Οι εύστοχες παρατηρήσεις της Νάγιας Δαλακούρα για τα λαογραφικά μουσεία

Εύστοχες παρατηρήσεις επεφύλασσε στο ακροατήριο η αρχαιολόγος- μουσειολόγος Νάγια Δαλακούρα, στο πλαίσιο ομιλίας της με  θέμα "Λαογραφικά μουσεία, παρελθόν, παρόν και μέλλον".

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Παρασκευής 6 Οκτωβρίου στην αίθουσα εκδηλώσεων του Μορφωτικού Ομίλου Κομοτηνής, στο Λαογραφικό Μουσείο Κομοτηνής, ουσιαστικά στον χώρο όπου ο ΜΟΚ και η ΔΚΕΠΠΑΚ έχουν διατηρήσει, όμως η περιοχή δεν έχει αναδείξει και οι Κομοτηναίοι δεν έχουν εκτιμήσει τόσο, όσο θα ήταν αναμενόμενο.

Όσον αφορά στην ομιλία της κας Δαλακούρα, αυτή έγινε μπροστά σε γεμάτες καρέκλες και κινήθηκε κυρίως μέσα από ιστορικές αναδρομές, καθώς -σύμφωνα με την αρχαιολόγο - "είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε το ιστορικό πλαίσιο της διαμόρφωσης των μουσείων για να κατανοήσουμε το ύφος των εκθέσεων αυτών".

Στη συνέχεια, η αρχαιολόγος- μουσειολόγος μίλησε για τη διαμόρφωση των πρώτων λαογραφικών μουσείων στο εξωτερικό, και στη συνέχεια εστίασε την ομιλία της στον τρόπο με τον οποίο αναπτύχθηκαν τα λαογραφικά μουσεία στην Ελλάδα. Έπειτα, ακολούθησε συζήτηση για την κατάσταση των λαογραφικών μουσείων σήμερα και τι μπορεί να επιτευχθεί στο μέλλον.

Πάγια θέση της κας Δαλακούρα, η οποία αναπτύχθηκε και στην ομιλία, είναι πως "πρέπει να σταθούμε στον επανασχηματισμό των λαογραφικών μουσείων και να διερευνήσουμε πως μπορούμε να ενσωματώσουμε την προφορική ιστορία σε αυτά τα μουσεία. Πλέον έχει παρέλθει η εποχή όπου τα μουσεία εστίαζαν στη βιογραφία του αντικειμένου, γιατί τώρα μας ενδιαφέρουν οι βιογραφίες των ανθρώπων πίσω από τα αντικείμενα".

Ειδικά για το Λαογραφικό Μουσείο Κομοτηνής, η ομιλήτρια ανέδειξε πως "μας ενδιαφέρει πάρα πολύ, γιατί έχει ένα τεράστιο πολιτιστικό απόθεμα. Πρέπει να δούμε πως μπορεί το μουσείο να ενσωματώσει και τον άυλο πολιτισμό της πόλης μας, που υπάρχει σε ένα τεράστιο αρχείο του Μορφωτικού Ομίλου Κομοτηνής".

Παρά την κρίση, η οποία σύμφωνα με την ομιλήτρια έχει πλήξει ιδίως τα μουσεία, η ίδια δεν χάνει την αισιοδοξία της για το μέλλον αυτών των χώρων. "Είμαι αισιόδοξη και πιστεύω ότι υπάρχει μέλλον στα μουσεία. Παρόλα αυτά διαπιστώνω ότι η κρίση έχει πλήξει πρωτίστως τον πολιτισμό, και σίγουρα τα μουσεία, ιδίως δε τα λαογραφικά, τα οποία επειδή από τη φύση τους έχουν ως αντικείμενο την καθημερινότητα, υπάρχει η αντίληψη ότι είναι μικρότερης καλλιτεχνικής αξίας. Αυτό δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα".

Βεβαίως, στην καθημερινή πρακτική το Λαογραφικό Μουσείο Κομοτηνής, όπως είχαμε αναδείξει σε παλαιότερο δημοσίευμα, ελάχιστες μόνο ιδιωτικές επισκέψεις δέχεται, ενώ οι περισσότερες προέρχονται από τις "υποχρεωτικές" σχολικές εκπαιδευτικές εκδρομές. Σε αυτό το σημείο η Νάγια Δαλακούρα σχολιάζει πως "εικάζω ότι η επισκεψιμότητα δεν είναι αντίστοιχη των προσδοκιών, γιατί το μουσείο της Κομοτηνής είναι από τα πλέον παλιά και σημαντικά της ευρύτερης περιοχής" κι αναδεικνύει το success story που ακολούθησαν άλλα επαρχιακά λαογραφικά μουσεία.

"Υπάρχουν παραδείγματα τοπικών λαογραφικών μουσείων, σε άλλες περιφέρειες της Ελλάδας που και επανεκθέσεις έκαναν και την επισκεψιμότητά τους ανέβασαν, κι έγιναν μουσεία της πόλης, με σημαίνοντα ρόλο", καταλήγει.