Μικροκομοτηναίικα 02-03-2024

Μάλλον αποστασιοποιήθηκαν από την αρχική τους συμφωνία όπως φαίνεται οι δήμαρχοι, που περιελάμβανε αρχικά την εκλογή του μοναδικού υποψηφίου για την ΠΕΔ-ΑΜΘ δημάρχου Νέστου Σάββα Μιχαηλίδη.
Αλλά και αργότερα την στήριξη του δημάρχου Καβάλας Θεόδωρου Μουριάδη για την προεδρία της ΔΙΑΑΜΑΘ, καθώς και του δημάρχου Κομοτηνής Γιάννη Γκαράνη αντίστοιχα, για το διοικητικό συμβούλιο της ΚΕΔΕ.
Το πρώτο σκέλος κύλησε ομαλά όσον αφορά τις εκλογές στην ΠΕΔ, αλλά η δεύτερη φάση για την επιλογή του νέου προέδρου της ΔΙΑΑΜΑΘ, όμως εξελίχθηκε προχθές, μάλλον ξεχάστηκαν οι υποσχέσεις.
Αφού παρουσιάστηκε νέος αντίπαλος ο δήμαρχος Δράμας Γιώργος Παπαδόπουλος, που τελικά ήταν και ο νικητής των εκλογών, αφού πήρε το μεγαλύτερο μετοχικό πακέτο, με μία ελάχιστη διαφορά βέβαια έναντι του αντιπάλου του.
Ο αγώνας ήταν σκληρός, το κριτήριο επιλογής ήταν το μετοχικό πακέτο που έχει στην εταιρία ο καθένας και γιατί απέναντί του είχε να αντιπαλέψει τους μεγαλύτερους μετόχους που συνασπίστηκαν, όπως είναι οι δήμοι Καβάλας, Κομοτηνής και Αλεξανδρούπολης.
Αλλά και μία πλειάδα δημάρχων που τους στήριζαν έστω και ανήκουν σε αντίπαλα πολιτικά στρατόπεδα. Παρόλα αυτά η μικρή αυτή διαφορά που παίχτηκε στο νήμα, ενδεχομένως όπως προσδιορίζουν κάποιοι μπορεί να προήλθε και από τις λίγες μετοχές που διαθέτει το περιφερειακό ταμείο στην εταιρία.
Που αυτό σημαίνει και μία αλλαγή στάσης από την αρχική συμφωνία, που ήθελε το τιμόνι της εταιρίας να το αναλάβουν οι δήμαρχοι Αλεξανδρούπολης αρχικά και Καβάλας αργότερα, αφού στους δυο νομούς αυτούς θα λειτουργήσουν οι μεγάλες μονάδες επεξεργασίας για τα απορρίμματα.
Νέος πρόεδρος όμως είναι πλέον ο δήμαρχος Δράμας. Μένει να δούμε αν θα τηρήσουν και το τρίτο σκέλος στη συμφωνία, που περιελάμβανε την στήριξη των αυτοδιοικητικών της περιφέρειας, στην υποψηφιότητα του Γιάννη Γκαράνη, για το διοικητικό συμβούλιο της ΚΕΔΕ.

Από τις επιλογές των συνεργατών, τον ορισμό ειδικών συμβούλων, ακόμα από τη συγκρότηση επιτροπών που κάνει ο περιφερειάρχης ΑΜΘ, φαίνεται ότι επιδιώκει την υπέρβαση αλλά και ανοίγει τη βεντάλια των συνεργασιών, ακόμα και με ανθρώπους οι οποίοι διάκεινται φιλικά σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους.
Με αυτό το σκεπτικό δημιουργήθηκε και η επιτροπή του Μεγάρου Μουσικής Κομοτηνής, όπου επικεφαλής αναλαμβάνει ο Κώστας Κατσιμίγας και μία τετράδα συνεργατών που έχουν γνώση του αντικειμένου.
Δηλαδή ξεφεύγει από την κομματική, στελεχιακή και παραταξιακή λογική και στοχεύει καθαρά σε πρόσωπα που γνωρίζουν το πώς πρέπει να λειτουργήσει το Μέγαρο και κυρίως εστιάζει στην περιφερειακή και διαβαλκανική του διάσταση.
Αλλά και συγχρόνως να μπορέσει κάποια στιγμή αποκτώντας ένα είδος οργανισμού, ή επιτροπής, να αποφέρει και έσοδα ανταποδοτικά, για να μπορεί να λειτουργεί που είναι φυσικά το ζητούμενο για τη διαχρονική του λειτουργία.
Έτσι αποδεικνύει ένας πολιτικός και αυτοδιοικητικός, ότι θέλει πραγματικά να παράξει δουλειά, ξεφεύγοντας από τα στερεότυπα και τις συγκεκριμένες πρακτικές που εφαρμόζουν, ή εφάρμοζαν άλλοι.
Τοποθετώντας σε καίριες θέσεις συνήθως άτομα του δικού τους περιβάλλοντος, κόμματος, με παραταξιακή λογική, για να ικανοποιηθούν προεκλογικές δεσμεύσεις, ή να βολευτούν κάποιοι.

