Μικροκομοτηναίικα 31-01-2023

Στην κοπή της πίτας για τα μέλη της ΔΗΜΤΟ και φίλους και όχι της ΔΕΕΠ όπως αναφέρεται, ανέβηκαν πολύ οι τόνοι και δημιουργήθηκε ένταση, όταν αναγκάστηκε ο πρόεδρος Γιάννης Τζαμπάζης να παρέμβει για να στηρίξει τα στελέχη του κόμματος, που μπήκαν στο στόχαστρο της κριτικής του πρώην προέδρου Ντίνου Μορφακίδη, για τη στάση τους στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Και συγκεκριμένα στο δήμο Κομοτηνής και τις επιλογές τους να στηρίζουν την παράταξη Γκαράνη ως υποψήφιοι και όχι Γραβάνη. Γεγονός που προκάλεσε έντονη δυσαρέσκεια στους παρευρισκόμενους, Θέμη Τζενετίδη, Γιάννη Μουρτίδη και Χρήστο Νάκο.
Προηγήθηκε βέβαια η ομιλία του πρώην προέδρου Γιάννη Βεζυργιαννίδη, που προσπάθησε να επαινέσει τη δική του θητεία στο κόμμα, κάνοντας μία εκλεπτυσμένη επίθεση στο παρόν προεδρείο. Θυμίζοντας τα έργα και τις ημέρες του, αλλά και τα μεγάλα ποσοστά τοπικά στις εθνικές εκλογές.
Θαρρείς και οι πρόεδροι ΔΕΕΠ συμβάλλουν πολύ σε αυτό. Και να φέρει συνειρμικά τις απαραίτητες συγκρίσεις με την τωρινή διοίκηση. Η ενότητα όμως δεν επιτυγχάνεται όταν προτάσσουν κάποιοι το «εγώ» και όχι το «εμείς» και να επαινούν τα περασμένα μεγαλεία.
Χωρίς να τα αναγάγουν σε πραγματικά δεδομένα της κάθε εποχής και τις συνθήκες που επικρατούν. Να μη γυρίσουμε και στο παρελθόν, τότε που το δανεικό χρήμα και οι προσλήψεις από το παράθυρο έπεφταν βροχή. Της χρυσής εποχής της Νέας Δημοκρατίας, μετά τη μεγάλη φθορά του ΠΑΣΟΚ.
Αυτοί που κάνουν εύκολη κριτική σήμερα, ίσως ξεχνούν ότι «αντάρτη» θεωρούσαν και τον αείμνηστο Γιώργο Παυλίδη, δεν ήθελαν τότε να τον στηρίξουν αρχικά ως υποψήφιο περιφερειάρχη και αναγκάστηκαν να το πράξουν εκ των υστέρων, βλέποντας τη δυναμική που είχε αναπτύξει.
Ούτε θυμούνται φυσικά και αναλογίζονται ότι επί θητείας τους η υποψήφια στο δήμο Κομοτηνής τότε Φελίνα Καζάκου, έφερε τα χειρότερα αποτελέσματα για το κόμμα. Και προφανώς έχουν ξεχάσει το απώτερο παρελθόν, με δυο νεοδημοκράτες υποψηφίους να διεκδικούν το δήμο. Ευθύνονται οι πρόεδροι άραγε για αυτό;

Οι φυγόκεντρες τάσεις στελεχών της Νέας Δημοκρατίας για το δήμο Κομοτηνής ξεκίνησαν αρχικά στην παράταξη Γιώργου Πετρίδη για το δήμο Κομοτηνής και αργότερα Γκαράνη. Τώρα το θυμήθηκαν και ζητούν ακόμα και διαγραφές, ή επιπλήξεις από το κόμμα;
Στελέχη τους πρώτης γραμμής είναι ο Στράτος Τσακιρίδης, ο Θέμης Τζενετίδης, ο Γιάννης Μουρτίδης και ο Χρήστος Νάκος, που συνεργάζονται με την παράταξη Γκαράνη, κατέχουν σημαντικές θεσμικές θέσεις ευθύνης και έδωσαν πολλά θετικά δείγματα γραφής, για το καλό του δήμου και των δημοτών.
Χωρίς βέβαια να απαρνηθούν την κομματική τους ιδιότητα. Γιατί προσπαθούν να τους καταλογίζουν άραγε ευθύνες; Οι μάχες στους δήμους έχουν τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά. Κερδίζονται από τα πρόσωπα και τα στελέχη ενός συνδυασμού.

Και με τόσους υποψηφίους στον κορμό αλλά και στα τοπικά συμβούλια, όποιος προσπαθεί να τις κομματικοποιήσει, έχει χάσει τη μάχη εκ των προτέρων. Οι πολυσυλλεκτικές και πολυκομματικές παρατάξεις στην τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού, με αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά, δίνουν προοπτικές νίκης, στους μικρούς δήμους.

