Μικροκομοτηναίικα 11-01-2025

Αυτό που επισημάνθηκε και μετ’ επιτάσεως μάλιστα από τους προέδρους των σωματείων των επαγγελματιών του νομού Ροδόπης, στην πρώτη συνάντηση που πραγματοποίησαν με τη διοίκηση του ΕΒΕΡ και τον πρόεδρο Θοδωρής Σαββάκη, είναι ότι τα κυρίως προβλήματα που τους απασχολούν είναι η παραοικονομία, το παραεμπόριο, το λαθρεμπόριο και η έλλειψη επαρκών ελεγκτικών μηχανισμών για να ελέγξουν όλες τις παράνομες πράξεις.
Πέραν βέβαια από την υψηλή φορολογία, τα τεκμαρτά εισοδήματα, τον πλήρη ηλεκτρονικό έλεγχο σε παραστατικά, βιβλία, αποθήκες και τα αυξημένα κόστη στην ενέργεια και στα καύσιμα, αφού ήδη πλέον θεωρούνται δεδομένα και έχουν επιβληθεί νομοθετικά.
Συνεπώς για να επιβιώσει μία επιχείρηση στην περιοχή μας από δω και πέρα και με τα δεδομένα αυτά, είναι χρέος της ελληνικής πολιτείας να προστατεύει τους επαγγελματίες από τα φαινόμενα της παραοικονομίας και το παραεμπορίου.
Ειδάλλως σε λίγο θα είναι αδύνατο βέβαια να επιβιώσει ένας συνεπής επαγγελματίας που τα δηλώνει όλα, αλλά δέχεται ένα τεράστιο αθέμιτο ανταγωνισμό με τέτοιου είδους πρακτικές, που παραμένουν ατιμώρητες και δεν ελέγχονται.
Κι όμως όλα αυτά τα φαινόμενα συμβαίνουν εδώ και χρόνια στο νομό και έχουν επισημανθεί. Όπως τα δεκάδες παράνομα συνεργεία που λειτουργούν σε όλα τα χωριά, ως δεύτερο επάγγελμα κάποιων και φυσικά χωρίς αποδείξεις και παραστατικά και χωρίς σύσταση κάποιας εταιρίας.
Όπως και ένα άλλο απλό παράδειγμα που μπορούμε να αναφέρουμε είναι, ότι δεν μπορούν να επιβιώσουν οι συνεπείς επαγγελματίες κομμωτές, όταν σε κάθε χωριό και χωριουδάκι, αλλά και μέσα στην πόλη εξασκούν αυτό το επάγγελμα παρανόμως πολλοί.
Επίσης σε ένα πλήθος επαγγελμάτων επικρατεί η παραοικονομία, όπως και σε συνεργεία καθαρισμού, τεχνίτες περιφερόμενους που δεν κόβουν ποτέ αποδείξεις, αφού πολλά από αυτά γίνονται σε έναν ιδιωτικό χώρο, που δεν μπορεί εύκολα να ελεγχθεί.

Επίσης υπάρχουν κάποιες επιχειρήσεις βιτρίνες οι οποίες φαίνονται ότι είναι κλειστές ουσιαστικά, αλλά παρόλα αυτά έχουν επαγγελματική δραστηριότητα και διοχετεύουν διάφορα παρασκευάσματα ή προϊόντα σε συγκεκριμένους πελάτες.
Και φυσικά δεν είναι μόνο ο ντόπιος ανταγωνισμός αλλά και ο εισαγόμενος, ακόμα και πριν ανοίξει τελείως ο κάθετος άξονας της Νυμφαίας, με τον υποτυπώδη έλεγχο που γινόταν στα σύνορα.
Πολλά συνεργεία οικοδομικών εργασιών έρχονταν από τη γείτονα χώρα, όπως και προϊόντα πάσης φύσης που πολλές φορές μπορεί να διέθεταν βέβαια κάποια παραστατικά, αλλά από κάποιους ελέγχους φάνηκε μάλλον ότι αυτά ήταν πλαστά.
Συνεπώς είναι μεγάλη η ανάγκη άμεσων εμπεριστατωμένων ελέγχων μετά τα σύνορα, για να αποφύγουμε τον πολύ μεγάλο αθέμιτο ανταγωνισμό που υπάρχει σε ποτά, οικοδομικά υλικά, καύσιμα, τσιγάρα, ηλεκτρικά προϊόντα, έπιπλα και σε ότι ακόμα φανταστεί ανθρώπου νους.
Έγινε βέβαια μία σοβαρή προσπάθεια αναβάθμισης των τελωνειακών αρχών, αλλά χρειάζεται το απαραίτητο προσωπικό, επαρκής ηλεκτρονικός εξοπλισμός με διασύνδεση σε όλες τις πλατφόρμες, για να γίνονται επί τόπου όλοι αυτοί οι έλεγχοι.
Και σαφώς θα πρέπει τελικά να ενεργοποιηθεί και ο χώρος του isobox, που χρησιμοποιήθηκε για άλλους σκοπούς τελικά, αφού η προσφορά των επιμελητηρίων ήταν για να στεγάζονται ελεγκτικές υπηρεσίες, αστυνομία, ΑΑΔΕ, Τελωνείο τμήμα, τμήμα εμπορίου και μικτά κλιμάκια.
Και όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν άμεσα βέβαια τώρα με το πλήρες άνοιγμα του κάθετου άξονα, για να αποθαρρυνθούν οι επιτήδειοι και οι παρανομούντες, που ήδη θεωρούν ότι έχουν μία χρυσή ευκαιρία να πλουτίζουν με αυτόν τον αθέμιτο τρόπο.
Η πολιτεία όμως που επιβάλλει τα μέτρα και τους κανόνες του παιχνιδιού στην αγορά και θεωρεί ότι το βάρος της φορολόγησης θα πρέπει να τους σηκώσουν οι συνεπείς επαγγελματίες, είναι υποχρεωμένη να πατάξει πλήρως τέτοια νοσηρά φαινόμενα και να στηρίξει τους επαγγελματίες που πλήττονται.
Και θα πρέπει να το πράξει άμεσα και στον υπέρμετρο βαθμό, για να διαφυλάξει συγχρόνως και τα δημόσια έσοδα. Και φυσικά να είναι αμείλικτη και στον τρόπο τιμωρίας όλων αυτών που πλουτίζουν εις βάρος των υπολοίπων και συνεπών, χωρίς να προσφέρουν και τίποτα στο κράτος.

