Μικροκομοτηναίικα 20-09-2024

Αν και είχε προετοιμάσει την ομάδα του στο Επιμελητήριο ο Αντώνης Γραβάνης, ότι δεν θα είναι εκ νέου υποψήφιος, εν τούτοις προφανώς μέτρησε και ζύγισε την τελική του απόφαση, με την εμφάνιση ενός ισχυρού αντιπάλου, του Θεόδωρου Σαββάκη, που κινήθηκε δραστήρια, μεθοδικά και έγκαιρα εδώ και μήνες.
Συνεπώς θα ήταν πολύ δύσκολη η επανεκλογή του. Πάντως την επόμενη εβδομάδα θα δώσει συνέντευξη τύπου για να αιτιολογήσει την απόφασή του και να αναφερθεί και στο έργο που παρήχθη επί θητείας του στο Επιμελητήριο.
Αναπάντητο όμως θα παραμείνει και το ερώτημα προς το παρόν, ποιες είναι οι προθέσεις του κι οι επόμενες κινήσεις του. Όπως και τι θα κάνει στις επόμενες εκλογές στο δήμο Κομοτηνής και αν τελικά θα δώσει μια τρίτη μάχη.
Εκτός αν τελικά επιλέξει όπως φημολογείται, να δώσει τη μάχη στην περιφέρεια δίπλα στο Χριστόδουλο Τοψίδη, που έχουν δίαυλο επικοινωνίας και συνεργασίας. Γιατί στο δήμο Κομοτηνής μάλλον δεν έχει ελπίδες.
Με μία νηφάλια πολιτική ανάλυση και εκτίμηση, που προφανώς τα γνωρίζει και ο ίδιος, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι αν ένας νέος υποψήφιος για το δήμο Κομοτηνής όπως ήταν ο Αντώνης Γραβάνης, μετρά δύο εκλογικές απανωτές αποτυχίες, επόμενο είναι ότι στερεύουν τα περιθώρια κι οι ελπίδες, για να μπορέσει να διεκδικήσει τη διοίκηση.
Εκτός βέβαια αν η διοικούσα παράταξη του Γιάννη Γκαράνη αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια της θητείας της πολλά προβλήματα, υποπέσει σε βασικά λάθη και δεν παράξει έργο. Κάτι τέτοιο όμως από ότι φαίνεται δεν υφίσταται προς το παρόν.
Και φυσικά κλειδί για την εκλογή κάποιου στο δήμο είναι η μειονοτική ψήφος, που εκεί φαίνεται ότι οι καταστάσεις και οι συνθήκες, δεν τον ευνοούν. Συνεπώς το πιο πιθανό σενάριο είναι την επόμενη φορά να δώσει τη μάχη ως υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος.

Εκτιμούμε ότι ο Αντώνης Γραβάνης θα επιλέξει μετά την παραίτηση του από το Επιμελητήριο, να έχει ένα εφαλτήριο και μετερίζι για να βρίσκεται μέσα στα πολιτικά και αυτοδιοικητικά πράγματα, τα επόμενα τρία χρόνια. Και συνεπώς την τελική απόφαση του για το αν θα είναι υποψήφιος ή όχι στο δήμο, θα την ανακοινώσει μάλλον λίγο πριν τις εκλογές.
Όσο όμως δεν ξεκαθαρίζει τα πράγματα με την δημοτική του ομάδα, μάλλον θα δυσκολεύει κατά πολύ και το ρόλο που θα κληθεί να διαδραματίσει ο νέος επικεφαλής και σε σύντομο χρονικό διάστημα μάλιστα.
Γιατί χρειάζεται όχι μόνο ένας αγώνας δρόμου, αλλά χρήματα, συναντήσεις και κυρίως να πείσει πάνω από 200 υποψηφίους να τον ακολουθήσουν. Άρα τα περιθώρια ελπίδας στενεύουν, για να μπορέσει να φέρει ένας νέος ικανοποιητικό αποτέλεσμα, σχηματίζοντας έναν αξιόλογο συνδυασμό.
Και όλα αυτά να συνοδευτούν με ένα σχέδιο και μία σοβαρή αντιπολιτευτική τακτική, που δεν θα εστιάζει μόνο σε θέματα καθημερινότητας και τα τετριμμένα, ή ανεφάρμοστων προτάσεων και άγονης αντιπαράθεσης, για να πείσει τους πολίτες.
Και όπως φαίνεται δύο πρόσωπα από τη δημοτική του ομάδα μπορούν να αναλάβουν αυτό τον εγχείρημα, όπως ο Κώστας Μάινας που δεν πρόκειται βέβαια να ανοίξει τα χαρτιά του από τώρα, εκτός αν αποχωρήσει έγκαιρα ο Αντώνης Γραβάνης, αλλά και η Βούλα Ελευθεριάδου ως πρώτη σε ψήφους σύμβουλος, που έμμεσα δείχνει τις προθέσεις της.
Εκτός αν η Νέα Δημοκρατία, γιατί η κυρίως δύναμη της παράταξης προέρχεται από ένα κομματικό σχηματισμό, αλλάξει ρότα και επιλέξει ως επικεφαλή ένα τρίτο πρόσωπο εκτός συνδυασμού, αλλά με αξιώσεις νίκης.
Όλα αυτά όμως θα εξαρτηθούν και από το κλίμα που θα υπάρξει μετά τις εθνικές εκλογές που προηγούνται. Εκτός αν κατανοήσουν ότι νίκη φέρνουν μόνο οι πολυσυλλεκτικοί συνδυασμοί και οι πολυκομματικοί στην αυτοδιοίκηση. Προς το παρόν βρισκόμαστε ακόμα πολύ μακριά από τέτοιου είδους διαδικασίες.

