Μικροκομοτηναίικα 29-08-2024

Προσφιλές σπορ έχουν γίνει τελευταία τα απανωτά δελτία τύπου τα οποία στέλνονται από επικεφαλής δημοτικών παρατάξεων, ή περιφερειακών, αλλά ακόμα και από ορισμένους συμβούλους, που διαμαρτύρονται ότι πολλά από τα έργα που ανακοινώνονται και προσπαθούν κάποιοι να καρπωθούν τα οφέλη επικοινωνιακά, σχεδιάστηκαν, ολοκληρώθηκαν μελετητικά και δημοπρατήθηκαν επί θητείας τους.
Και κανείς δεν αμφιβάλλει για αυτό, αλλά πάγια τακτική βέβαια όσων διοικούν είναι να το ξεχνούν τεχνηέντως να κάνουν μία σαφή αναφορά πάνω σε τέτοιου είδους ζητήματα. Αλλά και κανείς δεν περιμένει από αυτοδιοικητικές αρχές που η θητεία τους μετρά 8 μήνες, να έχουν ολοκληρώσει όλες τις διαδικασίες, ώστε να γίνουν κάποια μεγάλα έργα.
Προφανώς τα έργα αυτά ανήκουν δικαιωματικά στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές αρχές. Αλλά η αυτοδιοίκηση όμως όπως και η πολιτική έχουν συνέχεια και πολλά από αυτά τα έργα ίσως έχουν ξεκινήσει όχι από την προηγούμενη θητεία, αλλά ανάγονται και στο παρελθόν.
Οι αυτοδιοικητικοί που διαμαρτύρονται συνεχώς, όταν είχαν αναλάβει τη διοίκηση ξεχώριζαν αλήθεια ποια έργα είναι των προηγούμενων και ποια δικά τους, ή κατά πλειοψηφία καρπώθηκαν κι οι ίδιοι όπως πράττουν και οι τωρινοί το επικοινωνιακό όφελος; Ο αναμάρτητος λοιπόν πρώτος τον λίθο βαλέτω.
Σαφώς αντιλαμβανόμαστε ότι όλα αυτά γίνονται στο πλαίσιο ενός επικοινωνιακού παιχνιδιού εντυπώσεων, για να αποδείξουν κάποιοι ότι εμείς κάναμε έργα ενώ οι αντίπαλοι μας δεν μπορούν, ή αδυνατούν, αλλά και αυτοί που ανέλαβαν τώρα τη διοίκηση θα κριθούν για αυτό κατά την διάρκεια της θητείας τους.
Και στο τέλος θα φανεί ποιος ήταν ο δικός τους σχεδιασμός, τι υλοποίησαν και ποια αφήνουν παρακαταθήκη ώριμα, ή δημοπρατημένα έργα για τους ίδιους αν συνεχίσουν τη θητεία τους, είτε για τους άλλους αν χάσουν τις εκλογές.
Μήπως τελικά γίνεται ένα πρόωρο επικοινωνιακό παιχνίδι χωρίς νόημα;

Προχθές δημοσιεύσαμε τη συνάντηση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης με τον βουλευτή Ευριπίδη Στυλιανίδη, που διεξήχθη σε πολύ καλό κλίμα όπως φαίνεται και κατέληξαν στη δέσμευση να πιέσουν από κοινού το αρμόδιο υπουργείο και τη ΔΕΗ, που είναι μία επιχείρηση μη ελεγχόμενη υποτίθεται από το κράτος, να μην προχωρά σε διακοπές του ρεύματος στα αντλιοστάσια των αγροτών.
Πάγια τακτική της ΔΕΗ επί χρόνια είναι να καταμετρά και να εκδίδει λογαριασμούς στους αγρότες όπως σε όλους τους καταναλωτές και να ζητά να εξοφληθούν στην ώρα τους και όχι δυο φορές το χρόνο όπως ζητούν οι ίδιοι, τις εποχές που πληρώνονται οι επιδοτήσεις.
Οι διακοπές όμως του ρεύματος αυτήν την περίοδο είναι καταστροφικές για τις καλλιέργειες, με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, από τη λειψυδρία, τον παρατεταμένο καύσωνα, το πράσινο σκουλήκι, τις χαμηλές τιμές και το αυξημένο κόστος στις καλλιεργητικές τους δαπάνες.
Κι όμως κάθε χρόνο γίνεται το ίδιο παιχνίδι, για να έρθει μετά μία ευνοϊκή διάταξη και να μεταφραστεί στο γνωστό κατόπιν ενεργειών μου των πολιτικών. Ενώ θα έπρεπε το υπουργείο από την πλευρά του να πιέσει την ΔΕΗ να ακολουθήσει μία διαφορετική πολιτική, στις πληρωμές ιδιαίτερα του αγροτικού ρεύματος.
Κι αν κάποιοι δεν είναι συνεπείς για ένα εξάμηνο, να προχωρά και στις διακοπές. Είναι τόσο δύσκολο αυτό να γίνει και θα πρέπει να παρεμβαίνουν όλοι οι πολιτικοί, να πιέζουν τους υπουργούς και αυτοί να δηλώνουν αναρμόδιοι; Μια νομοθετική ρύθμιση θα μπορούσε να λύσει μία και καλή το πρόβλημα και οι πολιτικές παρεμβάσεις να ήταν αχρείαστες.

