Μικροκομοτηναίικα 19-09-2024

Eπιμένουν στο ίδιο παραμύθι και σε αποτυχημένα μέτρα και πειράματα με την δική τους κυβερνητική λογική, ότι η ακρίβεια είναι εισαγόμενη και τα περιβόητα καλάθια με φθηνά προϊόντα είναι η λύση για να ανακουφιστούν οι πολίτες.
Όχι η χαμηλότερη φορολογία στις επιχειρήσεις, ούτε η μείωση του υπερδιπλάσιου σε σχέση με τις χώρες της ΕΕ ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα, όπως και η μείωση του υψηλού ΦΠΑ.
Και φυσικά όλα αυτά θα πρέπει να συνοδεύονται και με αυστηρούς ελέγχους και πρόστιμα, αλλά και να δημιουργούνται υγιείς συνθήκες ανταγωνισμού, για να ξεφύγουμε από τις λογικές των καρτέλ και των ολιγοπωλίων, ακόμα και στο σύστημα εμπορίας και μεταφοράς.
Η τελευταία επικοινωνιακή πομφόλυγα ήταν το καλάθι του μαθητή, που με ανακοίνωσή της το αποδομεί πλήρως η Ένωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας, εστιάζοντας στις παραπλανητικές προσφορές και σε κάποια κόλπα των μεγάλων μάρκετ.
Και ενώ ο κατάλογος δεν περιλαμβάνει όλα τα αναγκαία για την κάλυψη των αναγκών του κάθε μαθητή. Αλλά έστω και στα 11 προϊόντα που ορίζει η υπουργική απόφαση, αυτά δεν διατίθενται όλα από τα μεγάλα μάρκετ, παρά μόνο 2 ή 3 είδη ως κράχτες για να προσελκύσουν πελάτες.
Το μέτρο αυτό φυσικά πλήττει τις μικρές επιχειρήσεις που στο μεγαλύτερο ποσοστό τους δεν συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία και φυσικά οι χαμηλές τιμές δήθεν που προσφέρουν όλοι αυτοί οι μεγάλοι όμιλοι, τις βρίσκει όλως τυχαίως κανείς και στα μικρότερα συνοικιακά καταστήματα.
Και φυσικά ουδεμία μέριμνα υπάρχει να μετριαστεί το κόστος της συνολικής εκπαιδευτικής δαπάνης, που είναι πλέον πολύ υψηλό για τα νοικοκυριά. Το …καλάθι της παραπληροφόρησης για να φαίνεται ότι δείχνουν ένα κοινωνικό πρόσωπο, που στην πραγματικότητα δεν υφίσταται.

Το ζήσαμε και στο πρόσφατο παρελθόν, με τα καλάθια του Πάσχα, των Χριστουγέννων, του νοικοκυριού και με πολλούς κωδικούς δήθεν προϊόντων, κυρίως στις μεγάλες αλυσίδες των μάρκετ, θαρρείς και η πολιτεία θα πρέπει να κάνει τον ντίλερ σε ορισμένους επιχειρηματίες.
Γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των ομοειδών επιχειρήσεων κυρίως στην περιφέρεια, όπως και στην Κομοτηνή, δεν συμμετέχουν σε καμία τέτοια πρωτοβουλία. Και πολλά από αυτά είχαν φτάσει και σε επίπεδο γελοιοποίησης, ειδικά με τα ζυμαρικά.
Αφού εξαιρούσαν πολλούς κωδικούς στα ζυμαρικά, γιατί ήθελαν να ξεστοκάρουν μάλλον κάποιοι τα μακαρόνια νούμερο 6, που φιγουράρουν ακόμα βέβαια στις προθήκες των μάρκετ ως προσφορές, αλλά και χωρίς καλάθι.
Και εξαιρούσαν τα μακαρόνια νούμερο 10 που προτιμούν να αγοράζουν οι περισσότεροι καταναλωτές. Και το λαδάκι φυσικά παρέμεινε στα ύψη. Όπως και με αυτόν τον τρόπο η ακρίβεια παρέμεινε στην Ελλάδα.
Πού είναι από τις πρώτες χώρες σε σχέση μάλιστα με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές που οι τιμές βρίσκονται στα ύψη, ακόμα και στα προϊόντα των πολυεθνικών εταιρειών, που αναλογικά είναι ακριβότερα στην Ελλάδα.
Και τι έκανε για αυτό η Ευρωπαία Επίτροπος της Κομισιόν που τη στηρίζουμε και υποσχέθηκε ότι θα ικανοποιήσει το αίτημα του πρωθυπουργού για ίδια τιμολογιακή πολιτική σε όλες τις χώρες; Κυριολεκτικά τίποτα.

