τη διοργάνωση με τη συνεργασία Helexpo και περιφέρειας,  μάλλον αντιμετωπίζει τα προβλήματα του παρελθόντος.

Και τη συγκεκριμένη περίοδο με τη γνωστή κόντρα στην Ροδόπη, προφανώς καθιστά δύσκολη μια τέτοια συνεργασία. Πέραν όμως όλων αυτών,  η Διεθνής Έκθεση στην πόλη μας είχε την αιγίδα πάντοτε της Helexpo, που επέλεγε την Κομοτηνή ως  διοικητικό κέντρο.

Και συγχρόνως υπήρχαν πολλές παράλληλες εκδηλώσεις,  αλλά και κλαδικές εκθέσεις,  που λειτούργησαν μάλλον καλύτερα από τη γενική. Έχουν μέλλον όμως αυτές οι τοπικές εκθέσεις ουσιαστικά, επειδή βαφτίζονται  διεθνείς;

Αυτό αναρωτιούνται όσοι γνωρίζουν και παρακολουθούν διεθνείς πραγματικά εκθέσεις, η κλαδικές  σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.  Που οι προδιαγραφές είναι αυστηρές,  τα κοστολόγια συμμετοχής μεγάλα, οι κανόνες  πιο αυστηροί και η είσοδος επιτρέπεται, ειδικά στις κλαδικές, σε συγκεκριμένους επισκέπτες.

Οι κλαδικές οι οποίες λειτουργούν καλύτερα από ότι φαίνεται για τον επιχειρηματικό κόσμο,  δεν είναι ελεύθερες  για να κάνει την περαντζάδα του ο κάθε πολίτης και να μετρηθεί απλώς η μεγάλη επισκεψιμότητα, για να επαινεθούν οι διοργανωτές.

Αλλά με αυστηρό πρωτόκολλο την επισκέπτονται επαγγελματίες, που  έρχονται σε επαφή με τους εκθέτες,  συνάπτοντας μεγάλες συμφωνίες και αγορές. Και εξάλλου αυτό δεν είναι και το βασικό νόημα μιας Διεθνούς Έκθεσης;

Γιατί αυτές που γίνονται σε επαρχιακό επίπεδο όπως και στην περιφέρεια μας,  μόνο διεθνείς δεν μπορεί να τις καταλογίσει κανείς. Θα ακούσουμε νούμερα για την επισκεψιμότητα, αλλά ποτέ δεν μαθαίνουμε στον απολογισμό, στοιχεία που περιγράφουν, τι συμφωνίες έγιναν και ποιο το ανταποδοτικό όφελος  τους συμμετέχοντες.

Και αν υπάρχει και  νόημα τελικά να γίνονται τόσες πολλές εκθέσεις,   δήθεν διεθνείς στην περιφέρεια μας. Που πολλές φορές γέμιζαν με το ζόρι,  με δωρεάν συμμετοχή επιμελητηρίων, δήμων και κρατικών φορέων.

Ιδιαίτερα στην εποχή του διαδικτύου, με τα τόσα εργαλεία που  υπάρχουν για να διαφημίσει κάποιος την επιχείρηση και να προβάλλει  τα προϊόντα του. Ακόμα και να απευθυνθεί σε συγκεκριμένους πελάτες, ή μέσω των ΜΜΕ.

Χάνουμε τελικά όμως αν δεν λειτουργήσει η έκθεση   στην πόλη μας, λόγω και των προβλημάτων που υπήρχαν και πριν; Είναι ένα ερώτημα, που  μόνο οι επαγγελματίες μπορούν να απαντήσουν και τα επιμελητήρια.

Γιατί κάποιες συγκεκριμένες εκθέσεις σε τοπικό επίπεδο,  πολλές φορές πραγματοποιούνται για να προβληθούν κάποιοι,  για άλλους σκοπούς,  ή επειδή θέλουν ορισμένοι να διαφημιστούν για τις πολιτικά,  η τα αυτοδιοικητικά τους σχέδια.

