Εκλογές και νέα διαπραγμάτευση θα σώσει την Ελλάδα

Τέλος στο κράτος πρόνοιας της Ελλάδας με την ταφόπλακα που βάζει και το νέο μνημόνιο, βλέπει ο εργατολόγος Αλέξης Μητρόπουλος. Μιλώντας στο ράδιο Χρόνος 87,5 ο κ. Μητρόπουλος εκτίμησε ότι στόχος των τροικανών και της κυβέρνησης είναι να καταντήσουν την Ελλάδα, σκουπίδι της ευρωπαϊκής ένωσης, να ρίξουν συντάξεις και μισθούς στα επίπεδα της Βουλγαρίας και Ρουμανίας. Ως μόνη λύση, βλέπει τις εκλογές, οι οποίες όπως είπε, θα πρέπει να αναδείξουν ανθρώπους που πραγματικά νοιάζονται και γνωρίζουν τα προβλήματα της Ελλάδας. 

Τι σημαίνουν οι συμφωνίες όσον αφορά στις συλλογικές συμβάσεις 

και τι περιμένει τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα;

-Θα πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος, ότι μέχρι το 2020 θα πρέπει να πιάσουμε δύο στόχους. Πρώτον να πιάσουμε τον στόχο του χρέους, όπως το άφησε ο Καραμανλής το 2009, δηλαδή από 160 να πάμε στο 120% επί του ΑΕΠ του χρέους μας. Δεύτερον, να έχουμε μισθούς και τις συντάξεις όμοιους με αυτούς της γειτονικής μας Βουλγαρίας. Δηλαδή όλοι οι μισθοί του ευρύτερου δημόσιου τομέα,  του ιδιωτικού και του δημοσίου, σύμφωνα με ρητή αναφορά του μνημονίου εν είδη νόμου του 4046, πρέπει να πέσουν από το πορτογαλικό επίπεδο που είμαστε σήμερα,  ανάμεσα σε ρουμανικούς μισθούς και βουλγαρικές συντάξεις. Άρα λοιπόν, οι δύο στόχοι που έχουν βάλει η τρόικα και η κυβέρνηση είναι το χρέος στο 120% και μισθοί – συντάξεις ? κοινωνικά επιδόματα ? ζητήματα υγείας στο επίπεδο της γείτονας Βουλγαρίας.  Ό,τι γίνεται με το χρέος και με την ελάφρυνση, για τα οποία πανηγυρίζουν η κυβέρνηση και κάποιοι άλλοι, δεν έχει να κάνει με την καλυτέρευση της ζωής του απλού πολίτη. Οι μισθοί θα καθηλωθούν και οι συντάξεις θα συνθλιβούν, ενώ τα κοινωνικά δικαιώματα θα υπάρχουν και δεν θα υπάρχουν, θα μείνει δηλαδή μια εξαΰλωση τους. 

Το ίδιο θα συμβεί ακόμη και με τις μικρές συντάξεις, όπως του ΟΓΑ, της τάξης των 480 ευρώ;

-Ο στόχος του μνημονίου είναι και οι μισθοί και όλες οι συντάξεις, να μην υπερβαίνουν τα 500 ευρώ μετά τον Ιανουάριο το 2021. Θα είναι πολύ λίγα τα χρήματα που θα προορίζονται για μισθούς και συντάξεις. Τώρα βλέπουμε κόβουν το 1.700, τα 1.600, τα 1.500 ευρώ. Ο ορισμός της σύνταξης στο νέο μνημόνιο δεν είναι το χρήμα για αξιοπρεπή διαβίωση, που έλεγε το σύνταγμα μας, αλλά για μια στοιχειώδη διαβίωση. Άλλαξαν τον όρο της σύνταξης και του μισθού, ενώ μέχρι τώρα λέγανε ότι είναι το ποσό που εξασφαλίζει μια αξιοπρεπή διαβίωση, τώρα κατά λέξη το μνημόνιο αναφέρει στοιχειώδη διαβίωση. 

