Μικροκομοτηναίικα 27-02-2024

Ο κατάλογος των ακινήτων,  οικοπέδων αλλά και κτιρίων που δεν αξιοποιούνται στην πόλη μας είναι τόσο μακρύς και περιλαμβάνει δεκάδες περιπτώσεις. Τρεις εξ’ αυτών επισημάνθηκαν στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο.

Η δικαστική διαμάχη που υπάρχει για τη διαμόρφωση της οικοδομικής γραμμής στην πλατεία,  που έφερε την καπναποθήκη να βρίσκεται στα αζήτητα κρυμμένη χρόνια, αλλά και την κατάσταση που επικρατεί στα καταστήματα που λειτουργούσαν παλαιότερα,  στις δύο  περιοχές των εργατικών κατοικιών.

Ακίνητα βέβαια που πρέπει να επισημάνουμε ότι δεν είναι στην κυριότητα  του δήμου, θέλει να τα διεκδικήσει,   αλλά  υπάρχει και η γνωστή δαιδαλώδες γραφειοκρατία,  που την βλέπουμε και στο παλιό δικαστικό μέγαρο της πόλης. Να περιέλθουν στην κυριότητα ζητά ο δήμος για να αξιοποιηθούν με κάποιο πρόγραμμα.

Πέραν όμως αυτών, τα  κτίρια απαξιώνονται εδώ και χρόνια.  Και συγκεκριμένα στις εργατικές κατοικίες τα κτίρια αυτά είχαν ζωή στο παρελθόν, με λειτουργούσες επιχειρήσεις που κάλυπταν τις ανάγκες των κατοίκων της γύρω περιοχής.

Ακόμα κάποια στιγμή είχαν αξιοποιηθεί ορισμένα εξ αυτών για να στεγάσουν ανάγκες δημοσίων υπηρεσιών, όπως και πιο παλιά λειτουργούσαν οι υπηρεσίες  αποκατάστασης των  παλιννοστούντων από την  πρώην Σοβιετική Ένωση,  αλλά και αυτά στο διάβα του χρόνου εγκαταλείφθηκαν. Και φθάσαμε σε αυτό το χάλι.

--------

Το ζήτημα είναι όμως ότι όταν παραμένουν για πολλά χρόνια σε αχρησία όλα τα ακίνητα καταστρέφονται και απαξιώνονται,  όπως το Ξενία, ο κινηματογράφος Αστέρια, οι κατασκηνώσεις Πανδρόσου, το μεγάλο οικόπεδο στο Καρυδόρεμα κλπ.

Και το ζητούμενο δεν είναι βέβαια να περιέλθουν τα παρατημένα ακίνητα στο δήμο και να αξιοποιηθούν με κάποιο πρόγραμμα, αλλά συγχρόνως να  βρεθεί και μια φόρμουλα λειτουργίας τους,  που να μην επιφέρει έξοδα στους δήμους,  που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν.

Άρα θα πρέπει να αξιοποιηθούν με τέτοιο τρόπο που να δημιουργούν ένα προστιθέμενο όφελος και να  λειτουργούν ανταποδοτικά,  ή να τα αναλαμβάνει κάποιος φορέας και ένας σύλλογος,  που θα έχετε συμβατική υποχρέωση να τα διατηρεί.

Και το μεγάλο πρόβλημα βέβαια με την πόλη μας είναι ότι γειτονιές που είχαν ζωή,  εμπορική δραστηριότητα,  δεν μπόρεσαν να σταθούν και να παραμείνουν στο διάβα του χρόνου.

Γιατί η λογική που κυριαρχεί είναι ότι η αγορά της πόλης χτυπά σε  αυτό που λέμε ιστορικό και εμπορικό κέντρο. Πόσος αγώνας δόθηκε παλαιότερα να κρατηθεί ως έτερος εμπορικός πόλος η ΕΚΤΕΝΕΠΟΛ, με μία πολύ πιο μεγάλη εμπορική δραστηριότητα από αυτή που έχει σήμερα.

Και  για να αποσυμφορηθεί το κέντρο και να κατέβουν τα ενοίκια. Γιατί και βασικό πρόβλημα ήταν και τα υψηλά ενοίκια στην Κομοτηνή, σε εμπορικούς δρόμους σε τέτοια επίπεδα μάλιστα που καθιστούσαν ασύμφορη την εμπορική δραστηριότητα.

