Μικροκομοτηναίικα 14-12-2022

Είναι απορίας άξιον το γεγονός, ότι ενώ υπάρχουν πολλές επισημάνσεις της αντιπολίτευσης στο δήμο Κομοτηνής, για λογαριασμούς του ρεύματος που παραμένουν απλήρωτοι στα σχολεία και ήδη ήρθαν οι πρώτες οχλήσεις για διακοπές ηλεκτροδότησης σε δύο μονάδες, να μην παίρνουν θέση, οι σχολικές επιτροπές.
Και να δώσουν με στοιχεία το μέγεθος του προβλήματος. Και γιατί όχι ανά σχολική μονάδα, για να κατανοήσουν και οι πολίτες και ακριβώς συμβαίνει, όταν αναγκάζεται να συνδράμει οικονομικά και ο Δήμος.
Για να καλύψει τα κενά που δημιουργούνται, από την ελλιπή κρατική χρηματοδότηση. Τα πραγματικά στοιχεία προφανώς τα γνωρίζουν όλα τα μέλη των σχολικών επιτροπών, που συμμετέχουν στις συνεδριάσεις.
Και δεν μπορεί με φόντο το ευαίσθητο θέμα της παιδείας και των μαθητών να γίνεται πολιτική εκμετάλλευση, η αντιπαράθεση, αλλά και παιχνίδια εντυπώσεων, να καταναλώνετε φαιά ουσία στα δημοτικά συμβούλια και να υπάρχουν ακόμα οι γνωστές κόντρες.
Αφού οι σχολικές επιτροπές ως νομικά πρόσωπα έχουν την αυτονομία τους θα μπορούσαν να μας διαφωτίσουν πλήρως, για να καταλάβουμε όλοι τι συμβαίνει.

Και αν τελικά δεν επαρκούν οι κρατικές χρηματοδοτήσεις και η βοήθεια του δήμου, δεν θα πρέπει να βρεθεί λύση και να διεκδικήσουν όλοι από κοινού;

Στη γενικότερη εικόνα όμως όλοι γνωρίζουν, ότι η υποχρηματοδότηση στους δήμους είναι μόνιμη και υπαρκτή κατάσταση. Ακόμα και τα σχολεία όταν ήρθαν στην κυριότητά των δήμων, φρόντισε το κράτος να αφαιρέσει πολλά από τις τακτικές χρηματοδοτήσεις.
Που έδιναν απλόχερα όταν τα είχε το δημόσιο και ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων υπό την εποπτεία τους. Το παράδοξο στη συγκεκριμένη περίπτωση των ΟΤΑ είναι ότι πρέπει να αρκούνται στους θεσμοθετημένους πόρους από την κεντρική πολιτεία, που συνεχώς μειώνονται κάθε χρόνο.
Και ουδεμία σχέση έχουν με τους ΟΤΑ των ευρωπαϊκών χωρών, που τους δίνεται η δυνατότητα όμως να έχουν πρόσβαση στα έσοδα που προέρχονται από τη διαχείριση ακινήτων, φορολόγησης επιχειρήσεων.
Εν αντιθέσει με τη χώρα μας που οτιδήποτε δημιουργεί φορολογητέα ύλη, πηγαίνει στα δημόσια έσοδα και σε κεντρικό επίπεδο. Και οι δήμοι συνεχώς χάνουν έσοδα. Και ελάχιστοι είναι πόροι από τα τραπεζοκαθίσματα, σε ένα δήμο που δεν είναι τουριστικός.
Αλλά συγχρόνως φορτώνονται με ένα πλήθος άλλων υποχρεώσεων και αρμοδιοτήτων, χωρίς την αναγκαία χρηματοδότηση. Όπως τώρα που ουδεμία μέριμνα υπάρχει για το ηλεκτρικό ρεύμα, που έφτασε ακόμα να απειλεί στη λειτουργία και στη βιωσιμότητα και της ΔΕΥΑ της χώρας.
Ούτε για τα περιβαλλοντικά, που ανταποδοτικά φορτώνονται στους δήμους, εξαναγκάζοντας τους προφανώς σταδιακά να υποκύψουν και να αυξήσουν τα δημοτικά τέλη. Αντιστέκονται τώρα σε αυτό, αλλά κάποια στιγμή θα αναγκαστούν να το πράξουν.
Η ίδια λογική επικρατεί και με τη δημοτική αστυνομία, που ανακοινώθηκε βέβαια από το υπουργείο και εύλογα περίμεναν να ενταχθούν στον κρατικό προϋπολογισμό και όχι να τους πληρώνουν οι δήμοι, όπως φάνηκε από τις πρώτες διευκρινίσεις.