Η παράταξη Γκαράνη βέβαια έχει το περιθώριο αλλά και το χρόνο μπροστά της, αλλά και πλήθος έργων που θα υλοποιηθούν, αφού είναι δημοπρατημένα, για να μπορέσει να είναι έτοιμη για τις επόμενες εκλογές. Και εξ όσων γνωρίζουμε η προετοιμασία πάντοτε ξεκινά μόλις τελειώσουν οι προηγούμενες εκλογές.
Το ζήτημα όμως είναι, όπως το αναφέραμε πολλές φορές για την πολιτική, ότι η απουσία σοβαρής αξιωματικής αντιπολίτευσης, ή ενδεχομένως ισχυρού αντιπάλου, δημιουργεί τις πιο κατάλληλες συνθήκες και αφήνει το περιθώριο, να ξεκινήσει ένας νέος πόλος και μια κίνηση αμφισβητιών, εντός της παράταξης.
Που ήδη έγινε αισθητή από τις διαφοροποιήσεις πολλές φορές και στο δημοτικό συμβούλιο, ότι υπάρχει έστω μία μικρή ομάδα 3 ή 4 ατόμων όπως προσδιορίζεται, που δεν συμφωνούν ενδεχομένως με πολλά με την δημοτική αρχή.
Θα κάνουν όμως τη δική τους κίνηση; Που αυτό δεν πρόκειται βέβαια να γίνει τώρα, αλλά περίπου ένα χρόνο πριν τις εκλογές. Θα διαφοροποιηθούν με τη δημοτική αρχή κατεβαίνοντας με έναν άλλο συνδυασμό, ή θα επιδιώξουν ευρύτερες συνεργασίες ακόμα και με αντιπάλους, για να διεκδικήσουν το δήμο;
Έχουν το δικό τους κύκλο και τους υποστηρικτές; Θα τους ακολουθήσουν και άλλοι; Έχουν προσβάσεις προς τη μειονότητα για να μπορέσουν να αντιπαρατεθούν σε μία δημοτική αρχή που μέλη της και συνοδοιπόροι ήταν μέχρι πρότινος;
Και που θα εστιάσουν την κριτική τους αφού και οι ίδιοι συμμετείχαν στις αποφάσεις; Κι όπως γίνεται συνήθως και αυτοί αξιοποιήθηκαν σε θέσεις ευθύνης. Όλα αυτά προφανώς είναι και εν γνώσει της διοίκησης και για το κάθε σχέδιο που προετοιμάζεται, θα υπάρξει εναλλακτική λύση.
Αλλά στην πολιτική και την αυτοδιοίκηση καλό είναι πολλές φορές να μην υποτιμάται κανένας αντίπαλος, όπως και καμιά κίνηση που δημιουργείται, γιατί πάντοτε υπάρχουν και εκπλήξεις.

Αφού όμως αναφερθήκαμε στις εκλογές των επιμελητηρίων, ενδιαφέρον έχει να σχολιάσουμε και τι συμβαίνει στους διπλανούς μας νομούς. Που πολλοί θεώρησαν έκπληξη το γεγονός της διεκδίκησης του Επιμελητηρίου Έβρου από τον νυν περιφερειάρχη Χριστόδουλο Τοψίδη, με τόσες ανειλημμένες υποχρεώσεις που έχει στη διοίκηση της περιφέρειας.
Προφανώς το έπραξε για να κρατηθεί το τιμ των συνεργατών του στο Επιμελητήριο. Εξάλλου ο ίδιος μετά την εκλογή του στην περιφέρεια, αφού διατηρούσε και τη θέση του προέδρου του δικτύου των επιμελητηρίων στην ΠΑΜΘ, φαίνεται ότι μετέφερε αυτές τις αρμοδιότητες στον πρόεδρο του επιμελητηρίου Ξάνθης.
Όσο για τον Στέλιο Μωραΐτη που είναι για αρκετά χρόνια στο τιμόνι του επιμελητηρίου Ξάνθης, φαίνεται ότι αυτή τη φορά θα έχει και αντίπαλη παράταξη που θα διεκδικήσει τη διοίκηση. Παράταξη που ξεπήδησε εκ των έσω από συνεργάτες του. Είναι η λογική την οποία αναφέραμε προηγουμένως.
Που μπορεί κάποιοι να χαίρονται επειδή δεν έχουν ουσιαστικά κάποιον σοβαρό αντίπαλο να τους απειλεί, αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις πάντοτε ξεπηδά μία τάση αμφισβήτησης εκ των έσω.
Χαριτολογώντας έλεγαν οι παλιοί εκλογομάγειρες, ότι αν δεν έχεις αντίπαλο από απέναντι για να δώσεις τη μάχη, καλύτερα να βοηθήσεις εσύ για να δημιουργηθεί ένας, για να μπορέσεις να συγκρατήσεις ουσιαστικά τους δικούς σου συμβούλους.