Μικροκομοτηναίικα 27-01-2023

Στο σπίτι του κρεμασμένου προφανώς δεν μιλάνε για σχοινί. Και η πρόταση μομφής που κατατέθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα των παρακολουθήσεων προς την κυβέρνηση, ήδη άρχισε να πολώνει το πολιτικό κλίμα, με ακραίες εκφράσεις, αντεγκλήσεις, ύβρεις και κατηγορίες, που συνήθως κινούνται οι περισσότερες εκτός θέματος, όπως γίνεται πάντοτε.
Και φυσικά κανείς δεν είναι τόσο αφελής, για να πιστεύει ότι θα γίνουμε σοφότεροι όσον αφορά τα ζητήματα τα οποία προέκυψαν με τις παρακολουθήσεις και τις αποκαλύψεις που έχει στα χέρια του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ όπως ισχυρίζεται, αφού μάλλον ενημερώθηκε πρώτος.
Γιατί παρόμοιες ιστορίες υπήρχαν πάντοτε και στο παρελθόν. Συνεπώς ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του προσπαθεί να πλήξει την κυβέρνηση και να την εκθέσει στα μάτια των Ελλήνων και η Νέα Δημοκρατία φυσικά ευελπιστεί η πρόταση αυτή να γυρίσει μπούμερανγκ στην αντιπολίτευση.
Δηλαδή για να καταλάβουμε θα ακούσουμε όλη την κυβερνητική ιστορία του καθενός, τα έργα και τις ημέρες επί θητείας τους, για να γίνουν οι απαραίτητες συγκρίσεις, στο ποιος κυβέρνησε καλύτερα, ή ποιοι παρακολουθούσαν περισσότερο ή λιγότερο, αλλά και τι ρόλο έπαιξαν πολιτικά πρόσωπα και αρχηγοί.
Και όπως εκτιμούμε θα χαθούν άλλες τρεις πολύτιμες μέρες για έναν ουσιαστικά διάλογο, σε προεκλογικού χαρακτήρα κόντρες, με συνθηματολογία, αντιπαράθεση απόψεων, θέσεων και προγραμμάτων, χωρίς να καταλήξουν πουθενά.
Η πρόταση μομφής όμως που ανεβάζει τους τόνους και το κλίμα προεκλογικά, μάλλον έχει ένα σκοπό. Που βολεύει και τους δυο. Να βοηθήσει στη συσπείρωση του κομματικού τους ακροατηρίου συνήθως, για να προστρέξουν στην κάλπη.

Απογοητεύοντας όμως τους περισσότερες Έλληνες που είναι εκτός κομματικών μηχανισμών. Και αυτό μάλλον θα αποτυπωθεί στις επόμενες εθνικές κάλπες, που η μεγάλη αποχή θα είναι ο κυρίαρχος και νικητής. Αν το αντιλαμβάνονται φυσικά.

Φαίνεται ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για πολλούς πλειστηριασμούς, ή εκποιήσεις παλαιών εργοστασίων που αφορούν και την περιοχή μας. Μετά την επιτυχή έκβαση για τη shelman, που επιτέλους θα λειτουργήσει, σειρά έχουν οι κλωστοϋφαντουργικές εταιρίες.
Έρχεται ο πλειστηριασμός εντός των ημερών για την πάλαι ποτέ κραταιάς ΕΝ-ΚΛΩ., όχι όμως ακόμα για το παρατημένα κλωστήρια της Κομοτηνής, που μάλλον βρίσκονται στα αζήτητα, αλλά για τις εγκαταστάσεις της εταιρείας και του μηχανολογικού εξοπλισμού στην Πέλλα.
Και όμως για δεκαετίες και επί πολλών κυβερνήσεων δήθεν έβρισκαν αγοραστές και επενδυτές, από Κατάρ, Λουξεμβούργο και λύσεις να τα επαναλειτουργήσουν μαζί με τους εργαζομένους.
Και όλα ναυάγησαν τελικά στο γαϊτανάκι της πολιτικής υποκρισίας, που το έχουμε ζήσει στην περιοχή μας και το έχουν υποστεί στην πλάτη τους και οι πρώην εργαζόμενοι της ΕΝ-ΚΛΩ.
Δεύτερος πλειστηριασμός όμως πραγματοποιήθηκε προχθές και για τα κλωστήρια Θράκης του Ακκά και υποτίθεται ήταν έτοιμος ο Ιταλός επενδυτής να το αναλάβει, αλλά κατέληξε και αυτός άγονος. Και μάλλον θα ακολουθήσει την γνωστή πορεία.
Την πάγια τακτική που έχουν οι επενδυτές να αφήνουν για να καταλήγουν άγονοι οι τρείς πλειστηριασμοί που προβλέπονται, αφού το τίμημα κατεβαίνει συνεχώς. Για να το αγοράσουν στην πιο χαμηλή τιμή.

Και συνήθως στο μεσοδιάστημα αυτό κάποιοι αποσύρονται, άλλοι απογοητεύονται και σε μερικούς μετρά ακόμα και το ποια κυβέρνηση είναι στην εξουσία. Και έτσι καταλήγουν κουφάρια. Ας κάνουμε υπομονή όμως, για τον τρίτο πλειστηριασμό.

