Μικροκομοτηναίικα 18-01-2023

Η έντονη παρουσία του αμερικανικού παράγοντα στον Έβρο και η ανάγκη για ενεργειακή κάλυψη χωρών της νοτιοανατολικής και κεντρικής Ευρώπης μέσω του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, καθιστούν το νομό Έβρου μία περιοχή υψίστης προτεραιότητας και σημαντική σε πολλά επίπεδα, για τις ΗΠΑ κυρίως, αλλά και την Ευρώπη.
Ίσως και για αυτό η κυβέρνηση έδωσε μεγαλύτερα προνόμια και επιδοτήσεις στο γειτονικό νομό μέσω του αναπτυξιακού νόμου, γεγονός που προκάλεσε βέβαια και τη διαμαρτυρία των θεσμικών φορέων και επιμελητηρίων στους άλλους νομούς της Θράκης που αδικούνται.
Σε όλα αυτά έρχεται και συνεπικουρεί ο νέος σχεδιασμός που κυοφορείται, με την αναθέρμανση μιας παλαιότερης ιδέας που δεν τελεσφόρησε και σταμάτησε το 2007, με υπαιτιότητα της Βουλγαρίας. Η κατασκευή του γνωστού αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, που θα μετέφερε ρωσικό πετρέλαιο στην περιοχή μας.
Μόνο που αυτή τη φορά και λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και τη στάση της Ρωσίας έναντι της δύσης με τους ενεργειακούς εκβιασμούς, σχεδιάζεται ένας αγωγός που θα μεταφέρει από Αλεξανδρούπολη προς Μπουργκάς πλέον LNG, που θα το διοχετεύει σε χώρες των Βαλκανίων και όχι μόνο.
Με την αναβάθμιση όμως του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης που θα καταστεί πλέον ισχυρός ενεργειακός κόμβος και το βασικό θα παρακάμπτει τα στενά των Δαρδανελίων, αλλά και τη στρατιωτική αμερικανική παρουσία στην περιοχή, επιτακτικά μπαίνει το ερώτημα, άραγε οι τοπικές μας κοινωνίες και οι πολιτικοί στη Ροδόπη τι κάνουν;
Βλέπουν μελλοντικά άραγε όλοι οι θεσμικοί μας φορείς και οι πολιτικοί, το πώς πρέπει να κινηθούν με ένα διαφορετικό πνεύμα διεκδίκησης όμως από την κεντρική εξουσία, ζητώντας κάποια ανταποδοτικά οφέλη, πλην του αγωγού IGB Κομοτηνής-Βουλγαρίας;

Και όχι μόνο από κρατικούς πόρους; Ακούσαμε πολλά για τον Έβρο στην πρόσφατη επίσκεψη του κυβερνητικού κλιμακίου, αλλά πόσα από αυτά που ανέφεραν αναλογούν για τη Ροδόπη;

Μήπως είναι επιτακτική η ανάγκη να αλλάξουμε το πλαίσιο διεκδίκησης και να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα, για να μην μεμψιμοιρούμε με καθαρά τοπικιστικά κριτήρια, απαιτώντας έργα από την κάθε κυβέρνηση, που με τα οικονομικά δεδομένα δεν μπορεί να τα υλοποιήσει;
Αφού διαπιστώνουμε ότι τα περισσότερα μελλοντικά έργα, οι αγωγοί, οι επενδύσεις στα λιμάνια και τα αεροδρόμια αφορούν άλλους και το γειτονικό νομό, αλλά όχι τη Ροδόπη. Που το μόνο έργο που ζητούν όλοι είναι το φράγμα του Κομψάτου, που και σε αυτό δεν πήραμε σαφείς απαντήσεις.
Λόγου χάριν κάποιοι δεν πρέπει να διεκδικήσουν από την κυβέρνηση, να κινηθεί προς την κατεύθυνση πίεσης και απαίτησης διπλωματικά στο πλαίσιο των ανταποδοτικών έργων, να έρθει μια μεγάλη αμερικανική επένδυση, σύγχρονης τεχνολογίας, η καινοτόμα στη ΒΙΠΕ Κομοτηνής;
Που θα δώσει ζωή στη ΒΙΠΕ και θα λειτουργήσει και ως επενδυτικός «κράχτης» για άλλες ξένες βιομηχανίες; Γιατί ακριβώς για αυτό θωρακίστηκε ο Έβρος, ενεργειακά, επενδυτικά, διπλωματικά και στρατιωτικά.
Για να προσφέρει την ασφάλεια που ζητούν οι μεγάλοι επενδυτές, πλην των σχεδίων των ΗΠΑ έναντι της Ρωσίας. Μήπως πρέπει να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση προσέλκυσης μικρών ή μεγάλων επενδύσεων των ΗΠΑ και στη Ροδόπη;
Μια ιδέα ήταν και αυτή του προέδρου της ΔΕΕΠ Γιάννη Τζαμπάζη για μια μικρή βάση αμερικανικών ελικοπτέρων στο αεροδρόμιο Μπακάλμπαση της Κομοτηνής, που ίσως ξένισε πολλούς. Είναι όμως μια αρχή. Και θα μπορούσαν να διεκδικηθούν και περισσότερα.

