Μικροκομοτηναίικα 30-11-2022

Κρατάει χρόνια αυτή η ενδοκομματική κόντρα επικράτησης της αρχηγίας στη Νέα Δημοκρατία, σε τοπικό επίπεδο Ροδόπης παλαιότερα και τελευταία σε περιφερειακό, μεταξύ του πρώην υπουργού και βουλευτή Ευριπίδη Στυλιανίδη και του περιφερειάρχη Χρήστου Μέτιου.
Και έτσι δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη και από τον Αθηναϊκό τύπο. Η εφημερίδα «Παραπολιτικά» όμως μάλλον περιποιείται δεόντως τον Ροδοπίτη βουλευτή, καταλογίζοντάς του ότι «συνεχίζει το αντάρτικο προς τον περιφερειάρχη».
Και με τη λογική ότι «θέλει να ελέγχει τα πάντα σε επίπεδο περιφέρειας και δυσκολεύεται να χωνέψει ότι θα βλέπει για πολλά ακόμα χρόνια τον νυν περιφερειάρχη». Η τοποθέτηση αυτή επιβεβαιώνει στην ουσία και τη θεωρία που προτάσσουν κύκλοι του περιφερειάρχη.
Ότι στις προηγούμενες εκλογές ο βουλευτής ήταν περισσότερο φιλικά διακείμενος προς τον Χριστόδουλο Τοψίδη και όχι με το Χρήστο Μέτιο, τον οποίο στήριξε επίσημα το κόμμα και ο πρωθυπουργός.
Και πικρόχολα συνεχίζει ότι «πλέον σε αυτές τις εκλογές δεν μπορεί να τον βοηθήσει ο Μέτιος, αφού από το 74 (ευτυχώς) το ποιος θα είναι βουλευτής, δήμαρχος, η περιφερειάρχης, το αποφασίζει ο κυρίαρχος λαός».
Μάλλον όμως η τελευταία ατάκα αποδομεί το αφήγημα τους. Γιατί ο κυρίαρχος λαός που επικαλούνται έχει εκλέξει πολλές φορές και επανειλημμένως ως βουλευτή τον Ευριπίδη Στυλιανίδη και μάλιστα η στάση του επιβραβεύτηκε φέρνοντας τον και σε υπουργικές θέσεις.

Και φυσικά ο θεσμός του αιρετού περιφερειάρχη που επικαλούνται ότι υπήρχε από το 74, προφανώς τους διαφεύγει, ότι ήρθε πολύ πιο αργότερα. Τώρα ποιος θα βοηθήσει και ποιον, είναι ένας γρίφος πάλι.

Πέραν όμως όλων αυτών πολλά τέτοια τύπου δημοσιεύματα θα δούμε τακτικά λίγο πριν τις εκλογές και σε επίπεδο εσωκομματικών μαχαιρωμάτων, αφού η κόντρα Στυλιανίδη- Μέτιου υπήρχε και θα συνεχίζεται.
Και αυτή η κόντρα κάνει κακό προφανώς στο κόμμα σε επίπεδο συνοχής, όσο επί ματαίω προσπαθεί μάλλον να ισορροπήσει και να συμβιβάσει τα πράγματα, ο νυν πρόεδρος της ΔΕΕΠ Γιάννης Τζαμπάζης.
Η βοήθεια όμως του ενός προς τον άλλον με την πίεση του κόμματος, γίνεται πολλές φορές από ανάγκη, διατηρώντας περισσότερο τα προσχήματα, παρά την ουσία. Μόνο για την έξωθεν καλή μαρτυρία. Και κατά πόσο θα συνεχιστεί και σε αυτές τις εκλογές, θα φανεί.
Γιατί προς το παρόν ο Χρήστος Μέτιος, παρά τη δυσαρέσκεια που αντιμετωπίζει ως εκλεγμένος περιφερειάρχης με την αμέριστη βοήθεια του κομματικού μηχανισμού και του ίδιου του πρωθυπουργού, αλλά και σε τοπικό επίπεδο με στελέχη που τον αμφισβητούν, δεν δείχνει να αντιμετωπίζει ιδιαίτερο πρόβλημα.
Κυρίως από την απουσία ισχυρού αντιπάλου. Ναι μεν ο Χριστόδουλος Τοψίδης είναι αεικίνητος και προσπαθεί να ανανεώσει πλήρως το συνδυασμό του για να δώσει τη μάχη και να πάρει τη ρεβάνς, αλλά στο αντίπαλο στρατόπεδο, εκτιμούν ότι η δυναμική του είναι περιορισμένη.
Εκτιμώντας ότι η ευκαιρία του χάθηκε στις προηγούμενες εκλογές. Και αναφέροντας ότι πολλοί σύμβουλοι του ήδη προσχώρησαν στην παράταξη Μέτιου και συνεργάζονται. Αλλά ακόμα και αυτό, θα το αποφασίσει πάλι ο κυρίαρχος λαός.