Το ίδιο παραμύθι τρώμε δυστυχώς με τις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας, που ενώ αρχικά έδιναν επιδοτήσεις όταν παρουσιάστηκε το πρόβλημα και έντονο μάλιστα, για να μετριάσουν το μεγάλο κόστος και της ακριβές χρεώσεις, τους τελευταίους δύο μήνες μάλλον μας εμπαίζουν.
Αφού τα «μεγάλα» επιδόματα στήριξης το πολύ να ανέρχονται στα 10€ το τετράμηνο για λογαριασμός των 2000 κιλοβατώρων, όταν η τιμή της έχει σκαρφαλώσει όμως σχεδόν στα 16 λεπτά. Θεωρούν ότι ένα μέσο νοικοκυριό ανακουφίζεται όταν στους λογαριασμούς ρεύματος των 500 ευρώ παίρνει ένα επίδομα 6 με 7 ευρώ; Μάλλον είναι εκτός τόπου και χρόνου.
Και ρωτάμε για πολλοστή φορά, γιατί θα πρέπει να πληρώνουμε και τα δημοτικά τέλη μέσω των λογαριασμών αλλά και την κρατική ΕΡΤ, όταν κάποιοι δεν θέλουν να τη βλέπουν καθόλου; Επισείοντας την απειλή διακοπής από το δεύτερο μήνα πλέον;
Οι δήμοι ας στέλνουν οι ίδιοι το λογαριασμό των δημοτικών τελών κάθε χρόνο για να βλέπουμε και τις χρεώσεις συνολικά. Και όσο για την ΕΡΤ ας επιβιώσει και μόνη της με κανόνες αγοράς, όπως όλα τα άλλα Μέσα. Τόσους υπεράριθμους υπαλλήλους έχει.
Το πόσο προσοδοφόρο όμως είναι αυτό το σύστημα με τις υψηλές τιμές για τα δημόσια έσοδα, με τους έμμεσους φόρους και τις αυξήσεις και κατά πόσο επιβαρύνονται τα νοικοκυριά, φαίνεται ξεκάθαρα από τα επίσημα στοιχεία του 8μήνου του 2024, που ανήλθαν σε 7,5 δις ευρώ πλεόνασμα στον προϋπολογισμό. Ευεργετικό για τα δημόσια ταμεία και βολικό για την πολιτική των παροχών.

Νέος γύρος σύγκρουσης για τους όρους και τις προϋποθέσεις της κατάθεσης των υποψηφιοτήτων στο ΣΥΡΙΖΑ, που αυστηροποιούνται, με το σκεπτικό ότι θα πρέπει να αποφύγουν τα λάθη του παρελθόντος, τα φωτογραφικά κριτήρια και να αποφευχθούν οι παρατυπίες στην εκλογή του νέου προέδρου.
Ουσιαστικά οι σύντροφοι προσπαθούν να δυσκολέψουν τα τεστ που δεν θα ναι μόνο πολιτικά αλλά και οικονομικά όσον αφορά τις διαδικασίες, προσβλέποντας στον αποκλεισμό του Στέφανου Κασσελάκη να διεκδικήσει εκ νέου την προεδρία, αφού ήδη οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν να προηγείται έναντι των άλλων.
Και προσπαθούν να κάνουν το άσπρο μαύρο με τη λογική που τους διακατέχει, αφού αποφαίνονται μετά παρρησίας πρωτοκλασάτοι πρώην υπουργοί, ότι και η ΚΕ που κατέθεσε μομφή εκλέγεται και αυτή από τη βάση και είναι σημαντικός ο ρόλος της.
Καλώς το επισημαίνουν, αλλά ξεχνούν ότι ο πρόεδρος εκλέγεται από τη βάση που τον αμφισβητούν. Θέτουν ακόμα οικονομικά κριτήρια, ότι οι υποψήφιοι πρόεδροι δεν θα πρέπει να χρωστάνε στο δημόσιο και να δημοσιοποιούν την περιουσιακή τους κατάσταση με το πόθεν έσχες.
Οι ίδιοι όμως δεν μέμφονταν πριν τις ευρωεκλογές τη ΝΔ που το ζητούσε αυτό επιτακτικά για τον πρόεδρο τους και αυτοί ποιούσαν τη νήσσα, θεωρώντας ότι δεν συντρέχει λόγος να δημοσιοποιηθούν όλα αυτά και ο σύντροφος πρόεδρος έδωσε επαρκείς απαντήσεις;
Τώρα γιατί τον πιέζουν να τους δώσει το πόθεν έσχες; Επειδή ακριβώς τους βολεύει, ή κάτι γνωρίζουν παραπάνω, το οποίο ήθελαν να κρύψουν όμως πριν λίγους μήνες; Και το μεγάλο αστείο έρχεται όταν ερωτούνται τι θα κάνουν αν επανεκλεγεί ο Κασσελάκης.
Δεν ταιριάζει στο κόμμα μας, ότι είναι δυο ξένοι στον ίδιο χώρο και αν εκλεγεί αυτοί θα φύγουν, είναι οι συνήθεις απαντήσεις. Δηλαδή εκ των προτέρων δεν δέχονται τις δημοκρατικές διαδικασίες στο κόμμα τους οι αριστεροί και δημοκράτες, που σέβονται όπως λένε τη βούληση του λαού.
Τα παραδείγματα τα οποία αναφέραμε δείχνουν τρανταχτά ότι φάσκουν και αντιφάσκουν και για αυτούς αλήθεια είναι αυτό που τους συμφέρει. Νέα ήθη στην πολιτική και την αριστερά.