Οι περισσότεροι δήμοι και η περιφέρεια ακόμα έχουν ανακοινώσει ήδη τα ονόματα των νέων αντιδημάρχων- αντιπεριφερειαρχών και τις αλλαγές που γίνονται συνήθως με την έναρξη της νέας χρονιάς. Και κατά γενική ομολογία αυτές ήταν ανεπαίσθητες έως μηδενικές, που σημαίνει ότι όλοι προχωρούν με τα ίδια σχήματα τα οποία είχαν ορίσει αρχικά.
Η δεύτερη χρονιά όμως για μια διοίκηση είναι πολύ καθοριστική και θα κρίνει βέβαια και την αποτελεσματικότητα των νέων διοικήσεων. Και αυτό φυσικά θα εξαρτηθεί και με τη δουλειά που θα κάνουν και τα στελέχη που έχουν επιλέξει για να διοικήσουν.
Στον δήμο Κομοτηνής διακρίνουμε βέβαια ότι καθυστερεί η επίσημη ανακοίνωση των νέων αντιδημάρχων και προφανώς όπως πληροφορούμαστε ο δήμαρχος θα κάνει κάποιες μικρές αλλαγές και διορθωτικές κινήσεις για κάποια πρόσωπα.
Κι ενδεχομένως θα υπάρξουν και αλλαγές και στις αρμοδιότητες κάποιων αντιδημαρχιών. Πάντως με την καθυστέρηση αυτή, ορισμένοι ενδιαφερόμενοι εκφράζουν την ανησυχία τους, αν θα διατηρήσουν ή όχι την θέση τους.
Και άλλοι προβληματίζονται μήπως μείνουν τελικά εκτός διοίκησης. Κυρίως αυτοί που άρχισαν να το σκέφτονται ότι στον ένα χρόνο θητείας τους, μάλλον δεν παρήγαγαν και τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Πάντως από ότι φαίνεται η αγωνία του θα τελειώσει στις αρχές της επόμενης εβδομάδας μπορεί και τη Δευτέρα, με την επίσημη ανακοίνωση των αρμοδιοτήτων, των νέων προσώπων ως αντιδημάρχων και του νέου διοικητικού σχήματος του δήμου. Κοντός ψαλμός αλληλούια.
Εξάλλου οι ανασχηματισμοί αυτοί στο τέλος κάθε χρονιάς είναι στη διακριτική ευχέρεια και στην αρμοδιότητα του δημάρχου. Που απ’ ότι φαίνεται κρατά κλειστά τα χαρτιά του μέχρι στιγμής, για να αποφύγει μάλλον και το γνωστό παζάρι που γίνεται συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις.

Πάντως το δίλημμα που τίθεται πάντοτε σε έναν δήμαρχο όταν κάνει αλλαγές, αφού βλέπει ξεκάθαρα που υπάρχουν αδυναμίες και θέλει πραγματικά να αντικαταστήσει και κάποια πρόσωπα που δεν «τραβάνε», είναι να μη συγκρούεται και με τη λογική των απαραίτητων ισορροπιών, κυρίως για να μη δυσαρεστήσει ορισμένους που ενδεχομένως μελλοντικά θα τους βρει και απέναντί του.
Αφού κάποιοι θεωρούν ότι νομοτελειακά δικαιούνται κάποιες θεσμικές θέσεις επειδή παίρνουν και τις περισσότερες ψήφους, ή έχουν μεγαλύτερη αποδοχή στην κοινωνία, άσχετα βέβαια αν δεν διαθέτουν και τα κατάλληλα προσόντα.
Το ότι χρειάζονται όμως πιο δραστικές αλλαγές στο δήμο αυτό πλέον είναι ηλίου φαεινότερο και σαφώς κάποιες τοποθετήσεις θα πρέπει να γίνουν με γνώμονα την αποδοτικότητα και το έργο που παράγει ο καθένας, με βάση τα καθήκοντα που έχει αναλάβει.
Πάντως όπως μας ανέφερε χαρακτηριστικά πρωτοκλασάτος αυτοδιοικητικός και οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι είναι ένας καθρέφτης της κοινωνίας μας και περιλαμβάνουν τους πάντες, ανάλογα και από ποια δεξαμενή ψηφοφόρων αντλεί ο καθένας τη δύναμη του.
Γιατί κάποιους οι ψηφοφόροι τους ψηφίζουν για να παράξουν έργο στην πόλη και επειδή τους θεωρούν άξιους, ενώ άλλους μόνο και μόνο για να έχουν ένα δικό τους άνθρωπο και να ζητούν εκδουλεύσεις, εξυπηρετήσεις και προσωπικές χάρες.
Και συνήθως οι δεύτεροι είναι που τους ψηφίζουν ανέλπιστα οι πολλοί, προς απογοήτευση κάποιων που πιστεύουν και εκτιμούν ότι επιβραβεύονται οι πιο άξιοι. Και αυτό συμβαίνει βέβαια αλλά σε μικρότερο ποσοστό, ενώ θα έπρεπε να είναι ο κανόνας.