Επίσης προς το παρόν δεν υπάρχει έως τώρα τρίτος ισχυρός πόλος διεκδίκησης στην περιφέρεια που ενδεχομένως θα αλλάξει τους συσχετισμούς. Αφού ο Γιώργος Πετρίδης δεν έχει κάνει ακόμα καμία δημόσια τοποθέτηση, αν θα είναι ή όχι υποψήφιος.
Πάντως στην πολιτική θα πρέπει να το γνωρίζουν όλοι, ότι δεν υπάρχουν κενά και βολικά για ορισμένους. Εξάλλου και οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν την ανάγκη αυτή. Για αυτό ας μην αισθάνονται και κάποιοι παντοδύναμοι.
Επίσης πρόβλημα δεν φαίνεται να αντιμετωπίζει ιδιαίτερα σε αυτές τις εθνικές εκλογές και ο Ευρυπίδης Στυλιανίδης, παρά την αντιπαλότητα αυτή και την απουσία του από τη Ροδόπη, αφού δεν υπάρχει ισχυρός αντίπαλος χριστιανός στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ που θα μπορέσει να τον ανατρέψει.
Φέρνοντας την μεταστυλιανιδική εποχή, όπως λένε χαρακτηριστικά αρκετοί σύντροφοι και άσπονδοι φίλοι του βουλευτή σε τοπικό επίπεδο. Και ακόμα και ενδεχόμενες ισχυρές υποψηφιότητες που θα υπάρξουν στο ΠΑΣΟΚ, δεν φαίνεται να τον επηρεάζουν τόσο σημαντικά.
Με μια διαρροή ψηφοφόρων που τον στήριζαν. Για να κατεβάσουν σε τέτοιο επίπεδο τη δυναμική του, ώστε να του δημιουργήσουν πρόβλημα εκλογιμότητας. Είναι όμως εμφανές ότι η δύναμη όλων των πρώτων στα κόμματα, θα υποστεί μία πτώση.
Για διαφορετικούς λόγους όμως στο κάθε κόμμα, όπως εκτιμούμε. Και ιδιαίτερα με την εκλογική συμπεριφορά της μειονότητας κυρίως και τα γνωστά παιχνίδια, αλλά και της πλειονότητας.
Και φυσικά κανείς σε επίπεδο εθνικών εκλογών, κεντρικά, αλλά και υποψηφίων βουλευτών, δεν θα αναμιχθεί στις αυτοδιοικητικές εκλογές, των δήμων ιδιαίτερα, αλλά και της περιφέρειας, μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα και να σχηματιστεί κυβέρνηση.
Και με δεδομένο ότι δεν πρόκειται να έχουμε αυτοδύναμη κυβέρνηση με απλή αναλογική και ίσως να πάμε σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις μέχρι να βρεθεί μία φόρμουλα συνεργασίας, η κάθε εμπλοκή στην αυτοδιοίκηση από πριν, θα κάνει ζημιά στο κόμμα.

Ιδιαίτερα σε πολυσυλλεκτικούς και πολυκομματικούς συνδυασμούς στους δήμους, αλλά και στην περιφέρεια. Κατά τ’ άλλα ο καθένας θα δώσει τη δική του μάχη και ο κυρίαρχος λαός θα κρίνει, θα επικρίνει, θα αξιολογήσει και θα αποφασίσει. Και τα αποτελέσματα θα τα δείξει η κάλπη.

Με τη …μεγαλειώδη συμμετοχή περίπου 200 στελεχών και των γνωστών δημοκρατικών διαδικασιών για την ανάδειξη του νέου προέδρου για το μειονοτικό κόμμα, χωρίς αντίπαλο και λευκά η άκυρα, εννοείται ότι εκλέχτηκε εκ νέου πρόεδρος η Τσιγδέμ Ασάφογλου.
Το κόμμα της μεγάλης αποδοχής υποτίθεται από τη μειονότητα και που παλεύει για τα ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα, εξέλεξε πρόεδρο με τόσες ψήφους, που με αυτές δεν θα μπορούσε να εκλεγεί ούτε δημοτικός σύμβουλος στο δήμο Ιάσμου.
Και όπως ακριβώς έγινε με τις στημένες διαδικασίες και για την εκλογή ψευτομουφτή. Γιατί δεν έστησαν όμως κάλπες για να ψηφίζουν και τα στελέχη, οι υποστηρικτές, ακόμα και ο λαός, όταν επικαλούνται ότι τους ψηφίζει και τους στηρίζει το σύνολο της μειονότητας, με βάση τα αποτελέσματα των χαλαρών ευρωεκλογών;
Ενώ δεν έχουν την τόλμη, γνωρίζοντας βέβαια τις δυνάμεις τους, να βάλουν και πλώρη για τις εθνικές εκλογές; Το κόμμα υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της συνεργασίας, που λειτουργεί μάλλον ως κλειστό κλαμπ ημετέρων και με στενές σχέσεις με την προξενική αυλή.
Αντιλαμβάνονται πλέον όμως ότι η αποδοχή τους είναι πολύ μικρή και ο τρόπος που μπορούν να στηρίξουν πρόσωπα και πράγματα στις εκλογές, δεν έχει την απαιτούμενη δυναμική όπως στο παρελθόν.
Και ότι οι νέες γενιές και οι σκεπτόμενοι μουσουλμάνοι συνειδητά τους γυρίζουν πλέον την πλάτη. Και για αυτό αποφεύγουν επιμελώς τις ανοιχτές εκλογικές διαδικασίες, που εφαρμόζουν όλα τα δημοκρατικά κόμματα, για την εκλογή του αρχηγού.
Γιατί γνωρίζουν ότι ελάχιστοι θα έρθουν να δώσουν το παρών στις κάλπες και υπάρχει ο κίνδυνος να απομυθοποιηθούν. Προτιμούν μάλλον να κρατούν τις σφραγίδες και τα προεδρεία, με ένα ελεγχόμενο εκλογικό ακροατήριο.