Μικροκομοτηναίικα 27-10-2023

Στην πολιτική και στην αυτοδιοίκηση ένας άγραφος κανόνας που κοστολογεί τη δυναμική των υποψηφίων, είναι ότι οι νέοι που διεκδικούν την εξουσία θα πρέπει να παρουσιάσουν τουλάχιστον στις δύο πρώτες εκλογικές διαδικασίες, μία αξιόλογη και συνεχόμενη άνοδο, που θα τους δώσει και την προοπτική νίκης.
Οι μικροδιαφορές ενίοτε και με αυξητική τάση, είναι συνήθως τα μηνύματα που δίνουν οι πολίτες, ότι κάτι δεν κάνουν καλό και κάποια πράγματα θα πρέπει να διορθώσουν. Ειδάλλως το κόμμα, ή η παράταξη τους, καθηλώνονται και παγιώνονται περίπου στα ίδια ποσοστά.
Όσες εκλογικές μάχες και αν δώσουν, από τη στιγμή που έχασαν τις δύο πρώτες χρυσές ευκαιρίες που διαθέτουν. Ενδεχομένως όμως στην τρίτη προσπάθεια που θα κάνουν, υπάρχει η εξαίρεση μιας νίκης, αλλά στον κανόνα εμπίπτει ότι όλες οι αδυναμίες και τα λάθη τους θα φανούν και η πορεία συρρίκνωσης πλέον θα είναι δεδομένη.
Η σταθερότητα των απόψεων, των θέσεων, των προγραμμάτων τους και της στρατηγικής που χρησιμοποιούν δείχνει ότι δεν τα καθιστά ελκυστικά για τους πολίτες και ψηφοφόρους και τους κατατάσσει απλώς να είναι ένα κόμμα, ή μία παράταξη, μονίμως στην πλευρά της αντιπολίτευσης.
Και συνήθως το κενό αυτό έρχεται με μαθηματική ακρίβεια να το καλύψει κάποιος άλλος μετά συνεχόμενες ανεπιτυχείς προσπάθειες. Και αυτό είναι νομοτελειακός κανόνας. Επίσης η λογική του ώριμου φρούτου που πέφτει κάποια από πολυετή φθορά στην άσκηση της εξουσίας των αντιπάλων, χωρίς όμως οι ίδιοι να πράξουν κάτι διαφορετικό, μάλλον εντάσσεται στις σπάνιες περιπτώσεις.
Οι πολίτες έδωσαν την ευκαιρία ακόμα και στο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει, που δοκιμάστηκε όμως και απέτυχε και μας φόρτωσε άλλο ένα απεχθές μνημόνιο, που το πληρώνουμε ακόμα, ενώ υποτίθεται ήταν η αντιμνημονιακή δύναμη που θα άλλαζε τα πράγματα.
Όπως δίνουν και μεγαλύτερα ποσοστά οι πολίτες κάποιες φορές σε μικρότερα κόμματα, ή παρατάξεις, για να διαπιστώσουν αν τελικά με τη μικρή αυτή επιβράβευση, έχουν ενηλικιωθεί πολιτικά, ή έχουν απογαλακτιστεί από το παρελθόν και τις αγκυλώσεις τους.

Ακόμα και αν πρεσβεύουν κάτι διαφορετικό μετά το μήνυμα που έστειλαν. Αν δεν το κατανοούν βέβαια και διαβάζουν λάθος τα μηνύματα, οι ψηφοφόροι τελικά τους αφήνουν στην τύχη τους και καθηλωμένους στα μικρά τους ποσοστά.

---------------

Με αυτή τη λογική αν διαβάσει κανείς τα συμπεράσματα της πρόσφατης δημοσκόπησης της GPO, θα παρατηρήσει σε γενικές γραμμές, ότι κερδισμένη βγαίνει η Νέα Δημοκρατία, παρόλο που πέφτουν τα ποσοστά τους σε σχέση με τις πρόσφατες εθνικές εκλογές.
Συνεχίζει να βρίσκεται σε υψηλά ποσοστά και παρά το ότι οι πολίτες αναγνωρίζουν ως τα μεγαλύτερα προβλήματα, την οικονομία, την ανεργία και την ακρίβεια, που υποτίθεται λύσεις για όλα αυτά έχουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, κατά την άποψή τους βέβαια.
Μάλλον όμως δεν τους εμπιστεύονται και για αυτό στην πρόθεση ψήφου ο ΣΥΡΙΖΑ πέφτει κατά πολύ με όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν, ενώ το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ παραμένει στάσιμο.
Με μία μικρή λοιπόν ματιά και γρήγορη πολιτική ανάλυση και ο πιο αδαής περί των δημοσκοπήσεων, βλέπει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν κερδίζει τίποτα κυριολεκτικά, από την πτώση στα ποσοστά των δύο μεγάλων κομμάτων.
Συνεπώς οι πολίτες δεν αισθάνονται ότι αποτελεί και τόσο αξιόπιστη και σοβαρή πολιτική πρόταση, για μία αξιωματική αντιπολίτευση. Ούτε βέβαια ότι το ρόλο αυτό μπορεί να τον υποκαταστήσει ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, με όλα αυτά που συμβαίνουν μεταξύ των στελεχών του.
Εξάλλου η δυναμική και η αποδοχή των δύο κομμάτων της αντιπολίτευσης φάνηκε και στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές, ακόμα και στην περιφέρεια μας. Αν και τα συμπεράσματα από τη σύγκριση διαφορετικών εκλογικών διαδικασιών, δεν είναι και τόσο σωστά και ασφαλή.

