Χρ. Τοψίδης: Με σταθερά βήματα και πνεύμα συνεργασίας η Περιφέρεια ΑΜΘ αλλάζει
Μετά την κατάργηση σχεδόν όλων των δημοτικών επιχειρήσεων και οργανισμών με ελάχιστες εξαιρέσεις, αγκάθι για την κυβέρνηση φαίνεται ότι είναι η συγχώνευση των ΔΕΥΑ της χώρας. Και ήδη τις προηγούμενες ημέρες δόθηκαν τα πρώτα μηνύματα και ο σχεδιασμός από τον αρμόδιο υπουργό.
Αλλά όπου υπάρχει καπνός πάντοτε εμφανίζεται φωτιά. Εξάλλου φροντίζουν πριν προβούν σε καταργήσεις ή συγχωνεύσεις κάποιων οργανισμών, έμμεσα να τους βουλιάζουν οικονομικά αλλά και επενδυτικά, ώστε να δημιουργείται η πιο αρνητική εικόνα για τους πολίτες, δικαιολογώντας την ορθότητα των αποφάσεων τους.
Για το αν βέβαια συμφέρει τους πολίτες, ή τις τοπικές κοινωνίες, αυτό είναι ένα ερώτημα που μπαίνει σε δεύτερο πλάνο. Και προφανώς ούτε τους ενδιαφέρει αν ακόμα αυξηθεί η τιμή στο νερό, που ήδη το βάφτισαν αναπροσαρμογή.
Συνεπώς το μόνο που επικαλούνται είναι τα μεγάλα χρέη των ΔΕΥΑ, όπως και της Κομοτηνής που υπερβαίνουν τα έξη εκατομμύρια ευρώ. Αλλά ξεχνούν να αναφέρουν όλα αυτά συσσωρεύτηκαν από το μεγάλο ενεργειακό κόστος και την ραγδαία αύξηση των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας που αποδέχτηκαν.
Αφού είναι πλέον χρηματιστηριακό προϊόν που αυτό σημαίνει ότι επηρεάζεται από τα γνωστά παιχνίδια κάποιων κορακιών και όχι επενδυτών της αγοράς όπως τους λένε και ποντάρουν στο γνωστό παραμύθι των πολέμων και των κρίσεων που ανεβάζουν το ενεργειακό κόστος και κατ’ επέκταση την ηλεκτρική ενέργεια.
Παραμύθι όμως που δεν ισχύει όπως φάνηκε αρκετές φορές εκ των πραγμάτων. Και οι ΔΕΥΑ δεν πήραν καθόλου επιδοτήσεις στο ρεύμα όταν σκαρφάλωνε στα ύψη. Έμειναν μόνο με τις κυβερνητικές υποσχέσεις. Άρα για τα συσσωρευμένα χρέη έχει η πολιτεία τις ευθύνες της.
Για το δήμο Κομοτηνής και την ΔΕΥΑΚ, δεν είναι τυχαίο που δεν άφησαν να προχωρήσει ένα μεγάλο έργο που είχε και χρηματοδότηση, ώστε να τροφοδοτείται το δίκτυο νερού με δύο εκατομμύρια κυβικά από το φράγμα της Γρατινής που διαχειρίζεται η ΔΕΗ και κωλυσιεργούν για την έγκριση των δύο μεγάλων φωτοβολταϊκών πάρκων.
Που έτσι κι αλλιώς περισσεύει αυτή η ποσότητα και πάει χαμένη κυριολεκτικά ως υπερχείλιση. Αλλά θα ήταν μια ικανοποιητική ποσότητα ώστε να μη χρειάζεται να δουλεύουν πολλές γεωτρήσεις και να καταναλώνουν ακριβό ρεύμα, για να τροφοδοτήσουν το σύστημα.
Που αυτό σημαίνει μικρότερο κόστος φυσικά και οικονομία, αλλά και λιγότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Είναι τυχαίο ακόμα που υπάρχει τόσο μεγάλη ολιγωρία για την έγκριση των δύο μεγάλων φωτοβολταϊκών πάρκων στην περιοχή της Μελέτης που θα τροφοδοτούσαν με ενέργεια δημόσια κτίρια τις ανάγκες της ΔΕΥΑ;
Δυο έργα που θα μείωναν αισθητά το κόστος και θα δημιουργούσαν και μεγαλύτερη οικονομική ευρωστία σε μία επιχείρηση. Αλλά τότε δεν θα μπορούσε να περάσουν και να δικαιολογήσουν τους σχεδιασμούς τους για τις συγχωνεύσεις.
Συνεπώς ξεκάθαρα ο σχεδιασμός τους εδώ και ένα μεγάλο χρονικό διάστημα είναι να καταργηθούν οι κοινωφελείς αυτές επιχειρήσεις και να συγχωνευτούν σε μία μεγαλύτερη σε περιφερειακό επίπεδο.
Και για αυτό ακριβώς δεν προχωρά κανένα από τα έργα που προτείνει η δημοτική αρχή και η διοίκηση της ΔΕΥΑΚ. Και παρόμοιες καταστάσεις υπάρχουν σε πολλές ίδιες επιχειρήσεις πανελλαδικά. Γιατί άλλα είναι τα σχέδια τους, όχι να τις δυναμώσουν και να τις εξυγιάνουν.