Μάλλον δεν έδωσαν και τόσο μεγάλη σημασία στην πρόσφατη τελεσίδικη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που θεώρησε αντισυνταγματική τη δημιουργία Οικονομικών Επιτροπών στους δήμους,  ιδιαίτερα σε αυτούς που δεν διαθέτουν οι παρατάξεις τη σχετική πλειοψηφία.   Αφού δεν υπήρχε κανένα μέτρο αναλογικότητας.
Ήδη επί του θέματος τοποθετήθηκε και ο πρόεδρος της ΠΕΔ-ΑΜΘ Βασίλης Μαυρίδης, θεωρώντας ότι άμεσα θα πρέπει να νομοθετήσει η πολιτεία τις διατάξεις και τις αλλαγές,  που χρειάζονται για να μπορέσουν να λειτουργήσουν οι δήμοι.  

Και στο χρονικό διάστημα αυτό όπως ανέφερε,  ενδεχομένως πολλές από τις αρμοδιότητες της Οικονομικής Επιτροπής να τις μεταφέρει πλέον στο δημοτικό συμβούλιο.  Εξάλλου ο νόμος αυτός ήταν ένα τρικ ουσιαστικά για να βγάλει από τα αδιέξοδα τους  δημάρχους,   που δεν διέθεταν την πλειοψηφία στα δημοτικά τους συμβούλια.  
Απονευρώνοντας  και ευτελίζοντας όπως αναφέρει ο πρόεδρος, τα δημοτικά συμβούλια. Ας το σκεφτούν διπλά οι δήμοι και στη Ροδόπη που το αποτέλεσμα κρίθηκε τη δεύτερη Κυριακή. Τι αποφάσισες θα παίρνουν από δω και πέρα στην  οικονομική επιτροπή.  

Γιατί ενδεχομένως θα τεθούν θέματα ακυρότητας και ακόμα ίσως θα υπάρξουν και ζητήματα νομικής φύσης από κάποιους που θα έχουν έννομο συμφέρον, όπως  προμηθευτές και  εργολάβοι, που θα προσπαθήσουν να ακυρώσουν ή να προσβάλλουν αποφάσεις.    
Μήπως ήταν καιρός όμως να γίνουν όλα αυτά,  που βόλεψαν κατά πολύ όλες τις διοικήσεις,  αφού τα σημαντικά θέματα δεν τα συζητούσαν στο δημοτικό συμβούλιο και τα περνούσαν πιο εύκολα μέσω των επιτροπών;  
Και έφθαναν στα συμβούλια πολλές φορές ασήμαντα θέματα, δεν υπήρχε διάλογος και αντίλογος που είναι απαραίτητος σε μια διαδικασία  ελέγχου. Και όχι με την άνετη πλειοψηφία μια επιτροπής, αλλά μέσω του διαλόγου και των συνεργασιών με την  αντιπολίτευση.  

Γιατί δεν  μπορεί να είναι το δημοτικό συμβούλιο κατώτατο όργανο από μια επιτροπή.    

Με αφορμή τα προχθεσινά μας σχόλια για την υπόθεση των δανείων των παλιννοστούντων,  αλλά και τα λάθη που έγιναν ιστορικά για τη μετεγκατάσταση τους στην περιοχή και στη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού,  λάβαμε μία επιστολή από συμπολίτισσά μας, οικονομολόγο  του ΑΠΘ.  
Που την παραθέτουμε  αυτούσια,  ευχαριστώντας την βέβαια για τα καλά της σχόλια. Αλλά  θα εστιάσουμε στις επισημάνσεις της,  αφού συμφωνεί με την τοποθέτηση μας και θεωρεί ότι αποτυπώνει τον εδώ και καιρό προβληματισμό της,  όσον αφορά την αντιμετώπιση των προσφυγικών πληθυσμών.  
Αναφέροντας ας μην κάνουμε το ίδιο λάθος και με τους Ουκρανούς πρόσφυγες και ας φροντίσουμε για την κοινωνική, οικονομική και κατ’ επέκταση πολιτισμική θωράκιση της περιοχής.  
Και   μέσω της αξιοποίησης της βιομηχανίας και διαμέσου αυτής του επιστημονικά καταρτισμένου  δυναμικού στους κόλπους των εν λόγω πληθυσμών,  που αποτελεί και το υψηλότερο ποσοστό της σύνθεσης τους βάσει ερευνών (οι περισσότεροι έχουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση).  
Και επισημαίνει ότι  ταυτόχρονα ας μεριμνήσουμε και για τον Ευρωπαϊκό τους προσανατολισμό και την προσαρμογή στο ενοποιημένο ευρωπαϊκό περιβάλλον. Η ποιότητα ζωής και το καλύτερο βιοτικό επίπεδο είναι δικαίωμα για όλους.