21/10/2013

Επιτέλους σήκωσε το ανάστημα της η κυβέρνηση, αφού μέσα στο Σαββατοκύριακο ξαφνικά ανακάλυψε ότι μας δουλεύουν οι δανειστές μας, αναβάλλοντας συνεχώς τις υποσχέσεις τους. Διέγνωσαν ακόμα ότι πίσω από όλα αυτά και από τους εκβιασμούς του κάθε Τόμσεν ενδεχομένως να υπάρχουν πονηρά σχέδια για το πειραματόζωο η Ελλάς. -Και έτσι το σύγχρονο «Μολών Λαβέ» του Λεωνίδα, έγινε  «θα υπάρξει κόλαση  με τους δανειστές» του  Γιάννη Στουρνάρα, το «ούτε εκβιάζουμε, αλλά  ούτε δεχόμαστε εκβιασμούς από κανέναν» του πρωθυπουργού μας Αντώνη Σαμαρά και «είναι ώρα να κηρυχτεί ο πόλεμος κατά της φτώχειας και της ανεργίας» του Ευριπίδη Στυλιανίδη. Λίγο περίεργα βέβαια δεν σας φαίνονται όλα αυτά, το πώς ξαφνικά τελείωσε η υπομονή της κυβέρνησης;  Όπως περίεργο δεν είναι και το παιχνίδι του καλού και του κακού αστυνομικού που παίζει το ΔΝΤ με τους Ευρωπαίους; 

-Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι θα αναγκαστεί η κυβέρνηση να πάει γρήγορα για εκλογές, τις οποίες βέβαια αποκλείει ο Αντώνης Σαμαράς. Ενώ όλον τον προηγούμενο καιρό τις έχει προετοιμάσει, με τον πόλεμο που έχει ανοίξει στα δυο άκρα, κατά την θεωρία της Νέας Δημοκρατίας. 

-Δεν είναι επίσης αστείο να έχουν πάρει τόσα επώδυνα μέτρα πολλών δις και να αντιστέκονται τώρα δήθεν στα δύο «ψωρο-δίς» που τους ζητάει ο Τόμσεν;  Είναι ξεκάθαρο ότι άλλα μαγειρεύουν και άλλα προετοιμάζουν. Απλώς το παιχνίδι της αντίστασης που παίζεται τώρα είναι για να αφαιρέσει το άλλοθι της επαναστατικότητας που διατηρεί για τον εαυτό του ο ΣΥΡΙΖΑ. 

-Για να δείξουν ότι και αυτοί μπορούν να αντισταθούν και με καλύτερο τρόπο, να χτυπήσουν συγχρόνως τον φασισμό και ότι νοιάζονται πραγματικά για τον Έλληνα πολίτη. Βέβαια δεν είναι λίγοι οι εχέφρονες πολιτικοί, ακόμα και ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, που λένε πλέον ξεκάθαρα ότι πολλά από αυτά τα παιχνίδια γίνονται προσυννενοημένα.

-Και όταν κατανοήσουν οι πολλοί και ο λαουτζίκος τα παιχνίδια, τότε αλλάζει ο ρόλος του καλού και του κακού, αλλά και του επαναστάτη χωρίς αιτία με αυτόν που συμβιβάζεται.

 Αναφερθήκαμε την προηγούμενη φορά στο απόλυτο μπάχαλο που επικρατεί σε  ορισμένες συνοικίες των ρομά,  όσον αφορά την πλήρη καταγραφή των γεννήσεων παιδιών, γάμων, διαζυγίων και θανάτων, που πολλές φορές  γίνεται ετεροχρονισμένα και με διαφορά πολλών ετών. 

-Βέβαια τελευταία πολλά πράγματα έχουν αλλάξει, αλλά με τις μετακινήσεις τους σε διάφορα μέρη της Ελλάδας όπως και πολλών που μεταναστεύουν στην Γερμανία, πολλές φορές χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα. 

-Πιστεύουμε και χωρίς να βάζουμε το χέρι μας στο Ευαγγέλιο ότι με την επιδοματική πολιτική που ακολούθησε το κράτος τα τελευταία 10 χρόνια,  μπήκαν στον κόπο πολλοί πονηροί, αλλά και αδιάφοροι  να δηλώνουν έγκαιρα τα πάντα. 

-Και όμως δεν είναι πολύ μακριά η περίπτωση που πριν από 5 χρόνια παρουσιάστηκε στο δημαρχιακό κατάστημα μια μητέρα υποτίθεται 5 παιδιών  και παραπονιόταν γιατί αυτό το κράτος δεν της δίνει επιδόματα για όλα τα παιδιά της. 