Αναγκαίο και απλό το ερώτημα που θέτουμε. Όλα τα παιδιά στο νομό μας πηγαίνουν στο σχολείο και παρακολουθούν τα μαθήματα, με δεδομένο βέβαια ότι εκπαίδευση μέχρι τα μέσα του γυμνασίου είναι υποχρεωτική;
Γιατί πληροφορούμαστε ότι από τις γειτονιές που ζουν ειδικές πληθυσμιακές ομάδες και Ρομά, πολλά εκ των παιδιών δεν παρακολουθούν τα μαθήματα του σχολείου, ενώ οι γονείς τους επικαλούνται τις γνωστές και τετριμμένες δικαιολογίες.
Ότι δήθεν οι ανάγκες της εργασίας τους φέρνουν σε άλλες πόλεις και περιοχές και δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα να προμηθευτούν τα αναγκαία τα παιδιά τους για να πηγαίνουν στο σχολείο.
Και συνήθως αυτοί οι οποίοι το επικαλούνται είναι οι δικαιούχοι των κοινωνικών επιδομάτων, των επιδοτήσεων ακόμα και για τα παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο, παροχής συσσιτίων και πολλών άλλων ευεργετημάτων. Αλήθεια ποιες είναι αυτές οι δουλειές που έχουν, αφού δεν τα δηλώνουν;
Και τα επιδόματα των παιδιών γιατί δεν χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες τους, αλλά συνήθως τα ξοδεύει ο αρχηγός της οικογένειας για τον εαυτό του και οι τσάντες μετατρέπονται σε ποτά και τσιγάρα για τους περισσότερους κυριολεκτικά.
Μήπως θα πρέπει να ελεγχθούν όλες αυτές οι περιπτώσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες, το δήμο, γιατί παλαιότερα υπήρχαν και εισαγγελικές παρεμβάσεις για αυτό το θέμα της σχολικής διαρροής. Γιατί θα πρέπει να καταλάβουν κάποιοι ότι έχουν και υποχρεώσεις εκτός από δικαιώματα.
Το πρόβλημα σε αυτές τις γειτονιές μπορεί να λυθεί με την ένταξη τέτοιων πληθυσμιακών ομάδων στο κοινωνικό σύνολο, με την εξεύρεση εργασίας, αλλά επενδύοντας κυρίως στην εκπαίδευση των νέων παιδιών.
Ειδάλλως αφήνονται οι περισσότεροι ευάλωτοι και επιρρεπείς σε θέματα παραβατικότητας, με δουλειές του ποδαριού, με το μαύρο χρήμα και τη συνεχιζόμενη επιδοματική πολιτική.
Δεν ήταν τυχαία η επίσκεψη του υπουργού Προστασίας του Πολίτη όπως γράψαμε στα χθεσινά μας σχόλια, ούτε φυσικά επιλέχθηκε ο νομός τυχαία ο νομός Έβρου για την επικείμενη επίσκεψη που όπως πληροφορούμαστε προγραμματίζεται του ιδίου του πρωθυπουργού με κυβερνητικό κλιμάκιο υπουργών, στις αρχές του Οκτώβρη.
Με στόχο βέβαια την εξειδίκευση κάποιων μέτρων που θα γίνεται και σε πανελλαδικό επίπεδο μετά τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, αλλά κυρίως να εστιάσει στη χρησιμότητα του φράχτη και στην αναγκαιότητα καλύτερης επιτήρησης των συνόρων μας, για να δώσει και ένα ισχυρό μήνυμα ότι δεν θα επαναληφθούν φαινόμενα του παρελθόντος, όπως ζήσαμε στις Καστανιές.
Το ζήτημα είναι όμως ότι για το φράχτη αυτό, που συνηθίζουν όλοι να βγαίνουν φωτογραφία στο μικρό κατασκευασμένο κομμάτι, δεν γνωρίζουμε πραγματικά τη χρησιμότητα του, αφού βρίσκεται εντός του ελληνικού εδάφους. Συνεπώς δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά για τους μετανάστες.
Που αν βρεθούν από την πίσω πλευρά του, απλώς θα πρέπει να συλληφθούν και να καταγραφούν, εκτός αν οι ίδιοι ακολουθήσουν το φράχτη για να βρεθούν στα σημεία ελέγχου.
Και φυσικά βάση της συνθήκης του Δουβλίνου να επιστρέφονται στη χώρα εισόδου σε όποια χώρα της ΕΕ αν βρεθούν. Συνεπώς δεν μας ικανοποιούν από χθες οι κυβερνητικές διαβεβαιώσεις ότι δεν πρόκειται να δεχτούν καμιά επιστροφή από τη Γερμανία, για να φορτωθεί η χώρα μας τα δικά τους προβλήματα.
Δηλαδή θα ορθώσουμε ανάστημα για να αποφασίσουμε μονομερώς αλλαγή της συμφωνίας, όταν εμείς διαμαρτυρόμαστε για την μονομερή απόφαση της Γερμανίας; Σχέδια τελικά που δεν μπορούν να εφαρμοστούν φέρνουν δισεπίλυτα προβλήματα και εντάσεις μεταξύ των χωρών.
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News