Τα αναφέρουμε όλα αυτά γιατί με το σχεδιασμό τότε του αγωγού Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη, που θα έφερνε ρωσικό πετρέλαιο στην περιοχή, όλοι οι δήμοι, οι φορείς, νομάρχες και πολιτικοί διεκδικούσαν σθεναρά ανταποδοτικά οφέλη, από τη Ρωσία. Τώρα;

Τους έλλειψε πολύ, το είχαν ανάγκη και ήρθε στην κατάλληλη περίοδο. Η χαρά της κοπής της πίτας, των εκδηλώσεων και των ετήσιων χορών των συλλόγων, προσφέρουν λύσεις επικοινωνίας για τους πολιτικούς και υποψήφιους στην αυτοδιοίκηση.
Μια γνωστή διαδικασία χρόνων βέβαια, που την είχαν χάσει λόγω των απαγορεύσεων. Και τώρα συμπίπτει την καλύτερη περίοδο, λίγο πριν από τις εκλογές. Για να μπορούν να βρεθούν με πολλούς πολίτες.
Και να επιδοθούν στο γνωστό αυτό σύστημα των χειραψιών και του μονόλεπτου διαλόγου, εκτιμώντας ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούν να προσεγγίσουν ψηφοφόρους και πολίτες που θα τους στηρίξουν.
Και έτσι βλέπουμε μία πλειάδα πολιτικών, υποψηφίων και αυτοδιοικητικών, στις εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές να γίνονται λάστιχο για να προλάβουν να βρίσκονται στα γνωστά τραπέζια των επισήμων, σε τέτοιου τύπου εκδηλώσεις.
Και κάποιοι μάλιστα δικαιωματικά λόγω θεσμικής ιδιότητας να μπορούν να απευθύνουν και ένα χαιρετισμό και να πουν και τις απόψεις τους έμμεσα. Ενίοτε κάνοντας και κατάχρηση του χρόνου, ευρισκόμενοι εκτός κλίματος.
Κάποιοι δεν έχουν αυτό το προνόμιο, αφού ακόμα δεν έχουν ανακοινωθεί τα ψηφοδέλτια, που να τους καθιστά εν δυνάμει ομιλητές σε εκδηλώσεις. Ας κάνουν υπομονή, όπως κάνουν και οι πολίτες που περιμένουν πότε θα τελειώσουν οι χαιρετισμοί των επισήμων.

Δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε βέβαια τι ποσοστό ψήφων, η ανανέωση της εμπιστοσύνης φέρνει αυτή η συμμετοχή σε τέτοιου τύπου εκδηλώσεις, αλλά για να τις προτιμούν οι πολιτικοί, ίσως κάτι παραπάνω θα γνωρίζουν.

Μέσα στη δίνη των μεγάλων προβλημάτων και των απανωτών κρίσεων, υπάρχουν και τα μικρά. Και αυτά που έχουν αναφορά στους διοικητές των νοσοκομείων, που τοποθετήθηκαν με βάση τα προσόντα τους και όλως τυχαίως επιλέχθηκαν στελέχη της δικής τους παράταξης.
Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι έχουν λήξει οι θητείες των περισσότερων και όπως πληροφορούμαστε και της διοικήτριας το Σισμανόγλειου νοσοκομείου της Κομοτηνής. Και επόμενο είναι τα στελέχη να δίνουν πάλι τη μάχη τους.
Μάχη για παράταση της θητείας τους, που μπορεί να το πράξει μία κυβέρνηση δίνοντάς τους τη δυνατότητα για άλλη μία τριετία. Και αυτά τρεις μήνες πριν από τις εκλογές, που θα δεσμεύουν οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Ειδάλλως να προχωρήσει εκ νέου σε διαγωνισμό, ακόμα και στην αντικατάσταση κάποιων. Γιατί εξ όσων θυμόμαστε, ο νόμος αυτός για την πρόσληψη, άφηνε και την ασφαλιστική δικλείδα για όσους δεν είχαν τα απαραίτητα προσόντα πρακτικά σε διοικητικό επίπεδο, να αντικαθίσταται.
Βέβαια επειδή στην περίοδο της πανδημίας οι περισσότεροι διοικητές έδωσαν τη μάχη για να κρατηθούν τα νοσοκομεία και η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών στη διοίκηση των νοσοκομείων είναι στελέχη ης ΝΔ, το πιο πιθανό σενάριο είναι να δοθεί η παράταση που επιθυμούν οι περισσότεροι.
Εξάλλου δεν είναι και μικρές οι αμοιβές σε περίοδο κρίσης. Και ούτε προφανώς θα συνέφερε τη ΝΔ να ανοίξει ένα μέτωπο δυσαρεστημένων διοικητών στα νοσοκομεία, που θα αντικατασταθούν στο παρά πέντε των εκλογών.