Γι’ αυτό έρχονται και οι αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου που λένε ότι είναι νόμιμη η διαδικασία στις περικοπές των συντάξεων;

-Έχουμε την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου όπου οι ίδιοι οι δικαστές φωνάζουν για να εξαιρεθούν των απωλειών, ενώ την ίδια στιγμή,  οι ίδιοι βγάζουν απόφαση για όλους μας. Οι δικαστές και οι βουλευτές στην πατρίδα μας, ζουν σε μια ειδική φάση. Οι βουλευτικές χορηγίες για παράδειγμα απαγορεύεται να μειωθούν. Άρα είναι τα ειδικά σώματα που αποφασίζουν σε βάρος μας, ενώ οι ίδιοι μάχονται να διατηρήσουν το δικό τους επίπεδο. Το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει πολλούς στεναχωρήσει, όπως και η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικράτειας, που δημοσιεύτηκε και δυστυχώς λέει ότι οι περικοπές του πρώτου μνημονίου είναι για το καλό μας. Έτσι είπε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικράτειας.

Θα γίνεται δηλαδή σταδιακή υποτίμηση τόσο που να μπορούμε να την αντέξουμε;

-Όχι, έχουμε μπλέξει. Όταν μιλούσαμε τον Μάρτιο του 2008 δε φανταζόμασταν τι θα συνέβαινε. Με είχαν καλέσει ο Κώστας Λιούρτας και ο Αργύρης Αργυρόπουλος, στην Κομοτηνή και παρουσίασα το βιβλίο μου «Το τέλος του κοινωνικού κράτους». Όταν έγινε αυτό ήταν Μάρτιος 2008 και είχε σκάσει μόνο η φούσκα στην Αμερική. Εγώ μόλις είχα γυρίσει από ένα ταξίδι στο εξωτερικό και λέω στους Έλληνες:  Τελείωσε το κοινωνικό κράτος, πάει η υγεία, πάνε τα φάρμακα, πάνε μισθοί, πάνε συντάξεις. Ακόμα όμως και στην Κομοτηνή κάποιοι ιδιαίτερα κομματικά ενταγμένοι έλεγαν μήπως ο καθηγητής υπερβάλλει και δεν είναι έτσι; Και όμως αιφνιδιαστήκαμε ακόμη και εμείς που είμαστε οι πιο απαισιόδοξοι.

Αν το 2009 δε μπαίναμε σ? αυτή την διαδικασία, θα μπορούσαμε να βάλουμε τάξη στα οικονομικά μας;

-Το πρόβλημα της πατρίδας μας είναι πρόβλημα βαθιάς αναξιοπιστίας του πολιτικού προσωπικού. Αυτοί που πήγαν και διαπραγματεύτηκαν το μνημόνιο, δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ σοβαρά με τις υποθέσεις των Ελλήνων. Δεν είχαν ποτέ καταλάβει το ελληνικό πρόβλημα. Είκοσι χρόνια υπουργοί, βούλιαζαν στη χρεωκοπία τους Έλληνες και τώρα εμφανίζονται σαν αθώες περιστερές, ακόμη και τώρα.

Ποια είναι η λύση τελικά για την Ελλάδα;

-Όχι βεβαίως επιστροφή στην δραχμή. Η λύση είναι άμεσα να γίνουν εκλογές, να τους διώξει ο λαός αυτούς που για 20-30 χρόνια μας κυβερνούν. Μήπως αναδειχτούν νέα παλικάρια, πατριώτες, οι οποίοι μπορούν να κάνουν μια νέα διαπραγμάτευση. Να τους πούμε κύριοι με όσα δουλεύουμε μπορούμε να ζήσουμε, τα χρήματα που σας χρωστάμε ή θα κάνουμε άλλη αναδιάταξη των υποχρεώσεων μας ή για 3-5-10 χρόνια θα σταματήσουμε μέχρι να εξασφαλίσουμε την ανάπτυξη. Αλλά για να πει κάτι τέτοιο μια διευθυντική ελίτ της πατρίδας, χρειάζεται να έχει σθένος. Άρα λοιπόν τα παιδιά αυτά τα οποία έπαιζαν με τους Έλληνες, διαγωνίζονταν ποιος θα γίνει πρωθυπουργός ο ένας εξ? αγχιστείας, ο άλλος από συγγένεια, ο τρίτος από κληρονομιά. Ποτέ δεν είδαν σοβαρά την υπόθεση των συνανθρώπων τους, άρα δεν μπορούσαν με τίποτα να μας εκπροσωπήσουν. Γι? αυτό πρέπει γρήγορα ο λαός, συντονισμένα και συνειδητά να τους κάνει πέρα, μήπως αναδειχτεί μια νέα διευθυντική πατριωτική ελίτ να διαπραγματευτεί.