Ο εορτασμός της 14ης Μαΐου

Ριψοκίνδυνος, προικισμένος με απίστευτη θέληση, με αστείρευτες δυνάμεις και οξυδέρκεια ξεχώριζε σε όλα. Στην δουλειά του σαν ηλεκτρολόγος, στο κυνήγι μεγάλων ζώων, στα ψαρέματα, στην οδήγηση με άγρια τζιπ που έφερνε επιδόσεις, στις οικογενειακές του υποχρεώσεις... Βαρύ πένθος, με δεκάδες φίλους το τελευταίο αντίο στο Δήμο, από αγαπημένα πρόσωπα γονείς, σύζυγο συγγενείς και φίλους. Άφησε δύο ανήλικα παιδιά ορφανά και τάφος του έγινε το υγρό στοιχείο που λάτρευε?
Σε παραλία του Παλιουρίου Χαλκιδικής εκβράστηκε το βράδυ της Πέμπτης, το πτώμα του Δήμου Ραχμανίδη που είχε εξαφανιστεί στην θαλάσσια περιοχή ανοικτά της Σαμοθράκης πριν ένα μήνα. Οι πολυήμερες έρευνες που είχαν γίνει συστηματικά ήταν άκαρπες ενώ η οικογένεια ζούσε κυριολεκτικά το δικό της μαρτύριο μια και ο ίδιος ήταν ένα υπερδραστήριο και ιδιαίτερα αγαπητό άτομο στην κοινωνία της Κομοτηνής.
Υπενθυμίζουμε ότι μηχανική βλάβη στην προπέλα του φουσκωτού τους προέκυψε ό όταν έσπασε η ντίζα προκαλώντας το ατύχημα, που τελικά μετέτρεψε σε θρίλερ την αγαπημένη συνήθεια των δύο φίλων που ήταν η κατάδυση και το ψάρεμα. Οι δύο άνδρες εκτινάχθηκαν στην θάλασσα τους διέσωσε ψαράς που εκείνη την ώρα βρισκόταν σχετικά κοντά κι άκουσε την έκκληση σε βοήθεια αλλά η μοίρα τους ήταν στην προσπάθειά τους να διασώσουν το σκάφος και να μην το εγκαταλείψουν. Αποτέλεσμα να ξαναβουτήξουν, να τραυματιστεί σοβαρά ο Δημήτριος Ζάμπογλου στην κοιλιακή χώρα και το πόδι από την προπέλα και ο Δήμος Ραχμανίδης που έσπευσε να τον βοηθήσει, να τραυματιστεί στο κεφάλι και να χάσει τις αισθήσεις του.
Το υγρό στοιχείο, η θάλασσα που λάτρευε κι αγαπούσε έγινε ο τάφος του. Ο 45χρονος άντρας παρά τις επίμονες έρευνες των σωστικών συνεργείων τότε για πάνω από πέντε μέρες δεν είχε βρεθεί τότε και ήταν αγνοούμενος από τις 22 Ιουνίου.
Οι οικείοι του έσπευσαν για αναγνώριση της σωρού το πρωί της Παρασκευής, ενώ προηγήθηκε νεκροψία και νεκροτομή στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης και η κηδεία έγινε στο παρεκκλήσι των νεκροταφείων στις 7.30 το βράδυ παρουσία πολύ κόσμου που πήγε για το στερνό αντίο. Το φέρετρο ήταν κλειστό, ενώ με το άγγελμα της είδησης εκτός από την τοιχοκόλληση που έγινε το συμβάν διαδόθηκε αστραπιαία.
Στο τελευταίο αντίο ο φίλο καρδιάς ο Δημήτρης Ζάμπογλου, που ήρθε υποβασταζόμενος από τις πατερίτσες, ενώ όλος ο κόσμος και πολλοί νέοι άνθρωποι βουρκωμένοι χαιρέτησαν τον φίλο που ήξερε να σταθεί σε δύσκολες στιγμές ήταν ριψοκίνδυνος, προικισμένος με απίστευτη θέληση, με αστείρευτες δυνάμεις και οξυδέρκεια ξεχώριζε σε όλα. Στην δουλειά του σαν ηλεκτρολόγος, στο κυνήγι μεγάλων ζώων, στα ψαρέματα, στην οδήγηση με άγρια τζιπ που έφερνε επιδόσεις, στις οικογενειακές του υποχρεώσεις...
«Ήταν το καλύτερο παιδί, με αρχές και αξίες, δεν ήξερε τι θα πει φόβος, χάθηκε άδικα», λένε όλοι και όσοι τον ήξεραν πόσο σωστά μεγάλωνε τον γιο και την κόρη του πως στεκόταν σαν βράχος δίπλα στην οικογένειά του δεν μπορούν να δεχθούν το ότι έφυγε τόσο άδικα από την ζωή. Υπερεκτιμώντας τις δυνατότητές του εκείνη την επίμαχη στιγμή που ήταν μοιραία για την ζωή του.
Η χθεσινή κηδεία έδειξε την εκτίμηση και την αγάπη που απολάμβανε σε πολλά επίπεδα, στο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον, στο επαγγελματικό, στο χώρο των εξτρίμ σπορ, των συλλόγων κα των δραστήριων ανθρώπων που ξεχώριζαν με ό,τι κι αν καταπιάνονταν. Αυτή η μνήμη θα μείνει και θα ακολουθεί την σκέψεις των οικείων και των φίλων.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει, καλό κατευόδιο.
Μελαχροινή Μαρτίδου
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News