Μικροκομοτηναίικα 01-11-2023

Μήπως η δημοκρατία αλά καρτ τύπου Ερντογάν, βρίσκει σύμφωνους πολιτικούς, αυτοδιοικητικούς, προέδρους και μέλη μειονοτικών συλλόγων και παράτυπων σωματείων, που συνωστίστηκαν σε κέντρο διασκέδασης του Ιάσμου, για να χαιρετίσουν και να συγχαρούν τον Τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής;
Όταν η δημοκρατία αυτή των 100 χρόνων από την ίδρυση του τουρκικού κράτους, φυλακίζει αντιπάλους που διαφωνούν με τις πολιτικές του, έχει πολιτική αλλεργία σε κάθε τύπου διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις και δεν αντέχει καμιά κριτική;
Που δεν συντάσσεται με τα δικαιώματα των γυναικών που απορρέουν από τις διεθνείς συμβάσεις; Που επιδιώκει να παίρνει όλα τα οικονομικά οφέλη από τη Δύση, αλλά συγχρόνως να διαχωρίζει τη θέση της, σε όλα τα μεγάλα γεγονότα;
Όπως με τον πόλεμο στην Ουκρανία και το γνωστό εμπάργκο κατά της Ρωσίας που δεν το τηρεί, αλλά ακόμα και τώρα με τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή που συντάσσεται με την τρομοκρατική Χαμάς, ενώ συγχρόνως ο Τούρκος ΥΠΕΞ ξεκίνησε επαφές με τον εκπρόσωπο και των Ταλιμπάν;
Για τον Ταγήπ Ερντογάν τρομοκράτες θεωρούνται μόνο οι Κούρδοι. Ενώ μάλλον φίλοι και συνεργάτες τους είναι οι πραγματικοί τρομοκράτες. Και εδώ και δύο ημέρες πάλι, αν δεν το γνωρίζουν οι συνδαιτυμόνες του προξένου, άρχισαν πάλι να βάλουν ανοιχτά εναντίον της χώρας μας, αμφισβητώντας πάλι ελληνικά νησιά και βραχονησίδες.
Ποια δημοκρατία γιορτάζουν όταν έχουν εισβάλλει εδώ και δεκαετίες στην Κύπρο και με τον παράνομο στρατό τους απαιτούν τη δημιουργία δύο κρατών; Όπως αντίστοιχα έχει εισβάλει στη Συρία και στο Ιράκ και διεκδικεί εδάφη από όλες τις χώρες γύρω της.
Τη δημοκρατία των συνόρων της καρδιάς τους και το όνειρο της γαλάζιας πατρίδας, που μέσα σε αυτά βέβαια περιλαμβάνεται και η Θράκη; Ούτε αυτό το γνωρίζουν οι συμπολίτες μας χειροκροτητές που παρευρέθηκαν στη γιορτή;
Ένας διεθνής τρομοκράτης και απρόβλεπτος παίκτης στην περιοχή είναι η Τουρκία, που προσπαθεί να κάνει τα δικά της γεωπολιτικά παιχνίδια στην ευρύτερη περιοχή, στο πλαίσιο ενός νέου Οθωμανικού ονείρου του προέδρου Ερντογάν.

Εύκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί τι ρόλο παίζουν και ορισμένοι ακόμα συμπολίτες μας, σε αυτό το παιχνίδι εντυπώσεων, προπαγάνδας χωρίς αντίλογο και παρεμβατισμού. Που μάλλον δεν κατάλαβαν ότι όλα όσα αναφέρουμε, τα βρίσκουν και στην επίσημη ομιλία του Τούρκου Προέδρου.
Που θυμήθηκε τα σύνορα της καρδιάς τους για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση του τουρκικού κράτους και την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, απειλώντας ευθέως και το Ισραήλ ότι μπορεί να έρθει μία νύχτα ξαφνικά. Όπως απειλούσε παλαιότερα και τη χώρα μας.
Ο Τούρκος πρόεδρος δείχνει πλέον ένα ξεκάθαρο αντιδυτικό προφίλ, με τη στήριξη της Χαμάς και άνοιξε τόσο τη βεντάλια των διεκδικήσεων αναφερόμενος και στη Θράκη, το Αιγαίο, τα Βαλκάνια, τον Καύκασο, την κεντρική Ασία, ακόμα και την Αφρική.
Με τη μανία καταδίωξης που διακατέχεται ότι δήθεν κάποιοι θέλουν να τους εκδικηθούν για την κατάκτηση του 1453 της Κωνσταντινούπολης και να καταστρέψουν το έθνος τους. Αποφεύγοντας όμως έντεχνα πολλές αναφορές στον Κεμάλ Ατατούρκ.
Στόχος του ξεκάθαρα να δώσει το δικό του στίγμα ενός Οθωμανού ισλαμιστή ηγέτη, εργαλειοποιώντας την θρησκεία, αναφερόμενος σε αλησμόνητες πατρίδες και ομοεθνείς που καταπιέζονται από όλα τα κράτη και θα πρέπει να πάρουν θέση και ενεργό ρόλο. Για να περάσει στην ιστορία ως ο αναμορφωτής μιας νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Συνεπώς δεν είναι τυχαίο που απέφυγε να εορτάσει την 29η Οκτωβρίου το γεγονός, που είναι η κανονική ημερομηνία της πτώσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και η ίδια εντολή δόθηκε παντού, να εορταστούν σε διαφορετική ημερομηνία με εκδηλώσεις μέσω προξενείων τα 100 χρόνια.
Ήθελαν να μη συνδυάζεται με την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Έτσι λοιπόν βλέπουμε στην Αθήνα εορτάστηκε από την προηγούμενη Παρασκευή, στα Βαλκάνια επιλέχθηκαν διαφορετικές ημερομηνίες και στην Κομοτηνή προχθές στις 30 Οκτωβρίου.
Θυμόμαστε επίσης και το περσινό τους σχέδιο, που ενώ ήταν να γιορταστεί υποτίθεται στην πόλη μας την 29η πού είναι η κανονική ημερομηνία, επέλεξαν την 28η να το εορτάζουν, που ήταν όμως η ημέρα της Εθνικής μας επετείου.
Και με τα σχόλια τα οποία είχαμε γράψει από τη στήλη μας τότε για την απαράδεκτη αυτή ενέργεια μη σεβασμού, ναυάγησε τελικά ο σχεδιασμός τους και η γιορτή έγινε στην αυλή του προξενείου.
Φέτος, γιατί πάντοτε λειτουργούν τιμωρητικά, άφησαν το ξενοδοχείο που το γιόρταζαν εκεί χρόνια, αφού εκτέθηκαν με τη δήθεν δικαιολογία τους ότι την επόμενη ημέρα ήταν ένας γάμος για αυτό επέλεξαν την 28η, επέλεξαν να το γιορτάσουν σε κέντρο διασκέδασης στο δήμο Ιάσμου.
Συνεπώς όλα λειτουργούν εκ του πονηρού, όπως και η ανάμειξη τους στα πολιτικά δρώμενα του τόπου. Όπως ξέχασαν ακόμα να στείλουν πρόσκληση και στο βουλευτή Ιλχάν Αχμέτ.
Και για να προσφέρουν άλλοθι στη «μητέρα πατρίδα» δυστυχώς βλέπουμε πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς από τη μειονότητα να δίνουν περισσότερη βαρύτητα στα 100 χρόνια της τουρκικής δημοκρατίας, αλλά να απαξιούν να δώσουν το παρών στη μεγάλη παρέλαση για την 28η Οκτωβρίου.
Όταν στον πόλεμο αυτό έχασαν τη ζωή τους για την πατρίδα, όχι μόνο χριστιανοί συμπολίτες μας αλλά και πολλοί μουσουλμάνοι. Δείχνοντας ξεκάθαρα το μέτρο του σεβασμού, αλλά και τις προτεραιότητες που θέτουν.

Προφανώς εκτός τόπου και χρόνου ήταν η δήλωση που έκανε ο αντιπεριφερειάρχης Ροδόπης, μετά το πέρας της παρέλασης 28ης Οκτωβρίου. Που αρκέστηκε βέβαια να πει τα χρόνια πολλά για την ημέρα στους συμπολίτες, αλλά από κει και πέρα τα μηνύματα τα οποία έστειλε ήταν καθαρά πολιτικά.
Για το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών, τα ευχαριστήρια σε όσους τον στήριξαν, την επόμενη μέρα και τη στάση που θα κρατήσει από δω και πέρα, θαρρείς και αυτό συνάδει με το πνεύμα της ημέρας.
Που οι δηλώσεις του βέβαια θα έπρεπε να επικεντρωθούν σε αυτό. Πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί θα πρέπει να αντιλαμβάνονται ότι οι μέρες αυτές δεν προσφέρονται για μικροκομματική κατανάλωση, ή πολιτικά μηνύματα και ότι άλλα περιμένει να ακούσει ο πολίτης.
Τα αντιπολιτευτικά μηνύματα δίνονται βέβαια σε προεκλογικές περιόδους και οι αγώνες και οι προσωπικές φιλοδοξίες στην πολιτική του καθενός, δεν έχουν σχέση και αναφορά σε εθνικές επετείους.
Ούτε ανεπιτυχώς να προσπαθεί να συνδέσει κάποιος το γεγονός των αγώνων σε μια περιφερειακή διοίκηση, με πνεύμα συνεργασίας, αποφασιστικότητα, νέες προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν και την προστασία των πολιτών, με τους αγώνες του 40.
Προφανώς τους αγώνες που θα δοθούν στην περιφέρεια για το καλό του τόπου, με το μεγάλο μήνυμα της ημέρας που αφορά τον αγώνα των προγόνων μας για να έχουμε τη δική μας ανεξαρτησία και ελευθερία, οι παλαιοκομματικού τύπου λόγοι δεν έχουν θέση.
Οι καλά αμειβόμενες θέσεις ευθύνης δεν συγκρίνονται με τους γενναίους, πένητες, ταλαιπωρημένους στρατιώτες και πολίτες, που έδωσαν τις μάχες για την ανεξαρτησία της πατρίδας μας, χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Αφήνοντας οικογένειες και παιδιά ορφανά, για την πατρίδα.