Ο κανόνας της προσφοράς και της ζήτησης δεν λειτουργεί πάντοτε μονομερώς υπέρ αυτών που θέλουν να αισχροκερδούν και να εκμεταλλεύονται όλες τις καταστάσεις, αλλά έρχονται οι εποχές που τα πράγματα γυρίζουν αντίστροφα.
Για την ανοδική πορεία των τιμών στα καύσιμα και το ράλι ακρίβειας μας διαβεβαίωναν μετά παρρησίας μάλιστα οι κυβερνώντες, ότι οφείλεται στη γεωπολιτική αστάθεια και στους πολέμους που γίνονται, κυρίως στην Ουκρανία, αλλά και στη Μέση Ανατολή.
Τώρα όμως που οι εν λόγω περιοχές φλέγονται και υπάρχουν ραγδαίες εξελίξεις, ειδικά στη Μέση Ανατολή με εμπλοκή περισσοτέρων κρατών και όσο για την Ουκρανία έχει εισβάλει ήδη σε εδάφη της Ρωσίας, δεν θα έπρεπε οι τιμές να εκτιναχθούν στα ύψη, σύμφωνα με αυτή τη λογική;
Πριν από λίγο καιρό είχαν ανεβάσει τις τιμές στα καύσιμα μόνο για τη δολοφονία ενός ηγέτη της Χαμάς στο Ιράν, ως πρόβλεψη κινδύνου, για να μας δείξουν πόσο εύκολα επηρεάζονται οι καταστάσεις, ενώ τώρα κατεβαίνουν;
Άρα ή κάποιοι μας δουλεύουν ασύστολα, η τελικά λειτούργησε πιο σωστά ο παγκόσμιος ανταγωνισμός και οι πετρελαϊκές χώρες ψάχνουν να βρουν πελάτες, βλέποντας ότι υπάρχει μείωση της κατανάλωσης στα καύσιμα. Αυτός ήταν ο λόγος που έγινε το … θαύμα.
Επικαλούνταν ακόμα και τον αποκλεισμό της διώρυγας του Σουέζ από τους αντάρτες Χούθι, που επηρέαζαν κατά πολύ τις τιμές, αλλά το πρόβλημα αυτό συνεχίζει να υφίσταται. Μήπως εντάσσεται και αυτό στα βολικά ψεύδη;

Το ίδιο παραμύθι και το ίδιο θαύμα όμως έγινε και με την τιμή του ελαιολάδου στη χώρα μας, που σκαρφάλωσε κυριολεκτικά στα ύψη, αφού και αυτό αποδίδονταν στον πόλεμο στην Ουκρανία, εκτός από τη μειωμένη παραγωγή.
Για να φτάσουν στο σημείο να πουλιέται το ένα λίτρο από 12 έως 15€ και κάποιοι βέβαια κέρδιζαν πολλά. Ακόμα και κάποιοι πούλησαν και τα αποθέματα τους τα παλιά που είχαν αγοραστεί με χαμηλές τιμές και έτσι άνοιξαν οι ορέξεις πολλών.
Και νόμιζαν ότι θα κερδίζουν συνεχώς, ειδικά και φέτος που υπάρχει πάλι μειωμένη παραγωγή. Αλλά τη λύση φαίνεται ως από μηχανής θεός την έδωσαν οι σοφοί καταναλωτές, που αντικατέστησαν με εναλλακτικές λύσεις και φθηνότερες το ελαιόλαδο.
Προφανώς με ηλιέλαιο, που για να θυμηθούμε και σε αυτό τα κερδοσκοπικά παιχνίδια, με την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία, που είχε φθάσει να πουλιέται το 5λιτρο στα 19 ευρώ, μέχρι να ξανακυλήσει στα φυσιολογικά του επίπεδα των 7 ευρώ.
Έγινε θαύμα, ή κάποιοι αισχροκέρδησαν στην πλάτη μας, χωρίς έλεγχο; Το θαύμα πάλι το φέρνουν οι καταναλωτές, μείωσαν την κατανάλωση του ελαιολάδου σύμφωνα με επίσημα στοιχεία 40% για τη χώρα μας.
Κι έτσι ήδη το χονδρεμπόριο και το σύστημα διανομής, κινείται προς την κατεύθυνση μείωσης των τιμών και για τον καταναλωτή. Και έπεται και συνέχεια, γιατί όλα φυσικά έχουν και τα όρια τους. Όταν ξεπερνιούνται κάποιες κόκκινες γραμμές και δεν αντέχει η τσέπη των πολιτών να ανταπεξέλθουν, τότε γίνονται και θαύματα.
Με τη στάση τους οι καταναλωτές αποδεικνύουν ότι τελικά ότι πολλές αυξήσεις τιμών δεν οφείλονται ουσιαστικά στα γεωπολιτικά παιχνίδια και την παγκόσμια αγορά όπως θέλουν να μας περάσουν πολλές φορές, αλλά κυρίως εξαρτώνται από τα περίεργα κερδοσκοπικά παιχνίδια ορισμένων εταιρειών στη χώρα μας.
Και στα προβλήματα τα οποία υπάρχουν στο σύστημα μεταφοράς και διανομής, τον αθέμιτο ανταγωνισμό και την έλλειψη ουσιαστικών ελέγχων με την επιβολή προστίμων.