---------

Και φτάσαμε στο σημείο με τις απανωτές βέβαια κρίσεις,  να απαξιώνονται ακόμα και δρόμοι του εμπορικού κέντρου,  με άδεια μαγαζιά και αναξιοποίητα για χρόνια,  επειδή κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να τα νοικιάσουν σε τιμές του παρελθόντος.

Είμαστε μία πόλη που συρρικνώνει τους εμπορικούς της δρόμους,  τις γειτονιές,  αντί να τις διευρύνει. Πόσο πιο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, αν επικρατούσαν άλλες  λογικές και τιμολογιακή πολιτική.

Τρανταχτό παράδειγμα μπορούμε να αναφέρουμε και τα μαγαζιά του δημοτικού σταδίου που λειτουργούν. Κάποιοι στην αρχή θεώρησαν τότε ότι μπορούν να τα νοικιάζουν με 700 το μήνα και το ενδιαφέρον ήταν μηδαμινό. 

Μέχρι που κατέβασαν τις τιμές αισθητά και ενοικιάστηκαν τα περισσότερα,  δίνοντας ζωή σε μία συγκεκριμένη γειτονιά. Και τώρα που δουλεύουν πολλά,  παίρνουν και μεγαλύτερο ενοίκιο. Απλή λογική αξιοποίησης.

Γιατί δεν παύει η συγκεκριμένη γειτονιά να είναι και αυτή  κέντρο,  με ένα πανεπιστήμιο απέναντι, την περιφέρεια, το πάρκο, το σχολείο,  ενώ έρχεται και η ανάπλαση της ευρύτερης περιοχή τώρα, που θα δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα.

Άρα σχεδιασμένα,  μεθοδικά,  εξορθολογισμένα σε τιμές,  θα μπορούσαν να λειτουργήσουν πολλές γειτονιές με αυτόν τον τρόπο σε μικρές επιχειρήσεις. Αλλιώς η Κομοτηνή θα είναι μία πόλη του πάμε πλατεία, όπως έλεγε ο Λάκης Λαζόπουλος. Η εμπορική δραστηριότητα μόνο στο κέντρο και με υποβαθμισμένες γειτονιές.

---------

Μεγάλο ρόλο όμως παίζουν  για την αξιοποίηση περισσότερων περιοχών και εμπορικών δρόμων, τα έργα υποδομών και εξωραϊσμού που πρέπει να γίνονται,  από την πολιτεία, την περιφέρεια και από το δήμο μέσω  προγραμμάτων. Ειδάλλως θα υποβαθμίζονται περιοχές.

Τα έργα και οι υποδομές είναι αυτά που δίνουν αντίστοιχα ζωή και αναβαθμίζονται  κάποιες γειτονιές. Λόγου χάριν μια που αναφέραμε πολλά παραδείγματα σήμερα,  η περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού πώς θα αναβαθμιστεί,  από τη στιγμή που δεν έχουμε τρένα και δεν υπάρχει κίνηση;

Όταν δεν μπορεί να δώσει  ζωή έστω και στις λίγες επιχειρήσεις που προσπάθησαν  να δραστηριοποιηθούν στην περιοχή; Και μπορεί ένας δήμος να αναβαθμίσει μία τέτοια γειτονιά; Προφανώς και όχι;

Όπως περισσότερη ζωή θα αποκτούσε η πόλη,  αν καταφέρναμε τελικά και κερδίζαμε το στοίχημα του τουρισμού,  αξιοποιώντας πέραν του ιστορικού κέντρου και άλλες γειτονιές. Το πολεοδομικό είναι βαλτωμένο από το 2012 χωρίς δυνατότητα επέκτασης.

Υπάρχουν επίσης πολεοδομικές παραδοξότητες και αποφάσεις που θα πρέπει να αλλάξουν, όπως στην περιοχή του ΚΤΕΛ, που δεν μπορούν να λειτουργήσουν νέες επιχειρήσεις.  Μπορεί κάποιες δεκαετίες πριν να υπήρχαν κτήματα εκεί, αλλά τώρα είναι κέντρο.

Και να  μην αναφερθούμε σε λειτουργούσες επιχειρήσεις στην περιοχή που υποβαθμίζουν αισθητικά  πολυσύχναστους δρόμους, ενώ θα έπρεπε να λειτουργούν εκτός πόλης. Για να δοθεί ένα διαφορετικό χρώμα στην περιοχή με άλλου τύπου επιχειρηματικότητα, σε μια περιοχή που αναβαθμίζεται αισθητικά.