Εν ολίγοις το κράτος ξεφορτώνεται αρμοδιότητες, μετακυλύει τα χρέη και τις υποχρεώσεις τους δήμους και τους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια να επιβάλλουν μεγαλύτερα χαράτσια στους δημότες. Και τελικά άλλοι αποφασίζουν και επαινούνται, αλλά ο λαός θα πρέπει να πληρώνει το τίμημα.

Μετά από 22 χρόνια θητείας στην ηγεσία του Εργατικού Κέντρου Κομοτηνής του Παντελή Μαγαλιού, φαίνεται ότι αποχωρεί και τη σκυτάλη θα αναλάβει ο ταμίας μέχρι πρότινος Γιώργος Χατζηαθανασίου.
Ουσιαστικά την τελευταία του θητεία ο πρόεδρος μάλλον ήταν απών. Και οι δράσεις, οι παρεμβάσεις, οι διαμαρτυρίες και οι διαδηλώσεις , οργανώνονταν από τον Γιώργο Χατζηαθανασίου, όπως και αντίστοιχα υπήρχε και η συχνή του παρουσία στα ΜΜΕ.
Η εποχή που τα πανίσχυρα βέβαια άλλοτε εργατικά κέντρα, που μαζί με τις άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, έφερναν πλήθος κόσμου στο δρόμο να διαμαρτύρεται και να διεκδικεί, με άμεσες παρεμβάσεις στους εργασιακούς και εργοστασιακούς χώρους, μάλλον έχει παρέλθει.
Ας όψεται ότι ένα πλήθος συνδικαλιστών, πολλές φορές χρησιμοποίησαν αυτή την ιδιότητά τους σε κεντρικό επίπεδο, για να ανέλθουν στην εξουσία και να αναλάβουν ακόμα και υπουργικές θέσεις. Για ίδιο όφελος δηλαδή.
Και έγινε ορατό το γεγονός ότι με ένα πλήθος διαδηλώσεων για τις κυβερνήσεις που δεν επιθυμούσαν, αλλά πλήρη απεργιακή απραξία, όταν στο τιμόνι της εξουσίας ήταν τα δικά τους κόμματα.
Για να κερδίσουν όμως τώρα την εμπιστοσύνη του κόσμου, για να έρθει να πλαισιώσει τα συνδικαλιστικά όργανα, όχι μόνο στα εργατικά κέντρα, αλλά και την ΑΔΕΔΥ και τη ΓΣΕΕ, θα πρέπει προφανώς κάποιοι να αλλάξουν νοοτροπία και τρόπους αντίδρασης.

Η να λειτουργήσουν με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Ειδάλλως θα μένουν οι σφραγίδες και τα αξιώματα, αλλά οι διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες θα είναι πάντοτε άνευρες, χωρίς τη συμμετοχή των εργαζομένων και αναποτελεσματικές.

Ήταν αναμενόμενο βέβαια μετά από τις σχετικές εκλογικές διαδικασίες και τη μεγάλη πλειοψηφία που είχε στα εκλεγέντα μέλη ΔΕΠ του ΔΠΘ ο νυν αντιπρύτανης Φώτης Μάρης σε σχέση με τους αντιπάλους τους που τη μία έδρα μόνο την κατέλαβε ο Άλκης Δερβιτσιώτης, ότι θα ήταν ο επόμενος πρύτανης.
Αυτό τουλάχιστον ξεκαθάρισε από προχθές, που στην καταληκτική ημερομηνία πληροφορηθήκαμε ότι ο μόνος που υπέβαλε την υποψηφιότητα του για να αξιολογηθεί από το 11μελές συμβούλιο ήταν ο Φώτης Μάρης.
Επόμενο βέβαια και αναμενόμενο, αφού όλη η ομάδα μελών ΔΕΠ στο συμβούλιο στηρίζει την υποψηφιότητα του. Και ο Άλκης Δερβιτσιώτης αντιλαμβανόμενος προφανώς ότι δεν έχει καμία ελπίδα, αποσύρθηκε.
Εξάλλου τα υπόλοιπα εξωτερικά από το 11μελές συμβούλιο μάλλον φέρονται υποστηρικτικά προς την επιλογή του. Συνεπώς ο επόμενος πρύτανης του ΔΠΘ θα είναι ο Φώτης Μάρης.
Και μένει αυτό φυσικά να ανακοινωθεί και επίσημα, όταν τελειώσουν όλες οι τυπικές διαδικασίες, ώστε να αναλάβει τα νέα του καθήκοντα, εκτιμώντας ότι αυτό θα γίνει εντός των ημερών.