Νέα πεδία συνεργασιών στα πανεπιστήμια Σικάγο & Κομοτηνής

Η γνωριμία με το πανεπιστήμιο του Σικάγο γεννή θηκε πριν λίγους μήνες στα πλαίσια του διεθνούς συνεδρίου που οργανώθηκε από το Τμήμα ελληνικής φιλολογίας του ΔΠΘ όπου ξεκίνησαν δίαυλοι επικοινωνίας ανταλλαγές, η εκεί καθηγήτρια Αναστασία Γιαννακίδου προσκάλεσε την εδώ καθηγήτρια Ζωή Γαβριηλίδου ακολούθησαν άλλες αφίξεις, κοινά πρότζεκτ αλλά και συνεργασίες που έδειξαν  ότι υπάρχει πεδίο συμπόρευσης σε πολλά θέματα. Τώρα οι προοπτικές είναι πολλές ακόμη και στην γλωσσική ανίχνευση των ελληνικών που ομιλούνται από τους Έλληνες 2ης και 3ης γενιάς της Αμερικής. Στην πόλη μας βρέθηκε και ο ερευνητής Τάσος Χατζηδημητρίου από το αμερικάνικό πανεπιστήμιο του Σικάγο, που είναι  9ο στην αξιολόγηση των ΗΠΑ, όπου μελετά την αντίληψη και την κατανόηση των πολλαπλών εννοιών που μπορεί να έχει ένας αριθμός  και η άρνηση και πως τα αντιλαμβάνεται ο εγκέφαλός μας. Με αφορμή την παρουσία του στην Κομοτηνή έδωσε και διάλεξη ενώ  ια ομάδα μεταπτυχιακών φοιτητών τον βοήθησε στην ολοκλήρωση της έρευνάς του. Ηταν οι φοιτητές Γιώργος Λιούσοπ, Ευανθία Σταυροπουλου, Θοδωρής Μάνδαλης, Λώρα Κύρκου, Δήμητρα Δαχρετζή και Τάνια Δουμάνη. 

«Επωφεληθήκαμε από την παρουσία του Τάσου Χατζηκωνσταντίνου από το παν/μιο του Σικάγο για να κάνει μια ομιλία για τους προ-πτυχιακούς και τους διδακτορικούς φοιτητές  μας εδώ ώστε να δουν και πως γίνεται μια έρευνα στο εξωτερικό, τα δεδομένα που μαζεύουν και όλα αυτά, με την οπτική του ως νευρογλωσσολόγου και ψυχογλωσσολόγου και  πήγε πολύ καλά οι φοιτητές μας ενθουσιάστηκαν αλλά και όσοι τον παρακολούθησαν» θα μας πει η κ. Γαβριηλίδου που βοήθησε καταλυτικά .

Σε σχέση με την συνεργασία που έχουμε με την κυρία Γιαννακίδου, πέρα από το ότι με βοήθησε πάρα πολύ στο να συλλέξω και εγώ δεδομένα εκεί για αντίστοιχες έρευνες που κάνω με χρήση λεξικών, μας ενδιαφέρει πάρα πολύ να μελετήσουμε την γλώσσα των Ελλήνων το Σικάγο, είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη, η πρώτη εκτός Ελλάδος, έχει πάρα πολλούς Έλληνες. Εκεί ομιλείται ένα ιδίωμα που θα χαθεί αν δεν μπορέσουμε να το καταγράψουμε ή αν δεν μπορέσουμε επίσης να κάνουμε μαθήματα ενισχυτικής στα άτομα που μιλούν την ελληνική εκεί που έχει επηρεαστεί πάρα πολύ από τα αγγλικά θα την χάσουμε. Είναι μια ελληνική που διασώζει πολύ παλιότερους τύπους της ελληνικής γλώσσας  γιατί ακολουθεί άλλη εξέλιξη από ότι η ελληνική εδώ, και προσπαθούμε να βρούμε πλαίσια χρηματοδότησης για να μπορέσουμε να στήσουμε την έρευνα αυτή, όπου βέβαια θα επωφεληθούν πάλι φοιτητές από το Δημοκρίτειο και από το πανεπιστήμιο του Σικάγο.

Ποια ήταν η εικόνα που αποκομίσατε από το Σικάγο;

-Η εικόνα είναι το όνειρο το κάθε πανεπιστημιακού, καταρχάς οι βιβλιοθήκες δούλευαν άψογα, είχαν πρόσβαση σε όλα τα βιβλία και περιοδικά ηλεκτρονικά, ενώ εδώ πάμε να μπούμε σε βάσεις με ηλεκτρονικά περιοδικά και επειδή τα ελληνικά ελληνικά δεν πληρώνουν τα χρήματα από τις συμβάσεις τρώμε πόρτα, είναι κλειδωμένα. Πώς να προχωρήσει η έρευνα, πώς να κάνουμε αριστεία όταν δεν έχουμε τις υποδομές αυτές, είναι πολύ λυπηρό, δεν μου αρέσει να γκρινιάζω, αλλά δυστυχώς συμβαίνει αυτό. Ήταν πολύ οργανωμένο, το πανεπιστήμιο σ΄ένα ήταν ένα πολύ ωραίο γοτθικό κτήριο, όπου υπάρχουν  κορυφαίοι συνάδελφοι γλωσσολόγοι, όλοι  πολύ δεκτικοί, πρόθυμοι να βοηθήσουν, στήσαμε συνεργασίες δηλαδή και με άτομα που δεν ήξερα, ή τα ήξερα από την βιβλιογραφία τους και μου έκανε εντύπωση πόσο απλοί ήταν και το πόσο ανοιχτοί σε συνεργασίες».

Οι εντυπώσεις της για την πόλη του Σικάγο εξαιρετικές. Η κ. Γαβριηλίδου θα πει: «Έζησα στο Σικάγο και κατοικούσα σε μια περιοχή που κατοικούσαν μόνο μαύροι, δεν είχα ποτέ πρόβλημα, πολύ καλά λειτουργούσαν οι συγκοινωνίες, η πόλη είναι μαγευτική γιατί είναι πάνω στη λίμνη,  ο κόσμος είναι πολύ φιλικός, το εισέπραξα αυτό στις στάσεις, στα μαγαζιά που πήγαινα. Δεν ήταν οι σνομπ όπως ίσως είναι είναι στην Νέα Υόρκη ή αλλού, ήταν πολύ φιλικοί. Πέρα από αυτό το Σικάγο είναι μια πόλη που έχει μια φοβερή μουσική ιστορία, το μπλουζ ξεκίνησε από εκεί και όλα αυτά,τα πολιτιστικά γεγονότα, οι μεγάλες συναυλίες – μεγάλα ονόματα, αλλά αυτά που μου έκαναν εντύπωση. Και  ο Ομπάμα από το Σικάγο ξεκίνησε ουσιαστικά, μάλιστα το σπίτι του είναι στην γειτονιά που είναι το πανεπιστήμιο. Φαίνεται πραγματικά μια πολύ ανοιχτή πόλη, μου φαίνεται πολύ προοδευτική πόλη και αυτό το εκτίμησα πολύ, πέρα από το ότι είναι μια όμορφη πόλη, γιατί το Σικάγο κάποια στιγμή κάηκε και μετά την πυρκαγιά έγινε ένα μεγάλο project με μεγάλα ονόματα, διάσημων  αρχιτεκτόνων  όπως ο Φράνκ Λόϋντ Ράϊτ για παράδειγμα, που έκαναν διάφορα project στο Σικάγο κι έχει κτήρια μοναδικά».