Πού θα βρεθούν θέσεις εργασίας για χιλιάδες άνεργους νέους και μάλιστα με ένα καλύτερο μισθό από το βασικό, όταν οι συνταξιούχοι θα μπορούν συγχρόνως να έχουν το 100% της σύνταξης τους αλλά και να εργάζονται, μόνο με την κράτηση του 10% στο μισθό τους;
Η χαριστική αυτή διάταξη που δεν προβλέπει πλέον κρατήσεις στις συντάξεις, πολλοί εκτιμούν ότι θα αρχίσει σε λίγο να δημιουργεί στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας. Αφού ήδη δήλωσαν συμμετοχή πάνω από 30.000 και με βάση τις εκτιμήσεις και το ενδιαφέρον που υπάρχει, ο αριθμός αυτός ενδέχεται να αγγίξει τους 200.000 συνταξιούχους.
Που θα αμείβονται βέβαια και με σύνταξη και με μισθό. Που αυτό σημαίνει ότι θα μειωθούν αισθητά οι θέσεις εργασίας για τους νέους. Και ήδη η φυγή ακόμα συνεχίζεται στο εξωτερικό, ενώ θα έπρεπε να επιδιώκουμε το αντίθετο.
Και το πρόβλημα θα διογκωθεί φυσικά από τους χιλιάδες μετανάστες που θέλει η κυβέρνηση να φέρει και να καταγραφούν επίσημα στη χώρα, για κατασκευαστικές και γεωργικές εργασίες.
Αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι η συρρίκνωση στην προσφορά των θέσεων εργασίας θα είναι μεγάλη και θα υπάρχει προνομιακή μεταχείριση σε συνταξιούχους, που μάλλον προτιμώνται από αρκετές εταιρίες για πολλούς λόγους, απόδοσης και εμπειρία πρωτίστως, για κάποιους που δεν θέλουν να επενδύσουν μελλοντικά .
Μήπως τελικά θα έπρεπε να γίνεται λογική χρήση με το μέτρο αυτό, που έρχεται να καλύψει πάλι την αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού να έχουν ικανοποιητικές συντάξεις όλοι; Εκτός αν στοχεύει να αυξήσει μελλοντικά τα όρια ηλικία.

Να έχω τουλάχιστον ένα κεραμίδι στο κεφάλι μου για σιγουριά, ήταν το όνειρο των παλαιότερων γενεών και των νέων βέβαια, για αυτό η Ελλάδα είναι ίσως από τις μόνες χώρες που οι περισσότεροι διαθέτουν ιδιόκτητη κατοικία, αναλογικά με τις χώρες της Ευρώπης.
Αυτό προέκυψε κυρίως από την ανασφάλεια που νιώθουν οι Έλληνες στον εργασιακό τους βίο, τις συχνές πολιτικές αλλαγές, τις κρίσεις που περνάει η χώρα, κυρίως από την κακή διαχείριση αλλά και τις λάθος αποφάσεις των κυβερνήσεων. Το σπίτι ασφαλής χώρος και καταφύγιο για πολλούς. Τελευταία όμως το έχουν καταντήσει επιστήμη το ακίνητο.
Ηλεκτρονικός φάκελος, ενεργειακή αναβάθμιση αναγκαστική για όλους πολύ σύντομα, πλήθος από φορολογίες και χαράτσια τύπου ΕΝΦΙΑ, αλλά τα προγράμματα τα οποία τρέχουν ουσιαστικά δεν τους καλύπτουν όλους, αλλά δίνονται με κριτήρια. Ιερή αγελάδα για το δημόσιο τα ακίνητα.
Συνεπώς οι ιδιοκτήτες των σπιτιών τα επόμενα χρόνια θα αναγκαστούν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να πιάσουμε το ευρωπαϊκό όνειρο στα μη ενεργοβόρα ακίνητα, όπως και να αποκτήσουμε ηλεκτρικά αυτοκίνητα, που δεν έχουμε οι περισσότεροι.
Οι κανόνες όμως θα πρέπει να συνοδεύονται και με γενναίες επιδοματικές πολιτικές για όλους ανεξαιρέτως, χωρίς οικονομικά κριτήρια και χωρίς αποκλεισμούς.
Εκτός αν νομίζουν κάποιοι ότι στην Ελλάδα των μικρών μισθών και συντάξεων και μικρών τζίρων για τους επαγγελματίες, όλοι μπορούν να τα πράξουν αυτά.