Προς το παρόν το κενό αυτό που υπάρχει, αν δεν το συμπληρώσουν και δεν αλλάξουν πορεία τα δυο κόμματα, ας ελπίσουμε να μην το καλύψουν ακροδεξιοί σχηματισμοί και να πρυτανεύσει η λογική της τιμωρητικής ψήφου, όπως γίνεται σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες.

-------

Κάθε εκλογική διαδικασία όμως έχει τα δικά της χαρακτηριστικά όπως αναφέραμε και η δύναμη, η αποδοχή, αλλά και η δυναμική του κάθε κόμματος κρίνονται πραγματικά μόνο στις εθνικές εκλογές.
Το αναφέρουμε αυτό γιατί εντελώς λανθασμένα, επειδή καθυστερούν φυσικά οι επόμενες εθνικές εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αλλά και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ήδη περιμένουν το επόμενο κρίσιμο τεστ για να παρουσιάσουν όσο το δυνατόν ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Τις ευρωεκλογές.
Πάλι σκέφτονται όμως σε λανθασμένη βάση, γιατί οι ευρωεκλογές δεν είναι βαρόμετρο που θα κρίνει την πορεία τους, αφού εκ των πραγμάτων είναι πιο χαλαρή η ψήφος των πολιτών, με διαφορετικό νόημα και σημασία.
Εκεί οι πολίτες μπορεί να δώσουν και ένα μήνυμα δυσαρέσκειας στην κυβέρνηση, αφού γνωρίζουν ότι ο ρόλος του ευρωκοινοβουλίου για την πορεία της χώρας και την καθημερινότητα των πολιτών, δεν είναι και τόσο άμεσος, ούτε σημαντικός.
Το παιχνίδι των αποφάσεων στην Ευρώπη παίζεται σε άλλο επίπεδο, με άλλα θεσμοθετημένα όργανα. Εξάλλου στις ευρωεκλογές βλέπουμε πάντοτε και το μειονοτικό κόμμα να γίνεται πρώτη δύναμη στη Θράκη, ενώ αποφεύγει να δώσει τη μάχη στις εθνικές εκλογές που γνωρίζει ότι θα αποτύχει παταγωδώς.
Ούτε και στις αυτοδιοικητικές εκλογές μπορεί να βγάλει κάποιος ασφαλή συμπεράσματα, για μελλοντικές νίκες, ή επιτυχίες, όπως έγινε πρόσφατα που όλοι θεώρησαν τον εαυτό τους νικητή, αν προέρχονταν ο επικεφαλής από το κόμμα τους.

Ασχέτως αν οι παρατάξεις είναι πολυσυλλεκτικές και πολυκομματικές. Και όσους τους στήριξαν στις δευτέρες κάλπες, δεν σημαίνει ότι δίνουν και το μήνυμα της συνοχής, ή κάποιου είδους ετερόκλητων συνεργασιών, μελλοντικά. Ας μην τρέφουν πολιτικές αυταπάτες.

--------

Δύσκολοι καιροί μετεκλογικά για ορισμένους ανεπάγγελτους πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς, που έδωσαν τις μάχες των εθνικών και αυτοδιοικητικών εκλογών, δεν τα κατάφεραν και τώρα ήρθε η ώρα για να σκεφτούν τι θα κάνουν τα επόμενα πέντε χρόνια.
Όπως πληροφορούμαστε ψάχνουν εναγωνίως για να βρουν αξιοπρεπή εργασία. Μάθε τέχνη κι άστην έλεγε παλιά ο λαός και έχει απόλυτο δίκιο. Γιατί κάποια στιγμή στα δύσκολα σου χρειάζεται.
Κάποιοι ποντάρουν και ελπίζουν ακόμα να τους βοηθήσει στο κόμμα, άσχετα αν δεν έχουν εκλεγεί. Υπάρχουν ακόμα πολλοί υποψήφιοι σύμβουλοι, συνεργάτες και επιχειρηματίες, που για τους δικούς του λόγους ο καθένας επένδυσαν σε κάποιον υποψήφιο, παράταξη, ή κόμμα.
Περιμένοντας ανταποδοτικά οφέλη, που αυτά εστιάζονται είτε σε μία θέση εργασίας για τον ίδιο, ή για το συγγενικό τους περιβάλλον, ή σε μελλοντικές συνεργασίες, αναθέσεις μελετών, έργων κλπ. Με την ανεργία όμως που υπάρχει, είναι αβέβαιο αν βρουν τη δουλειά που θέλουν.
Θα αναρωτηθούν κάποιοι μα όλοι αυτοί δεν ήθελαν να προσφέρουν στους πολίτες και στον τόπο; Αυτό όμως δεν είναι πανάκεια για όλους. Κι ο θυμόσοφος λαός που έχει κρίση και γνωρίζει, μάλλον αντιλαμβάνεται και ποιοι τρέχουν για τα προσωπικά τους οφέλη και δεν γίνονται πιστευτοί.
Διάλεξαν όμως και έχασαν και καιρός είναι για να προσγειωθούν. Και δεν γίνονται και πιστευτοί εκ των υστέρων, όσοι προσπαθούν να προσεγγίσουν τους νικητές, ενώ στήριξαν τους ηττημένους.