Με αφορμή την είδηση μιας μεγάλης ομάδας Βέλγων τουριστών, προφανώς ορνιθολόγων, που επισκέφτηκαν την περιοχή του Πόρτο Λάγους για να παρατηρήσουν τα σπάνια πουλιά που διαβιούν εκεί, ίσως θα πρέπει να επισημάνουμε για πολλοστή φορά, ότι έχουμε ένα ανεκμετάλλευτο πλούτο εναλλακτικού τουρισμού.
Όλο το σύμπλεγμα των λιμνών που υπάρχουν στην περιοχή μας, αποτελεί ένα σημαντικό βιότοπο, που στο παρελθόν προσέλκυε πλήθος ορνιθολόγων, παρατηρητών πουλιών από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, που έμεναν μάλιστα και αρκετές μέρες στην περιοχή μας. Ακόμα και επιστήμονες που έκαναν έρευνες.
Το κύμα όλων αυτών των τουριστών όμως που ανέρχονταν σε εκατοντάδες είχε σταματήσει τα τελευταία χρόνια. Και προφανώς δεν οφείλεται στο ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον για την περιοχή μας και στην πανδημία με τις απαγορεύσεις.
Αλλά ίσως στην έλλειψη υποδομών που πρέπει να γίνουν στην περιοχή. Τα ξενοδοχεία στην παραλιακή ζώνη λόγου χάριν είναι κλειστά το χειμώνα για να τους φιλοξενήσουν. Ούτε υπάρχουν καταφύγια και επαρκή παρατηρητήρια.
Επίσης στη λίμνη με τον παλιό πεζόδρομο που συνδέει τον οικισμό της Παραλίας Μέσης με την Αρωγή, οι υποδομές έμειναν παρατημένες στο διάβα και τη φθορά του χρόνου και δεν φτιάχτηκαν. Πολλά τέτοια προφανώς λειτουργούν αποτρεπτικά.
Ακόμα ένα άλλο είδος εναλλακτικού τουρισμού, όπως ήταν και ο κυνηγετικός στην περιοχή μας, φιλοξενούσε επισκέπτες από όλη τη χώρα χειμωνιάτικα στο κάμπινγκ Φαναρίου και γίνονταν και αντίστοιχα φεστιβάλ.

Ούτε αυτά σταμάτησαν γιατί υπάρχει οικονομική δυσχέρεια και το ακριβό σπορ όπως είναι το κυνήγι. Μήπως θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τη στάση μας στις μορφές εναλλακτικού τουρισμού που θέλουμε να προσελκύσουμε στην περιοχή μας; Από τη στιγμή που μαζικό τουρισμό έχουμε μόνο το Καλοκαίρι και αυτό οφείλεται στον κάθετο άξονα;

Προφανώς η διπλωματική πολιτική και οι σχέσεις καλής γειτονίας που θέλει να πετύχει μία χώρα έναντι της άλλης, δεν χτίζονται πάνω στη βάση της ορολογίας του πεζοδρομίου, ή της επιθετικής ρητορικής του στυλ Ερντογάν.
Και φυσικά δεν θα μπορούσαν να μείνουν αναπάντητα από τον πρωθυπουργό μας οι φραστικές του απειλές ότι «οι τρελοί τούρκοι θα κάνουν γιουρούσι» αν δεν καθίσει φρόνιμα ο Μητσοτάκης και ότι οι «οι πύραυλοι τους θα πλήξουν την Αθήνα».
Και πήραν εύστοχα την απάντηση τους από τον Έλληνα πρωθυπουργό, που ανέφερε ότι «όσοι θα έρθουν μία νύχτα ξαφνικά ξέρουν ότι μπορεί να ξυπνήσουν και να προσγειωθούν στη σκληρή πραγματικότητα» και «ας μάθουν ότι κάθε γιουρούσι που επικαλούνται μπορεί να μετατραπεί σε άτακτη υποχώρηση προς την αφετηρία τους».
Δεν αντιλαμβανόμαστε όμως την οργή των Τούρκων και ειδικά των τουρκικών ΜΜΕ, που λειτουργούν ως φερέφωνα της κυβέρνησης και προπαγανδιστικός μοχλός, στηρίζοντας τον ψυχολογικό πόλεμο του Ερντογάν.
Γιατί ενοχλήθηκαν μόνο από τις δηλώσεις Μητσοτάκη όμως, στην προσπάθεια να απαντήσει στις απειλές Ερντογάν και όχι με τον πρόεδρο της Τουρκίας που καθημερινά απειλεί τη χώρα μας με ορολογία πεζοδρομίου και καφενείου; Καταλογίζοντας τις δηλώσεις αυτές προβοκατόρικες και σκληρές;
Φοβισμένα παπαγαλάκια που θα απολύονταν πάραυτα, ή θα έκλεινε το μέσο τους και ενδεχομένως θα βρίσκονταν στη φυλακή, αν δεν έγραφαν αυτά για να βοηθήσουν την προπαγάνδα του τούρκου προέδρου. Με τις γνωστές δημοσιογραφικές τους παρωπίδες, την επιλεκτική τους ευαισθησία και τη μονόπλευρη θεώρηση των πραγμάτων.