Τα μέτρα στοχεύουν στην ενεργοποίηση της ζήτησης, όχι στις επενδύσεις

Με τη φράση «τώρα ήρθε η ώρα οι θυσίες του ελληνικού λαού να αρχίσουν να δικαιώνονται. Ήρθε ή ώρα όσοι έβαλαν πλάτη στα δύσκολα, οι πολλοί, να γευτούν τους καρπούς των κόπων τους», ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε από το Ζάππειο ένα «ισορροπημένο πακέτο μόνιμων φιλοαναπτυξιακών μέτρων ελάφρυνσης» και στήριξης της κοινωνικής πλειοψηφίας, που θα εφαρμοστεί αρχής γενομένης από φέτος, δηλαδή το 2019, αλλά και για τα επόμενα χρόνια. Ανάμεσά τους για το 2019 μείωση του ΦΠΑ, στην εστίαση από το 24% στο 13%. 13% ΦΠΑ σε όλα τα τρόφιμα (εξαιρούνται ποτά – ροφήματα – αλκοόλ). Μείωση ΦΠΑ στην ενέργεια, από 13% στο 6% και στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου. Το μέτρο αφορά σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Κατανομή της 13ης σύνταξης, που αντιστοιχεί στο λεγόμενο δώρο Πάσχα, ένα συνολικό κόστος 800 εκατ. ευρώ. 

Καθώς η μέχρι σήμερα εμπειρία έχει δείξει ότι οποιαδήποτε εξαγγελία ή νομοθετική ρύθμιση που αφορά την δημοσιονομική επιβάρυνση από την ελληνική κυβέρνηση έχει την σύμφωνη γνώμη των δανειστών, ο καθηγητής Οικονομικών ΔΠΘ Διονύσης Χιόνης εκφράζει καταρχήν την πεποίθηση ότι "όλα αυτά έγιναν σε συζήτηση με τους δανειστές γι' αυτό δεν υπάρχει και κάποια αντίδραση".  

Τοποθετείται επί της ουσίας και λέει "αυτά τα θηριώδη δημοσιονομικά πλεονάσματα πρέπει να βρεθεί κάποιος τρόπος να μειωθούν. Γιατί απλά η ελληνική οικονομία δεν έχει την δυνατότητα να επιτυγχάνει τέτοια πλεονάσματα και να θέλει παράλληλα ανάπτυξη και μείωση της φτώχειας και της ανεργίας. 

Μοιράζουν ένα μέρος προκειμένου η ελληνική οικονομία να τονωθεί και να ανέβει σε πιο υψηλά επίπεδα η κατανάλωση και ο τζίρος της οικονομίας".

Τα μέτρα, σημειώνει ο κος Χιόνης, δεν είναι κακά και εξηγεί περαιτέρω "στοχεύουν στην ενεργοποίηση της ζήτησης, δεν στοχεύουν στις επενδύσεις. Δεν είναι στο επίκεντρο, με βάση ότι ανέφερε ο πρωθυπουργός, οι επενδύσεις, η παραγωγικότητα και η βιομηχανική ανάπτυξη. Το αντίθετο είναι η κατανάλωση και η ενίσχυση των εισοδημάτων". 

Όμως ο καθηγητής σημειώνει ότι "σε δεύτερο χρόνο πρέπει να δούμε το τι θα κάνουμε με τις επενδύσεις και την ενίσχυση της παραγωγής. Αποτελεί κανόνα ότι η αντιμετώπιση των κρίσεων θέλει καταρχήν ενίσχυση του διαθεσίμου εισοδήματος και μετά να πάμε στην παραγωγή και στην προσφορά".

Πεποίθηση του καθηγητή είναι πως "θα ήμασταν πολύ πιο ανακουφισμένοι αν όλα αυτά συνοδεύονταν και από ένα μεγάλο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Αυτό θα σήμαινε και μια μεγαλύτερη μονιμότητα όλων αυτών των μέτρων". Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε μπροστά μας εθνικές εκλογές μέχρι τον Οκτώβριο.

"Η οικονομία είναι στο επίκεντρο αυτών των συζητήσεων και των πολιτικών ανταγωνισμών μοιραία. Οι πολιτικές συζητήσεις δεν διεξάγονται στο ποιος θα κόψει τα πιο πολλά, αλλά ποιος θα δώσει τα περισσότερα. Το μεγάλο ερώτημα που δημιουργείται είναι αν αυτά τα οποία εξαγγέλλονται μπορούν να δοθούν και δεν είναι απλά προεκλογικές δεσμεύσεις. Εγώ περίμενα στην περίοδο των Ευρωεκλογών η πολιτική συζήτηση να επικεντρωνόταν γύρω από τα θέματα τα σημαντικά. 

Όπως χρέος, δημοσιονομικοί στόχοι, μια ειδική σχέση που διεκδικούμε αυτή τη στιγμή με την Ευρώπη, με την έννοια ότι χρειαζόμαστε ένα ειδικό πρόγραμμα ενίσχυσης της ελληνικής κοινωνίας και τις ελληνικής οικονομίας. 

Αντί αυτού συζητάμε πράγματα ελάχιστης σημασίας και όχι τα σημαντικά. Στα σημαντικά θα έπρεπε να υπάρχει μια δέσμευση και μια σύγκληση προκειμένου να δείξουμε προς τα έξω ότι υπάρχει ένα ισχυρό μέτωπο που θα μπορεί να διεκδικήσει πράγματα που είναι σημαντικά για την ελληνική κοινωνία".

Ενόψει των ευρωεκλογών η Ελλάδα, σύμφωνα με τον κο Χιόνη, πρέπει να αναδείξει σε ευρωπαϊκό επίπεδο το θέμα της αναδιάρθρωσης του δημοσιονομικού στόχου και το θέμα της βιωσιμότητας του χρέους.