Συνεπώς αν θέλουν κάποιοι να βοηθήσουν τους ανθρώπους από την παράταξη τους οι οποίοι δίνουν τη μάχη για τις εκλογές στους δήμους, προφανώς θα πρέπει να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση και όχι να περιχαρακώνουν την παράταξη σε κομματικά πλαίσια. Η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να μένει μακριά από κόμματα και χρώματα.
Ακόμα και στις περιφερειακές εκλογές παρόλο που ο περιφερειάρχης Χρήστος Μέτιος είναι στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και μάλιστα πρώτης γραμμής και έδωσε την μάχη με την αμέριστη συμπαράσταση του κομματικού μηχανισμού αλλά και του ίδιου του Πρωθυπουργού και ενώ οι εκλογές στο δεύτερο βαθμό αυτοδιοίκησης πολιτικοποιούνται από όλους, επένδυσε στην διεύρυνση, από την αρχή της θητείας του.
Συνεργάστηκε με την παράταξη του ΠΑΣΟΚ και τον Κώστα Σιμιτσή, όπως και με στελέχη πρώτης γραμμής του πρώην περιφερειάρχη Άρη Γιαννακίδη. Και συγχρόνως διεμβόλισε την παράταξη Τοψίδη, απογυμνώνοντας την από τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.

Στην προσπάθειά του να κάνει ένα ισχυρό ψηφοδέλτιο. Και με τη γνωστή αντιπαλότητα που υπήρχε με στελέχη της τοπικής οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας αλλά και με τον βουλευτή Ευριπίδη Στυλιανίδη, στο παρελθόν.

Πολύ καλά λοιπόν έπραξε ο πρόεδρος της ΔΕΕΠ Γιάννης Τζαμπάζης που στήριξε δυναμικά με την παρέμβαση τα στελέχη που δέχτηκαν τα πυρά για τις επιλογές τους. Όταν μάλιστα αυτά τα στελέχη δίνουν τη μάχη για το κόμμα, στις εθνικές εκλογές.
Και προφανώς θα πρέπει να αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι ότι είναι μία απέλπιδα προσπάθεια να αλλάξουν παράταξη όπως το επιθυμούν κάποιοι. Και οι λογικές αυτές προφανώς δεν προσθέτουν, αλλά αφαιρούν από τη δυναμική. Και όταν το κύριο μέλημά μιας κομματικής οργάνωσης είναι να βοηθά το κόμμα στις εθνικές εκλογές.
Πόσο δε μάλλον όταν η Νέα Δημοκρατία ήδη από τα κεντρικά έχει δώσει οδηγίες να μη δίνει στήριξη και χρίσματα σε δήμους κάτω των 100.000 κατοίκων. Γνωρίζοντας ότι αν πράξει το αντίθετο, θα διχάσει με αυτό τον τρόπο τις τοπικές κοινωνίες και θα το πληρώσει στην κάλπη.
Και να λειτουργήσει ενωτικά, όπως κατάφερε να γεφυρωθεί και η αντιπαλότητα που υπήρχε μεταξύ Χρήστου Μέτιου και Ευριπίδη Στυλιανίδη. Και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα μετά και την παρέμβαση του πρωθυπουργού στην πρόσφατη επίσκεψη του στην Κομοτηνή, ώστε να δοθεί η μάχη των εθνικών και αυτοδιοικητικών εκλογών με πνεύμα συνεργασίας και συμπόρευσης.
Επίσης ίσως θα πρέπει κάποιοι να αναλογιστούν που εύκολα κάνουν κριτική, γιατί χάθηκε άραγε ένα μεγάλο ποσοστό της μειονότητας από τη Νέα Δημοκρατία εδώ και χρόνια; Και ακόμα να λάβουν υπόψη το γεγονός και να αναρωτηθούν, γιατί η μειονότητα κατά μεγάλο ποσοστό στην περιφέρεια στηρίζει Χρήστο Μέτιο, αλλά όχι στο δήμο και στις εθνικές εκλογές;
Η προσωπική προσέγγιση δεν παίζει ρόλο και η επιλογή σωστών συμβούλων; Γιατί ακόμα το στέλεχος τους που στήριξαν επί θητείας τους για το δήμο Κομοτηνής, το αφήνουν στο απυρόβλητο, ενώ έδωσε τη μάχη με την παράταξη Τοψίδη;
Ακόμα θα πρέπει να λάβουν υπόψη και το γεγονός ότι η μάχη που δίνει η ΝΔ και μια κομματική οργάνωση ειδικά αυτή την περίοδο, είναι από τις πιο δύσκολες μάχες για τις εθνικές εκλογές, όταν το κλίμα είναι βαρύ με τις απανωτές κρίσεις, την ακρίβεια και τη δυσαρέσκεια για τη δύσκολη καθημερινότητα του πολίτη.
Συνθήκες δηλαδή εντελώς διαφορετικές με το παρελθόν. Και η εσωστρέφεια, τα «τζάκια» του παρελθόντος και οι δυο τάσεις στο εσωκομματικό τους πεδίο με παλαιοκομματικά χαρακτηριστικά, θα λειτουργήσουν ως τροχοπέδη για το κόμμα τους. Που θα χαροποιήσει βέβαια ιδιαίτερα τα άλλα κόμματα εξουσίας στο νομό.