-Μέχρι που διευκρινίστηκε ότι η εν λόγω κυρία είχε παντρευτεί έναν ρομά και έκανε δύο παιδιά. Συνέχεια χώρισε από αυτόν και χωρίς να δηλώσει το διαζύγιο της παντρεύτηκε πάλι στην Γερμανία με δεύτερο άντρα κάνοντας μαζί του άλλα δυο παιδιά που δεν δήλωσε ποτέ.

- Όσο για το 5ο παιδί το έκανε με τον τρίτο άντρα που διατηρούσε σχέσεις ερχόμενη στα τελευταία χρόνια στην Ροδόπη πάλι. Για πέστε μας εσείς, πόσα χρόνια χρειάζονται οι αρμόδιες υπηρεσίες να λύσουν αυτό το ζήτημα και δεν γνωρίζουμε φυσικά αν λύθηκε ακόμα.

 Οι συνήθεις δικαιολογίες  όταν πηγαίνουν  στον δήμο  για να δηλώσουν τα παιδιά, είναι ότι το ξέχασαν γιατί είχαν πολύ δουλειά, η έφυγαν στο εξωτερικό. Και τώρα που γύρισαν  μετά από τόσα χρόνια, έχασαν και τα χαρτιά που γεννήθηκε από το νοσοκομείο. 

-Δεν γνωρίζουμε αν πιάνουν αυτές οι δικαιολογίες, αλλά υπάρχουν και άλλες δυο χαρακτηριστικές περιπτώσεις στην γνωστή συνοικία που νομιμοποιήθηκαν χρόνια πριν, επειδή τους αναγνώρισε ως παιδιά του κάτοικος του οικισμού. 

-Ο ένας εξ αυτών όπως πληροφορούμαστε είναι μάλιστα τουρκικής καταγωγής και όταν πρωτοήρθε στην Ελλάδα τον πήγαν στην Θεσσαλονίκη για να δουλεύει ως επαίτης. 

-Οι φήμες λένε ότι τότε νοικιάστηκε από το πρώτο αφεντικό του στην Θεσσαλονίκη, που τον έδερνε και δεν του πλήρωνε τα μεροκάματα. Μέχρι που αγανάκτησε κάποια στιγμή και εδώ και πολλά χρόνια νόμιμα πλέον με τα απαραίτητα έγγραφα έγινε δημότης της πόλης μας. 

-Για να ξεδιαλύνεις όμως τέτοιες υποθέσεις μετά από τόσα χρόνια, η πρέπει να είσαι ο Ηρακλής Πουαρό ή κάποιος αστυνομικός να μετατραπεί σε Ιαβέρη και να κυνηγά έναν Γιάννη Αγιάννη. 

-Που δεν έχει στον ήλιο μοίρα και προφανώς δεν έχει νόημα να ξεδιαλύνεις μια τέτοια υπόθεση, μετά από τόσα χρόνια. 

 Μας εξέπληξε ευχάριστα το ρεπορτάζ του Χρόνου για την συστηματική και πρωτοποριακή δουλειά που κάνουν οι 35 παραγωγοί στον Έβρο, προωθώντας τα σκόρδα της Βύσσας πανελλαδικά,  αλλά και σε αγορές του εξωτερικού. 

-Οι παραγωγοί αυτοί είχαν την τόλμη να κρατηθούν στην αγορά, όταν υπήρχε ο έντονος ανταγωνισμός στα σκόρδα από χώρες του εξωτερικού και τώρα απολαμβάνουν τους καρπούς των κόπων τους. Τα αναφέρουμε όλα αυτά ως παράδειγμα, γιατί η περιοχή  μας τότε και στον οικισμό της Ξυλαγανής  συγκεκριμένα, είχε τα πιο ονομαστά σκόρδα στην Ελλάδα. 

-Και οι παλιότεροι αλλά και οι νεότεροι όπως θυμούνται, όλες οι αυλές και οι αποθήκες των σπιτιών είχαν τις περίφημες αρμαθιές για πούλημα που έφεραν για πολλά χρόνια ένα ικανοποιητικό εισόδημα για τους αγρότες. 

-Μετά ατόνησε αυτή η προσπάθεια, οι περισσότεροι τα παράτησαν και το γύρισαν πλέον στις εκτατικές και επιδοτούμενες καλλιέργειες, που απέφεραν πιο εύκολο χρήμα και χωρίς τόσα έξοδα και κόπο. Η πολιτική των επιδοτήσεων όμως φαίνεται ότι φθίνει και από του χρόνου τα δικαιώματα καλλιέργειας θα καταστήσουν ασύμφορες, πολλές από τις γνωστές παραγωγές. 

-Μήπως είναι μια ευκαιρία οι συνεταιρισμοί αλλά και οι νέοι της περιοχής να κάνουν ένα βήμα παραπάνω και να ξαναφέρουν στην Ξυλαγανή την καλλιέργεια του σκόρδου, αφού τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν τα σκόρδα της Βύσσας;